Ανδρέας Βιολάρης
Παγκόσμιο Κύπελλο. Μια διοργάνωση ανοικτή για όλο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη. Σε ότι έχει να κάνει όμως με τις επιτυχίες και τα τρόπαια απευθύνεται σε ένα πολύ κλειστό κλαμπ. Στον σχεδόν ένα αιώνα ζωής του θεσμού, πέραν των 210 εθνικών έλαβαν μέρος στις προκριματικές φάσεις, 79 διαφορετικές χώρες έχουν καταφέρει να παίξουν έστω και μία φορά στα τελικά, με μόλις οχτώ από αυτές να γεύονται το νέκταρ της μέγιστης ποδοσφαιρική επιτυχία που μπορεί να ζήσει ένα έθνος.
Ιστορικά και διαχρονικά, το Μουντιάλ αποτελεί μια μάχη ανάμεσα σε Ευρώπη και Νότια Αμερική, στην οποία οι ομάδες από τις υπόλοιπες τέσσερις ηπείρους συμμετέχουν για τη χαρά του αθλήματος. Στους συνολικά 21 τελικούς είχαμε 24 ευρωπαϊκές παρουσίες και 18 φορές είχε εκπρόσωπο από την COMNEBOL, με τα τρόπαια να είναι 12-9 υπέρ της «Γηραιάς Ηπείρου».
Για πρώτη φορά από το 1930, όταν η Ουρουγουάη φιλοξένησε και κέρδισε το πρώτο τουρνουά, συμπληρώθηκαν 20 χρόνια χωρίς κατάκτηση από χώρα της Νότιας Αμερικής. Τελευταία νικήτρια ήταν η Βραζιλία των Ρονάλντο, Ριβάλντο, Ροναλντίνιο και Ρομπέρτο Κάρλος στα γήπεδα της Ιαπωνίας και Ν. Κορέας (2002). Επίσης για πρώτη φορά μέσα στην 20ετία, Βραζιλία και Αργεντινή πάνε με τόσες πολλές αξιώσεις, προσδοκίες και ως τα δύο πρώτα φαβορί των bookmakers. Δικαίως; Μάλλον, ναι...
Δικαίως πρώτο φαβορί
Με πέντε κατακτήσεις, η Βραζιλία είναι η πιο πετυχημένη ομάδα στην ιστορία. Δεν έχει λείψει ποτέ από τελική φάση Μουντιάλ, τον τελευταίο μισό αιώνα συμμετέχει ανελλιπώς στα νοκ-άουτ, ενώ σπάνια μένει εκτός ημιτελικών. Διαχρονικά συγκαταλέγεται στα μεγάλα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου, ακόμα και σε περιόδους που δεν είχε το πιο ισχυρό ρόστερ. Κάτι, φυσικά, που δεν ισχύει στη φετινή διοργάνωση.
Το ρόστερ της «σελεσάο» ξεχειλίζει από ποιότητα, ειδικά στη μεσοεπιθετκή γραμμή. Ο Τίτε κάλεσε συνολικά εννέα (!) επιθετικούς και σε αυτούς δεν χωρούσε καν ο Φιρμίνο (θεωρώ λανθασμένη τη μη κλήση του). Στα προκριματικά ήταν εντυπωσιακή, έκανε επίδειξη δύναμης με ρεκόρ 14-3-0 και σκοράροντας 40 φορές! Αν στα πιο πάνω προσθέσουμε και τον παράγοντα Τίτε, ένα εξαιρετικό, έμπειρο και σοβαρό προπονητή, τότε ενώπιόν μας έχουμε ένα... πλήρες πακέτο και δικαιολογημένα δίνεται ως το πρώτο φαβορί.
Από το προηγούμενο Μουντιάλ μέχρι σήμερα, η Βραζιλία γνώρισε μόλις δύο ήττες σε επίσημα παιχνίδια. Ωστόσο, και οι δύο ήττες ήρθαν από την μισητή αντίπαλο, Αργεντινή και μάλιστα σε τελικούς. Και αν ήττα στο «Superclasico de las Americas» (2019) δεν πόνεσε πολύ, δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για το αποτέλεσα του τελικού του περσινού Copa America, ο οποίος έγινε μάλιστα στο στάδιο Μαρακανα!
Έτοιμη η Αργετνινή, ήρεμος ο Μέσι!
Και αφού η Αργεντινή είναι η μοναδική ομάδα που κέρδισε την Βραζιλία αυτή την τετραετία, δικαιωματικά θεωρείται και αυτή ως ένα από τα καυτά φαβορί για τον τίτλο. Με τον Λιονέλ Σκαλόνι στον πάγκο, η «αλμπισελέστε» τρέχει το μεγαλύτερο αήττητο σερί στην ιστορία της και βρίσκεται ένα παιχνίδι μακριά από την κορυφαία αήττητη επίδοση όλων των εποχών! Σε αυτό το διάστημα των 1240 ημερών χωρίς ήττα, η Αργεντινή κατέκτησε το Copa America, που ήταν και το πρώτο σημαντικό τρόπαιο του Μέσι με την Εθνική, και ακολούθως κέρδισε με εμφαντικό τρόπο το νεοσύστατο Finalissima, κερδίζοντας 3-0 την πρωταθλήτρια Ευρώπης Ιταλία στο «Γουέμπλι».
Πέραν από τη δυναμική που έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια και το πολύ καλό υλικό που έχει στα χέρια του ο Λιονέλ Σκαλόνι, η Αργεντινή πάει για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια σε ένα Μουντιάλ με καθαρό μυαλό, χωρίς ίντριγκες, τσακωμούς, περίεργες σχέσεις ανάμεσα σε παίκτες, προπονητές και Ομοσπονδία. Στα συν και η παρουσία κάποιων παλαίμαχων ποδοσφαιριστών με τεράστια προσωπικότητα και συνεισφορά στην Εθνική, σε καίρια πόστα, οπως οι Αϊμάρ, Αγιάλα και Σάμουελ.
Στα θετικά και η εξαιρετική φόρμα στην οποία βρίσκεται ο Λιονέλ Μεσι, αλλά και το γεγονός ότι έχει πετάξει από πάνω του το βάρος ότι δεν έχει κατακτήσει ποτέ κάτι σημαντικό με την Αργεντινή. Σε πολύ καλή κατάσταση βρίσκεται και ο Άνχελ ντι Μαρία. Δύο παίκτες που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να σηκώσουν ξανά στις πλάτες τους ένα ολόκληρο έθνος.
Ισχυρό... αουτσάιντερ η Ουρουγουάη
Πέραν από τα δύο μεγάλα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου, από τη Ν. Αμερική έρχεται και ένα μεγάλο αουτσάιντερ. Μια μικρή χώρα. Ο λόγος για την Ουρουγουάη, το κράτος με το μικρότερο πληθυσμό που έχει κατακτήσει ποτέ το τρόπαιο και μάλιστα δύο φορές. Η πρώτη το 1930 και η δεύτερη το 1950, στο Μαρακανά, στην μεγαλύτερη έκπληξη όλων των εποχών σε τελικό Μουντιάλ.
Ας αφήσουμε όμως το ένδοξο παρελθόν των Ουρουγουανών και να επιστρέψουμε στο παρόν, το οποίο είναι πολλά υποσχόμενο. Πέραν από το διαχρονικό πάθος και ομοψυχία που χαρακτηρίσει τη «σελέστε», διαθέτει κι ένα εξαιρετικό ρόστερ. Ο 47χρονος Ντιέγο Αλόνσο έχει στα χέρια του μια από τις κορυφαίες επιθετικές γραμμές. Πιο συγκεκριμένα, έχει στη διάθεσή του ένας από τους κορυφαίος επιθετικούς στον κόσμου (Νούνιεζ), δύο από τους μεγαλύτερους σκόρερ του 21ου αιώνα (Καβάνι, Σουάρεζ) και αλλες επιλογές που προσθέτουν ποιοτικό βάθος.
Η Ουρουγουάη διαθέτει επίσης μια πανίσχυση μεσαία γραμμή (ξεχωρίζουν οι ευρισκόμενοι σε φοβερή κατάσταση Βαλβέρδε και Μπεντακούρ), ενώ στην άμυνα της συναντάμε μερικούς από τους πιο έμπειρους αμυντικούς και τερματοφύλακα του τουρνουά.
Για να φτάσει όμως μακριά στη διοργάνωση -γιατι όχι μέχρι και τον τελικό- θα χρειαστεί να κάνει μια σειρά από υπερβάσεις, ξεκινώντας από τη φάση των «16», όπου με βάση το πιο πιθανό σενάριο θα βρει για αντίπαλο τη Βραζιλία! Το ίδιο ισχύει, όμως, για όλες τις διεκδικήτριες του τροπαίου, αφού το φετινό είναι από τα πιο αμφίρροπα τουρνουά στην ιστορία των Μουντιάλ, με πολλές χώρες να αισιοδοξούν ότι θα φτάσουν μέχρι το τέλος.
