24sports team
Στην τεράστια ιστορία των Μουντιάλ καταγράφονται πολλά παρατράγουδα.
Εκτός από ποδοσφαιρικές ομορφιές, έχουν γίνει και εξω-αγωνιστικές «ομορφιές»:
Από ύποπτα παιχνίδια και πολιτικές παρεμβάσεις μέχρι υποθέσεις ντόπινγκ και διαιτητικά φαλτσοσφυρίγματα.
Όταν η συζήτηση όμως φτάνει στο τελευταίο σκέλος, μια διοργάνωση (και ένα πρόσωπο) έρχονται αυτόματα στο μυαλό:
Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 και ο «χασάπης» Μπάιρον Μορένο!
Ως μια από τις δυο χώρες που φιλοξενούσαν τους αγώνες, η Νότια Κορέα είχε κάτι παραπάνω από το διακριτικό (και διαχρονικό) σπρώξιμο της οικοδέσποινας. Από τη φάση των ομίλων ακόμα υπήρχαν φωνές για ευνοϊκή μεταχείριση της διαιτησίας:
Όχι άδικες, αν σκεφτεί κανείς ότι το πρώτο… θύμα, η Πορτογαλία, ηττήθηκε 1-0, ολοκληρώνοντας τον αγώνα με 9 παίκτες (λόγω αποβολών του Πίντο στο 27’ και του Μπέτο στο 66’).
Αυτό δεν ήταν τίποτα όμως μπροστά σε αυτό που θ’ ακολουθούσε στη φάση των νοκ-άουτ. Διότι το βράδυ της 18ης Ιουνίου, στην αναμέτρηση της Νότιας Κορέας με την Ιταλία, επρόκειτο να «χυθεί αίμα»!
Παρά την ποιοτική της ανωτερότητα λοιπόν, η «σκουάντρα ατζούρα» τα βρήκε σκούρα από τους μαχητικούς διοργανωτές. Γιατί παρόλο που διέθετε παίκτες όπως οι Μπουφόν, Τότι, Βιέρι, Γκατούζο, έπαιζε με… 11. Και σπάνια οι 11 μπορούν να νικήσουν τους 12 (ή τους 14).
Μπορεί να είχε δίκιο λοιπόν στο πέναλτι που έδωσε πριν καν συμπληρωθεί το πεντάλεπτο (αφού ο Πανούτσι όντως τράβηξε τον Σέολ), αλλά ο Μορένο είχε στείλει ήδη το… πρώτο μήνυμα.
Και όταν ο Βιέρι έβαλε μπροστά την Ιταλία με κεφαλιά από κόρνερ στο 18’, πήρε… πάνω του την υπόθεση ανατροπή: Σφύριζε 100-0 έδρα. Έσπρωχνε προκλητικά τους Νοτιοκορεάτες.
Τους άφηνε ατιμώρητους σε σκληρά μαρκαρίσματα (που είχαν αποτέλεσμα, ανάμεσα σε άλλα, τραυματισμό του Ζαμπρότα και σκίσιμο στο φρύδι του Κόκο).
Σε συνεργασία λοιπόν με την… αστοχία της Ιταλίας, που έχασε πολλές ευκαιρίες για το 0-2, κρατούσε την αντίπαλό της στο ματς. Μέχρι το ρολόι να δείξει 88’ και ο Σέολ να στείλει το ματς στην παράταση.
Εκεί ακολούθησαν νέα - και ακόμα μεγαλύτερα- όργια:
Στο 103’ δεν δίνει πέναλτι σε μαρκάρισμα πάνω στον Τότι και όχι μόνο αυτό, αλλά τον αποβάλλει και με δεύτερη κίτρινη για «θέατρο».
Επτά λεπτά αργότερα ο Τομάζι πετυχαίνει κανονικό γκολ (που θα ήταν το «χρυσό» βάσει του κανονισμού της εποχής και θα τελείωνε το ματς), αλλά έπειτα από υπόδειξη του βοηθού το ακυρώνει ως οφσάιντ!
Αφότου λοιπόν ο Αν βρήκε τον τρόπο να σκοράρει στο 117’ και να υπογράψει την πρόκριση της Νότιας Κορέας, η οργή των Ιταλών εξερράγη:
Μαζικές διαμαρτυρίες στο γήπεδο, οργή στον Τύπο, σάλος γενικότερα στα ΜΜΕ όλου του κόσμου.
Όταν, δε, στον προημιτελικό με την Ισπανία ακολούθησαν νέα αίσχη (με τον Αιγύπτιο, Γκαμάλ Αλ Γκαντούρ ν’ ακυρώνει δυο κανονικά γκολ των «φούριας ρόχας» πριν εκείνοι ηττηθούν στα πέναλτι) η κατακραυγή απογειώθηκε.
Και οι υποψίες μετατράπηκαν σε βεβαιότητα ότι επρόκειτο για το μεγαλύτερο διαιτητικό σκάνδαλο στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων.
Βέβαια ο ίδιος ο Μορένο δεν παραδέχθηκε ποτέ κάτι επιλήψιμο. Αντιθέτως, 20 χρόνια μετά δήλωνε στην Gazzetta dello Sport:
«Αυτό το παιχνίδι είναι στο top 3 με τις καλύτερες διαιτητικές επιδόσεις στην καριέρα μου. Θα έβαζα στον εαυτό μου ένα 8,5»!
Παρόλα αυτά, ο μεταγενέστερος βίος του (εντός κι εκτός γηπέδου) ενισχύει το συμπέρασμα ότι έπαιξε σκοτεινό ρόλο:
Τρεις μήνες μετά το επίμαχο ματς τιμωρήθηκε από την ομοσπονδία του Εκουαδόρ για χρηματισμό σε αγώνα.
Οκτώ χρόνια μετά συνελήφθη από την αστυνομία της Νέας Υόρκης, προσπαθώντας να περάσει 6 κιλά ηρωίνη από το αεροδρόμιο.
Και πριν περάσει το δικαστήριο που τον έστειλε 2,5 χρόνια στη φυλακή, πρόλαβε να τον «δικάσει» και ο Μπουφόν:
«Δεν με εκπλήσσει. Και το 2002 κουβαλούσε ηρωίνη, όχι στα ρούχα του, αλλά στον… οργανισμό του»!
Πηγή: sport-fm.gr
