Χρύσανθος
Ποσοστά που το ΡΙΚ είχε να δει από τα εγκαίνια του ασπρόμαυρου!
Οι δύο ημιτελικοί της Γιουροβίζιον ήταν το απόλυτο τηλεοπτικό γεγονός της εβδομάδας - και αυτό όχι γιατί περιμέναμε ν’ ακούσουμε φωνάρες, αλλά γιατί ο κόσμος απλά δεν άντεχε άλλη μέρα με ειδήσεις για πολέμους, Τακάτα και άλλα σκάνδαλα.
Η Κύπρος, αν και εγκατέλειψε νωρίς τον διαγωνισμό, το ενδιαφέρον των Κυπρίων δεν πτοήθηκε. Ίσα-ίσα, το Facebook και το Twitter πήραν φωτιά ενώ το ΡΙΚ τηλεθεάσεις που είχε να δει από την εποχή… του μαυρόασπρου.
Πόσο να αντέξεις το επαναλαμβανόμενο «είναι μια ενδιαφέρουσα συμμετοχή» πάνω από acts που λιώνουν τη σκηνή με πυροτεχνήματα και δραμαμίνες;
Ειδικά ο δεύτερος ημιτελικός, με την Κλαυδία της Ελλάδας να περνάει τελικό στο παρά… ένα, σημείωσε τηλεθέαση-ορόσημο: 37.3%. Νούμερο από την εποχή που η Ελένη Μενεγάκη έκανε Πρωινό Καφέ. Τα υπόλοιπα κυπριακά κανάλια σαστισμένα άρχισαν να ψάχνουν αν υπάρχει και τρίτος ημιτελικός, να βάλουν και αυτοί Eurovision.
Το ΡΙΚ, βέβαια που δεν κάνει συχνά (μεταξύ μας ούτε και σπάνια) πάρτι τηλεθέασης διαλαλεί το ποσοστό σαν τρόπαιο. Η αλήθεια είναι πως τα 37.3% δεν τα πιάνει κανένα κανάλι εύκολα στις μέρες μας και σίγουρα δεν τα βλέπουμε πια στα στατιστικά της Nielsen. Ο μόνος τόπος να τα δούμε είναι σε κάποιο label στο mall, σε περίοδο εκπτώσεων.
Έπεφτε βαθιά σιωπή…
Στα control των υπόλοιπων καναλιών έπεσε βαθιά σιωπή (όπως τραγουδούσε προ Χριστού και ο Πουλόπουλος). Στο SIGMA, που προσπαθεί με τον Big Brother να θυμίσει τηλεόραση εποχής 2000, δεν ήξεραν αν έπρεπε να σβήσουν το πρόγραμμα ή να φωνάξουν παπά για εξορκισμό. Στο OMEGA, που στηρίζει τους τρεις Κύπριους MasterChefs όσο μπορεί, μάλλον αναρωτήθηκαν αν θα πετύχαιναν καλύτερα νούμερα αν έψηναν χαλούμι με μουσική υπόκρουση το Shh και φόντο τις σκαλωσιές του Theo Evan.
Το πραγματικό δράμα
Ας μιλήσουμε όμως και για το πραγματικό τηλεοπτικό δράμα: την παρουσίαση του ΡΙΚ.
Ενώ στη σκηνή βλέπαμε φώτα, glitter, δράμα, σκανδιναβικά φωνητικά, άνδρες με eyeliner, γυναίκες με φτερά και ένα κοινό να ουρλιάζει από το ΡΙΚ ακούγαμε περιγραφές… επιταφίου.
Όσοι άντεξαν να την ακούσουν, αξίζουν τιμητικό μετάλλιο και… ψυχολογική υποστήριξη. Ο Αλέξανδρος Ταραμουντάς μπορεί να το παίζει πυροσβέστης στο «Μην κάψεις την κουζίνα» του ΡΙΚ αλλά στους δύο ημιτελικούς έκαψε για καλά την Γιουροβίζιον. Βρέθηκε ξαφνικά σε ρόλο wannabe stand-up και πετούσε ατάκες που αν τις έλεγες σε παρέα, θα σε μπλόκαραν και στο Viber.
Ήταν σαν να του είπαν «δοκίμασε να είσαι αστείος» και αυτός το παραδοκίμασε κάνοντας τελικά χιούμορ που μόνο αυτός καταλάβαινε. Οι δε παρεμβάσεις του φανέρωναν την βαθιά του άγνοια. Και για τον διαγωνισμό και για τους διαγωνιζόμενους και για τις χώρες τους.
Από την άλλη η Μελίνα Καραγεωργίου, σαφέστατα καλύτερη, σοβαρή και εύστοχη, δεν κατάφερε με τίποτα να σώσει την κατάσταση, πόσο μάλλον την βραδιά. Με ρυθμό τόσο flat που θυμίζει voice-over κρατικής εκπομπής για βότανα της κυπριακής υπαίθρου δεν μπορείς να κρατήσεις τον τηλεθεατή στο μεγαλύτερο μουσικό σόου του πλανήτη. Και μοιραία η παρουσίαση υποβιβάζεται σε επίπεδο backstage του Fame Story.
Και τώρα όλοι τρέμουν για τον τελικό. Όχι για τη βαθμολογία, ούτε βέβαια για τα στοιχήματα. Αλλά για όσα θα ακούσουμε και για εκείνο το επαναλαμβανόμενο «είναι μια ενδιαφέρουσα συμμετοχή» πάνω από acts που λιώνουν τη σκηνή με πυροτεχνήματα και δραμαμίνες.
Γιατί αμισθί υπηρεσία;
Με ποια κριτήρια επέλεξαν τον Ταραμουντά να περιγράφει τους ημιτελικούς, ειδικά μετά την κριτική που άκουσε το ΡΙΚ τα προηγούμενα χρόνια;
Αληθεύει πως η επιλογή του έγινε με κύριο κριτήριο ότι το κάνει αμισθί; Έχουν διερωτηθεί εκεί στο ίδρυμα πως με φτηνές επιλογές ίσως χάνουν πολύ περισσότερα από ένα μισθό που θα έδιναν για έναν παρουσιαστή που θα είχε μεταδοτικότητα, χιούμορ και ευφράδεια και θα κρατούσε το κοινό;
Masterclass παρουσίασης από Καπουτζίδη και Κοζάκου
Την ίδια στιγμή, στην ΕΡΤ, ο Γιώργος Καπουτζίδης με τη Μαρία Κοζάκου σχολίαζαν σαν να γεννήθηκαν για αυτό. Ήταν άνετοι, γελούσαν και αλληλεπιδρούσαν με το κοινό, πρόσφεραν πληροφορία, συναίσθημα και ρυθμό. Κυρίως έκαναν τον τηλεθεατή να νιώσει ότι βλέπει κάτι σημαντικό.
Με χιούμορ, παιδεία, φινέτσα. Χωρίς να προσπαθούν να γίνουν αστείοι. Προκαλούσαν αβίαστα χαμόγελο. Ήταν ακριβώς όπως και η Eurovision. Μια μεγάλη γιορτή.
Η Στυλιάνα που έφυγε νωρίς
Πόσο θα αντέξει η Στυλιάνα και πόσο οι τηλεθεατές; διερωτόμασταν στην προηγούμενη στήλη. Ε, τελικά ούτε η Στυλιάνα άντεξε, ούτε και οι τηλεθεατές. Εκείνη αποχώρησε νωρίς από το ριάλιτι της ντροπής. Οι τηλεθεατές, όμως, συνεχίζουν να ταλαιπωρούνται - όχι γιατί το βλέπουν, αλλά γιατί το Big Brother εξακολουθεί να υπάρχει στο πρόγραμμα.
Η παρουσία της Στυλιάνας ήταν απλώς ένα ακόμα επεισόδιο σε ένα ριάλιτι που εδώ και καιρό έχει πάψει να είναι "πρόκληση" και έχει μετατραπεί σε τηλεοπτική δοκιμασία. Μια δοκιμασία για τα νεύρα, τη νοημοσύνη και την αισθητική του κοινού. Όσο για όσους μένουν στο σπίτι; Ίντριγκες του τίποτα, διαλόγοι που θυμίζουν ομαδικό Viber chat στις 2 τα ξημερώματα και μια κάμερα που παρακολουθεί και καταγράφει αδιάφορα, χωρίς να συμβαίνει τίποτα.
Η αλήθεια είναι πως το μόνο πιο γρήγορο από την αποχώρηση της Στυλιάνας, είναι η ταχύτητα με την οποία αλλάζει κανείς κανάλι όταν πετύχει το Big Brother στον οδηγό προγράμματος.
Ίσως, τελικά, το πραγματικό πείραμα του φετινού Big Brother να μην ήταν οι συγκατοικούντες. Ήταν το πόσο αντέχει η ανοχή του κοινού σε ένα format που θα έπρεπε ήδη να έχει κλείσει την πόρτα πίσω του και να μην ξαναγυρίσει.
Το φετινό Big Brother είναι τελικά η μεγαλύτερη τηλεοπτική απογοήτευση της φετινής σεζόν. Τουλάχιστον για το SIGMA. Το ριάλιτι που προσπαθεί κάθε φορά να αναστηθεί από τις στάχτες του, φέτος δεν κατάφερε ούτε να φέρει τα πολυπόθητα υψηλά ποσοστά στον σταθμό, αλλά ούτε καν στο TOP 50 της τηλεθέασης να τρυπώσει. Το κοινό, κουρασμένο από φθηνούς τσακωμούς, βαρετές ίντριγκες και «παιχνίδι στρατηγικής» τύπου «ποιος θα πλύνει τα πιάτα», απλώς γύρισε την πλάτη. Και δικαίως.
Mπορεί στο SIGMA να έλπιζαν πως ο «θόρυβος» του brand θα έφερνε έστω λίγο από το παλιό glory. Τελικά, το μόνο που έφεραν ήταν αμηχανία, χαμηλά νούμερα και η επιβεβαίωση ότι κάποια φορμάτ καλύτερα να μένουν στο τηλεοπτικό παρελθόν - ή έστω στα ράφια των reality που δεν θα δούμε ποτέ ξανά.
Τι λέει η τηλεθέαση;
Ο Λούης Πατσαλίδης κάθησε και την περασμένη εβδομάδα στον θρόνο της πρώτης εκπομπής σε τηλεθέαση της κυπριακής τηλεόρασης. Το σόου του στον ALPHA έφτασε μέχρι και 31.9% την Κυριακή 9 Μαίου. Δεύτερη, Τρίτη, τέταρτη και Πέμπτη εκπομπή σε τηλεθέαση παραμένει ο «Άγιος Έρωτας», επίσης από τον ALPHA. Στην έκτη θέση βρέθηκε το Casa De Mikel του Μιχάλη Σοφοκλέους στον ΑΝΤ1. Στις θέσεις 7 και 8 βρέθηκε το τηλεπαιχνίδι «Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος» επίσης του ΑΝΤ1, το οποίο συνεχίζει τη δυναμική του. Στην 9η θέση το «Grand Hotel», επίσης του ΑΝΤ1 ενώ στη 10η θέση βρέθηκε η «Γη της ελιάς» του ALHPA, φανερώνοντας ότι ακόμα αντέχει…
Από τα αξιοσημείωτα του TOP 50 είναι η 12η θέση που κατέλαβε το MasterChef από το OMEGA το οποίο έχει άλλες τρεις εμφανίσεις σε χαμηλότερες θέσεις. Οι τρεις Κύπριοι που εξακολουθούν να παραμένουν στον τηλεοπτικό διαγωνισμό μαγειρικής κρατάνε το ενδιαφέρον του κυπριακού κοινού χωρίς να κάνουν όμως καμία έκπληξη. Και σίγουρα τα ποσοστά που καταγράφει η εκπομπή είναι χαμηλότερα από αυτά που ανέμεναν οι αρμόδιοι του OMEGA…
Η μοναδική εκπομπή που προβάλλει το SIGMA και κατάφερε να εμφανιστεί στο TOP 50 είναι το Still standing και αυτή μόλις στη θέση 49…
Αξιοσημείωτη για άλλη μια φορά η καλή πορεία που σημειώνει η «Τρικυμία» του ΡΙΚ. Η καθαρά κυπριακής παραγωγής σειρά εμφανίστηκε σε τέσσερις θέσεις στην 50άδα (24, 40, 44, 48) κάτι που σημαίνει πως έχει σταθερούς τηλεθεατές κάθε φορά που αυτή προβάλλεται.
Τι έγραψαν τα κανάλια;
Η σειρά στην οποία βρέθηκαν τα κυπριακά τηλεοπτικά κανάλια την εβδομάδα 5 μέχρι 11 Απριλίου, σύμφωνα με τις μετρήσεις Nielsen είναι:
TelREST: 35,8% (Σταθερά πρώτα είναι όλα τα άλλα που παρακολουθούν οι Κύπριοι εκτός από τα παραδοσιακά κανάλια)
ALPHA: 15.6%
ΑΝΤ1: 12.4%
OMEGA: 11.7%
ΡΙΚ1: 8.4%
SIGMA: 7.4%
Other CY: 6.1%
ΕΡΤ WORLD: 1.8%
ΡΙΚ2 : 1.1%
