Ανδρέας Βιολάρης
Ένα από τα πράγματα που δεν μπορούσε να χωρέσει ο δικός μου νους στην περσινή σεζόν σε σχέση με την παρουσία της Ομόνοιας και πέρασε ξανά από το μυαλό χθες βράδυ παρακολουθώντας τον επαναληπτικό με την Τορμπέντο και την εξαιρετική εμφάνιση του Γιόβετιτς, είναι πως μια ομάδα που διαθέτει στις τάξεις της ένας από τους ποιοτικότερους παίκτες που πέρασαν ποτέ από το νησί μας δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει μια πρωταγωνιστική πορεία και να διεκδικήσει κάποιο τίτλο!
Το τι έγινε και πολύ περισσότερο τι ΔΕΝ έγινε πέρσι από πλευράς διοίκησης ή Γιάννη Αναστασίου είναι χιλιοειπωμένο και δεν έχει και ουσία να κάνουμε ξανά σήμερα αυτή τη συζήτηση. Αυτό που έχει ουσία και επιβάλλεται να συμβεί, είναι να μην επαναληφθούν – για πολλοστή φορά - τα ίδια λάθη. Ο Σταύρος Παπασταύρου οφείλει να παραδειγματιστεί από τα λάθη και τα παθήματα των προηγούμενων χρόνων και μέσα από καλύτερους χειρισμούς και πιο σωστές κινήσεις να βοηθήσει να αυξηθούν οι πιθανότητες της ομάδας του για επίτευξη των στόχων της.
Σε ανύποπτο χρόνο, κάπου στο… έμπα του 2025, παρέθεσα μέσω της παρούσας στήλης συγκεκριμένες ενστάσεις και απορίες, οι οποίες είχαν να κάνουν με τις σκέψεις και τις προθέσεις του κ. Παπασταύρου γύρω από την ομάδα και κατά πόσο έχει όραμα και πλάνο να την κάνει ξανά πρωταγωνίστρια. Κάτι που, κακά τα ψέματα, έχει να συμβεί από τη σεζόν 2021/22. Τα όσα έγιναν τους μήνες που ακολούθησαν μέχρι και σήμερα δεν βοηθήσαν ιδιαίτερα για να διαφοροποιήσουν την άποψή τους οι δύσπιστοι. Η αλήθεια είναι πως οι κινήσεις που έγιναν, σε όλα τα επίπεδα, ήταν τέτοιες που μόνο αναβάθμιση δεν συνιστούσαν.
Ας περιορίσουμε όμως τη συζήτηση στο κεφάλαιο ενίσχυση. Το σωστό είναι να κάνουμε λίγη υπομονή πριν καταλήξουμε σε ασφαλή συμπεράσματα και κρίνουμε αυστηρά τους υπεύθυνους προγραμματισμού ή ακόμη και τον ίδιο τον Παπασταύρου για το κομμάτι της στελέχωσης του ρόστερ. Αντιλαμβάνομαι την ανησυχία, την αυστηρή κριτική και την έλλειψη υπομονής από μια σημαντική μερίδα του κόσμου, απόρροια κάποιων αποφάσεων ή του τρόπου λειτουργίας της ομάδας τους τα προηγούμενα χρόνια. Ωστόσο, δεν παύει το φετινό καλοκαιρινό μεταγραφικό παράθυρο να είναι ξεχωριστό από τα προηγούμενα, υπάρχουν κάποια νέα πρόσωπα σε καίρια πόστα και το σωστό είναι να κριθούν με το κλείσιμό του. Θα χρειαστεί οι φίλοι της Ομόνοια να κάνουν υπομονή για μερικές ακόμη εβδομάδες για να δουν πως θα ολοκληρωθεί ο σχεδιασμός κι αν το «τριφύλλι» θα αποκτήσει το ποιοτικό βάθος που απαιτείται για να πρωταγωνιστήσει.
Δεν χωρά καμιά αμφιβολία ότι η Ομόνοια διαθέτει σπουδαίους ποδοσφαιριστές, κάποιοι εκ των οποίων είναι οι κορυφαίοι στην Κύπρο στις θέσεις που αγωνίζονται. Αυτοί που δεν έχει είναι το απαιτούμενο βάθος. Η διοίκηση και οι υπεύθυνοι προγραμματισμοί οφείλουν να κάνουν, έστω και με καθυστέρηση, τις κινήσεις που απαιτούνται για να δώσουν στον Χένινγκ Μπεργκ τα εχέγγυα για να χτυπήσει το πρωτάθλημα. Μπορεί στις δημόσιες του τοποθετήσεις ο Νορβηγός να παρουσιάζεται σχεδόν «απαθής» για το θέμα ενίσχυσης και να επαναλαμβάνει την… εκνευριστική ατάκα «θα γίνουν μεταγραφές μόνο αν βρούμε καλύτερους από αυτούς που έχουμε», ωστόσο, στην πραγματικότητα καίγεται και περιμένει και ο ίδιος προσθήκες ποιοτικών ποδοσφαιριστών που θα κάνουν τη διαφορά, ενόψει μιας απαιτητικής και ανταγωνιστικής σεζόν.
Παπασταύρου, Γρηγόρη, Ταραπουλούζης και λοιποί αρμόδιοι οφείλουν να κάνουν ότι καλύτερο μπορούν για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του προπονητή τους και ταυτόχρονα να διασκεδάσουν τις ανησυχίες του κόσμου. Οφείλουν να μετατρέψουν σε πράξεις τα λόγια και τις υποσχέσεις των προηγούμενων μηνών και να δημιουργήσουν ένα σύνολο που θα είναι σε θέση να κάνει ξανά, μετά από πέντε χρόνια, πρωταθλητισμό. Και αργά ή γρήγορα, θα κριθούν για τις πράξεις τους, μέσα από την πορεία, τις εμφανίσεις και τα αποτελέσματα της ομάδας τους μέσα στο γήπεδο.
