Κωνσταντίνος Νικολάου
Τις εντυπώσεις έκλεψε στο ματς της πρεμιέρας με αντίπαλο την Αργεντινή η Σαουδική Αραβία, που κέρδισε με 2-1 και «ανάγκασε» όλο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη να ασχοληθεί μαζί της. Ανεξαρτήτως πάντως του ποια θα είναι η πορεία της ομάδας του Ερβέ Ρενάρ στο Μουντιάλ του Κατάρ, πρέπει να σημειωθεί πως αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η αραβική χώρα εντυπωσιάζει ευχάριστα σε κάποιο Παγκόσμιο Κύπελλο.
Για να βρει κανείς την κορυφαία επίδοση της Σαουδικής Αραβίας στην κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση θα πρέπει να πάει πίσω τρεις δεκαετίες… και συγκεκριμένα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994.
Στα γήπεδα των Η.ΠΑ. είχε καταφέρει να προκριθεί για πρώτη και μοναδική φορά στην ιστορία της στη φάση των «16», κερδίζοντας το Μαρόκο με 2-1 και το Βέλγιο με 1-0 (προηγήθηκε η ήττα από την Ολλανδία με 2-1). Στην επόμενη φάση αποκλείστηκε απ’ τους Σουηδούς με 3-1, ωστόσο εκείνο που ξεχώρισε περισσότερο και το οποίο συνεχίζει να έχει μια ιδιαίτερη θέση στα βιβλία των Μουντιάλ… είναι η γκολάρα του Αλ Οβαϊράν στην ιστορική όπως αποδείχθηκε νίκη απέναντι στους Βέλγους!
Το παιχνίδι στην Ουάσιγκτον θα έκρινε ποια από τις δύο ομάδες θα ακολουθούσε τους Ολλανδούς στην επόμενη φάση και παρότι τον πρώτο λόγο είχε η χώρα της κεντρικής Ευρώπης… ο 26χρονος τότε επιθετικός έκανε τη διαφορά με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο.
Παίρνοντας την μπάλα πίσω από το χώρο του κέντρου, πέρασε όποιον βρέθηκε στο δρόμο του για να πλασάρει υποδειγματικά τον Μισέλ Πρεντόμ. Ο 75 φορές διεθνής ποδοσφαιριστής πραγματοποίησε κούρσα 69 μέτρων σε μόλις δώδεκα δευτερόλεπτα, διασχίζοντας το γήπεδο με τη μπάλα στα πόδια και πετυχαίνοντας έναν από τα ωραιότερα τέρματα στην ιστορία του Μουντιάλ!
Ουσιαστικά, ο πρωταγωνιστής μας έδρασε σαν άλλος Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα κάνοντας μια «ζωγραφιά» παρόμοια με εκείνη που είχε κάνει ο εκ των θρύλων του αθλήματος οκτώ χρόνια νωρίτερα απέναντι στους Άγγλους. Συνεπώς, δεν πρέπει να προκαλεί καμία εντύπωση που ο Αλ Οβαϊράν είχε χαρακτηριστεί ως ο «Μαραντόνα της Σαουδικής Αραβίας», ψευδώνυμο που υφίσταται μέχρι και σήμερα!
Την ίδια χρονιά, είχε ψηφιστεί ως ο κορυφαίος Ασιάτης ποδοσφαιριστής, ενώ παρά τις προτάσεις που είχε από ομάδες της Ευρώπης, εν τέλει έμεινε στην Αλ Σαμπάμπ της πατρίδας του. Με την έξι φορές πρωταθλήτρια Σαουδικής Αραβίας, σημείωσε πάνω από 200 τέρματα, για να πάρει μεταξύ άλλων και το «χρυσό παπούτσι» του 1993.
Επιστρέφοντας στα του Παγκοσμίου Κυπέλλου, αν και το 1996 είχε θέματα με το νόμο που τον άφησαν εκτός δράσης για έναν περίπου χρόνο, κατάφερε να δώσει κανονικά το παρών του και στα γήπεδα της Γαλλίας το 1998. Εκεί μέτρησε συνολικά δύο συμμετοχές, χωρίς όμως να μπορέσει να κάνει τη διαφορά… κρεμώντας τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια τρία χρόνια μετά.
Μπορεί λοιπόν το όνομα του να μην προκαλεί ιδιαίτερη αίσθηση, όμως εκείνο που δεν δέχεται καμία αμφισβήτησης είναι πως το τέρμα που σημείωσε ο «Μαραντόνα της Σαουδικής Αραβίας» το καλοκαίρι του 1994 στην πρωτεύουσα των Η.Π.Α. θα προκαλεί πάντα το θαυμασμό.
