Σε μια άκρως προσωπική εξομολόγηση προχώρησε η Νικολέτα Μαυρίδη στο χθεσινό επεισόδιο του Survivor.
Η παίκτρια της κόκκινης ομάδας μετά το έπαθλο της επικοινωνίας, μίλησε στην κάμερα και αναφέρθηκε στην σχέση που είχε με τον πατέρα της, καθώς επίσης και στις δύσκολες στιγμές που πέρασε όταν έμαθε πως εκείνος «έφυγε» από τη ζωή.
Κατά τη διάρκεια της εξομολόγησης, όπως ήταν φυσικό, η Νικολέτα Μαυρίδη ήταν ιδιαίτερα φορτισμένη και την πήραν τα κλάματα..
Συγκεκριμένα δήλωσε:
«Γυρνώντας, λοιπόν, πίσω στα παιδικά μου χρόνια, το πρώτο γεγονός που στιγμάτισε, να το πω έτσι, τη ζωή μου.. Ήμουν πέντε χρονών και μπήκε η μανούλα μου στο σπίτι μας και μου λέει “κοριτσάκι μου πάρε την οδοντόβουρτσά σου και βάλε λίγα πραγματάκια σου στη βαλίτσα να φύγουμε”. Θυμάμαι ακόμα τη στιγμή που παίρνω την οδοντόβουρτσά μου από εκείνο το μπάνιο του σπιτιού. Της λέω “γιατί μανούλα μου, πού θα πάμε;”. Ήμουν πέντε χρονών.. Μου λέει ότι θα πάμε να μείνουμε στη γιαγιά για λίγες ημέρες. Και εκεί ξεκίνησαν όλα να αλλάζουν στη ζωή μου.
Η αλήθεια είναι ότι από τους γονείς μου και τους δύο έχω πάρει πολλή αγάπη, αλλά νομίζω ότι δεν είμαι το μόνο παιδί που έχει στιγματιστεί από το γεγονός ότι οι δύο γονείς χώρισαν. Ειδικότερα, εγώ σαν παιδάκι είχα πολλή αδυναμία στον μπαμπάκα μου και απλά δεν είχα καταλάβει τότε τι συνέβαινε. Με πήρε η μανούλα μου από το χέρι, πήρα και τη μικρή μου βαλιτσούλα και πήγα στη γιαγιά, η οποία είχε μετακομίσει στην Αθήνα.
Η μανούλα μου ήταν έγκυος στον αδερφό μου, ήταν κοντά 3 μηνών. Δε θα το ξεχάσω. Η χαρά ήταν διπλή για εμένα, δεν είχα καταλάβει τι συνέβαινε και αν αυτό ήταν οριστικό. Αν θα μείνω στη γιαγιά για πάντα ή έχω πάει απλά διακοπές. Τελικά έκανα να ξαναακούσω τον πατέρα μου σίγουρα δύο με τρία χρόνια. Είχε εξαφανιστεί από τη ζωή μου. Η μαμά μου βέβαια δεν μου μίλησε ποτέ άσχημα γι’ αυτόν, ομολογώ.
Κάτι που με στιγμάτισε πάρα πολύ είναι ότι έβλεπα τη μαμά μου με την κοιλιά στο στόμα να δουλεύει σαν το σκυλί πρωί-βράδυ, χωρίς καμία στήριξη. Κάτι επίσης που με έχει σημαδέψει είναι ότι περπατάγαμε μαζί το δρόμο, την ανηφόρα, με εμένα στο χέρι και την κοιλιά τούρλα, και την λυπόταν ο οδηγός του λεωφορείου και σταματούσε το λεωφορείο για να την πάρει, ενώ δεν ήταν η στάση.
Παρ’ όλα αυτά μετά τα τρία χρόνια, που είχα να μιλήσω με τον πατέρα μου, εμφανίστηκε. Δε ρώτησα ποτέ τι ήταν το τόσο σημαντικό που είχε να μιλήσει μαζί μου τρία χρόνια, γιατί εγώ τότε ήμουν 8 χρονών και το μόνο που ήθελα ήταν η αγκαλιά του μπαμπά μου. Η αγκαλιά του μπαμπάκα μου.. Καθόμουν στα πόδια του και απλά τον αγκάλιαζα.
Ο μπαμπάς μου ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος είχε φτιάξει το μετρό στην Αθήνα, ήταν χειριστής μηχανημάτων συγκεκριμένα και δεν τον έβλεπα πολύ ούτως ή άλλως και μέχρι τα πέντε μου χρόνια, αλλά και στη συνέχεια [...] Σίγουρα την αγάπη του πατέρα μου δεν ήθελα να την μοιράζομαι με κανέναν πόσο μάλλον με μια άλλη γυναίκα. Ήθελα να τον έχω μόνο δικό μου. Πέρασαν πολλά χρόνια για να καταπιώ το γεγονός ότι δεν είμαι η μόνη γυναίκα στη ζωή του πατέρα μου. Και ότι πρέπει να δεχτώ ότι υπάρχει και κάποια άλλη, ότι δεν ήμουν η πρώτη; Δεν ξέρω τι με ενοχλούσε πιο πολύ. Το μόνο που ξέρω ότι με ενοχλούσε είναι ότι δεν τον έβλεπα τόσο πολύ..
Σίγουρα όμως δεν περίμενα ποτέ, μα ποτέ ότι θα τον χάσω από τη ζωή μου. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα με πάρει τηλέφωνο να μου πει Χρόνια Πολλά, αφότου είχα τελειώσει το σχολείο και αντί να μου πει Χρόνια Πολλά, θα μου πει “κοριτσάκι μου, σου έβαλα λεφτά στο λογαριασμό σου για το δίπλωμα”, ενώ δεν μου είπε καν Χρόνια Πολλά. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον εκνευρισμό, ποτέ τη στενοχώρια μου. Είχα τόσα νεύρα με τον μπαμπά μου, που του είχα τόση αδυναμία, παρά το όσα είχε κάνει, που του είπα “μπαμπά έχεις ξεχάσει ότι έχω γενέθλια και το μόνο που σε νοιάζει να μου πεις είναι για 800 ευρώ που μου έβαλες σε λογαριασμό”.
Πέρασε ένας μήνας που με έπαιρνε τηλέφωνο και δεν το σήκωνα, πέρασε δεύτερος μήνας, που είχα τη γιορτή μου, με έπαιρνε τηλέφωνο, δεν το σήκωνα. Έπαιρνε τη μητέρα μου, του έλεγε ''η μικρή δε θέλει να σου μιλήσει'', η μαμά μου με πίεζε αλλά εγώ δεν ήθελα. Δεν είχα καμία επαφή με τον μπαμπά μου για τουλάχιστον τρεις μήνες.
Και μπαίνει ο καινούργιος χρόνος και μόνο για εμένα εκείνη η χρονιά δεν μπήκε καλά. Γιατί δυστυχώς έμαθα τυχαία, μάλλον όχι τυχαία.. Μη πήρε η μαμά μου τηλέφωνο και μου λέει “Νικολετάκι μου ακύρωσε σήμερα ό,τι μαθήματα έχεις στο χορό.. γιατί ο μπαμπάς σου δεν είναι καλά, είναι στο νοσοκομείο”, πράγμα που δεν ίσχυε. Η μητέρα μου ήξερε ήδη τα γεγονότα...
Δεν ήξερα καν ότι ο μπαμπάς μου ήταν στην Ελλάδα. Και απλά γύρισε στο σπίτι η μητέρα μου μετά τη δουλειά και μου είπε ότι ''Νικολετάκι μου, ο μπαμπάς σου πέθανε..''
Ακολουθεί το σχετικό βίντεο:
Υπενθυμίζουμε ότι στο χθεσινό επεισόδιο, ο Γιώργος Λιανός ανακοίνωσε ότι εκείνος που αποχωρεί ήταν η Νικολέτα Μαυρίδου.
