Ανδρέας Βιολάρης
Η φράση «Αυτού γαρ και Ρόδος και πήδημα» (“Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα» σε νεοελληνική μετάφραση) χρησιμοποιείται για να προκαλέσουμε κάποιον να αποδείξει ότι αυτά για τα οποία καυχιέται είναι πραγματικότητα και όχι λόγια του αέρα. Σύμφωνα με το μύθο του Αισώπου «Ανήρ Κομπαστής» (σ.σ. ο άντρας που καυχιέται), ένας αθλητής στην αρχαία Αθήνα διατυμπάνιζε πως είχε κάνει τέτοιο άλμα εις μήκος που κανένας άνθρωπος της εποχής του δεν μπορούσε καν να πλησιάσει.
Το… περιβόητο άλμα έγινε φυσικά στη Ρόδο και η επιλογή του «νησιού των Ιπποτών» δεν ήταν τυχαία. Η Ρόδος είναι ένα από τα πιο απομακρυσμένα νησιά από την Αθήνα και ήταν σχεδόν απίθανο να επιβεβαιώσει κανείς το αφήγημα του εν λόγω αθλητή, ο οποίος προέτρεπε τους καχύποπτους να πάνε εκεί και να ρωτήσουν του αυτόπτες μάρτυρες. Μέχρι που κάποια μέρα ένας συμπολίτης του έφερε τη Ρόδο στην… Αθήνα. Θέλοντας να τον «ξεσκεπάσει» πήγε σε ένα σκάμμα, έγραψε τη λέξη Ρόδος και του είπε: «Αυτού γαρ και Ρόδος και πήδημα».
Για να πω την αλήθεια δεν γνωρίζω τι φινάλε έδωσε στο συγκεκριμένο μύθο ο Αίσωπος και αν την ώρα της κρίσης ο «Ανήρ Κομπαστής» έκανε το άλμα. Και αν ναι, πόσα μέτρα πήδηξε. Δεν έχει όμως και σημασία. Αυτό που γνωρίζω με σιγουριά είναι πως σε ένα εξαιρετικά κρίσιμο σταυροδρόμι για το κυπριακό ποδόσφαιρο οι ομάδες θα μείνουν και πάλι στα λόγια, τις διαμαρτυρίες και σε φωνές εντυπώσεων. Στα πιο μεγάλα θέλω για κάνουν και πάλι πίσω.
Όλες οι ομάδες, μηδενός εξαιρουμένης, κατά περιόδους έστρεψαν τα πυρά τους κατά της ΚΟΠ, μίλησαν για κατεστημένο, θέατρο του παραλόγου και μεταχείριση δύο μέτρων και δύο σταθμών, διακηρύσσοντας την ανάγκη για ριζικές τομές πρόσωπα, τρόπο λειτουργίας και νοοτροπία. Όταν όμως φθάνει η ώρα της κρίσης, όταν η θεωρία πρέπει να γίνει πράξη επικρατεί η σιωπή, ο συντηρητισμός και η υπόταξη.
Ένα déjà vu που μοιάζει με φαύλο κύκλο. Κάτι που έχει γίνει πλέον παράδοση που πρέπει να συνεχιστεί, παρά με επιλογή. Όσοι σκέφτηκαν να θέσουν υποψηφιότητα, αποσύρθηκαν πριν καν εκτεθούν. Ο φόβος της ήττας –όχι μόνο σε επίπεδο ψήφων, αλλά και σε επίπεδο κύρους και προσωπικών σχέσεων – ή ο κίνδυνος σύγκρουσης με το κατεστημένο, όπως το χαρακτηρίζουν πολλοί, λειτούργησε ανασταλτικά.
Οι μεγάλες αλλαγές χρειάζονται ρίσκο, πράξεις, τόλμη και μια πολύ διαφορετική κουλτούρα από αυτή που έχει ριζωθεί εδώ και πολλά χρόνια στην ΚΟΠ. Και πολλές φορές έχουν κόστος, το οποίο η συντριπτική πλειοψηφία δεν είναι διατεθειμένη να πάρει. Κάποιοι συμβιβάζονται ή και βολεύονται με το «παλιό» ή φοβούνται να προωθήσουν το «νέο.
Ανεξάρτητα ποιοι είναι οι λόγοι ή οι αφορμές, η ουσία είναι πως για μία ακόμα φορά οι ομάδες δεν τόλμησαν να κάνουν το... πήδημα αλλαγής. Οπότε, δεν έχουμε παρά να απευθύνουμε την παροιμιώδη φράση «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα» στον επόμενο πρόεδρο της ΚΟΠ, Χάρη Λοϊζίδη. Ακόμη και αυτός, σε πρόσφατες συνεντεύξεις του μίλησε για την ανάγκη να γίνουν αλλαγές στην εικόνα της ΚΟΠ, να μπουν νέες βάσεις στη δομή της Ομοσπονδίας, να γίνει ανακατανομή καθηκόντων και με δημοκρατικές διαδικασίες να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για ένα καλύτερο αύριο. Ζήτησε, μάλιστα, όπως δοθεί μια περίοδος χάριτος στο νέο πρόεδρο για να μπορέσει και η ΚΟΠ να λειτουργήσει σε ένα καθεστώς ηρεμίας.
Ο κ. Λοϊζίδης θα έχει δύο χρόνια θητείας για να κάνει τα λόγια του πράξη. Έχει δύο χρόνια να διαψεύσει όλους εμάς που θεωρούμε πως η δική του παρουσία στην προεδρία θα είναι απλά μια προέκταση της πολιτικής και της νοοτροπίας που χάραξε όλα αυτά τα χρόνια ο Γιώργος Κούμας. Και οφείλουμε να του δώσουμε πίστωση χρόνου και την περίοδο χάριτος που ζήτησε για να αποδείξει ότι είναι αποφασισμένος να διαφοροποιήσει τα κακώς έχοντα, να βάλει τη δική του σφραγίδα και την Ομοσπονδία σε ένα διαφορετικό δρόμο.
Υ.Γ. Σημειώνω πως το άρθρο γράφτηκε την Παρασκευή 13 Ιουνίου, περίπου μία ώρα πριν τις αποκλειστικές πληροφορίες του ΣΠΟΡ FM 95.0 περί ενδιαφέροντος από πλευράς Χάρη Σαββίδη να διεκδικήσει την προεδρία της ΚΟΠ. Μπήκε στο συρτάρι και… ανασύρθηκε σήμερα, ακριβώς μία εβδομάδα μετά και λίγη ώρα μετά τις νέες πληροφορίες που φέρουν τον κ. Σαββίδη να μην έχει εξασφαλίσει τις τέσσερις ψήφους στήριξης της υποψηφιότητάς του, γεγονός που ανοίγει διάπλατα το δρόμο στον Χάρη Λοϊζίδη να γίνει ο 13ος πρόεδρος της ΚΟΠ. Και δημοσιεύεται σήμερα, χωρίς να χρειαστεί να διαφοροποιηθεί ούτε ένα γράμμα!
