ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

De Ζαβού: Κοινωνικό φαινόμενο… Μπεργκ

Η περίπτωση του Νορβηγού «ιεραπόστολου» ξέφυγε πια από το ποδοσφαιρικό πεδίο

Χρήστος Ζαβός

Χρήστος Ζαβός

Να θυμηθώ εκείνες τις ωραίες εποχές, που μετρημένοι στα δάχτυλα ενός χεριού είχαμε διακρίνει την επαγγελματική αρτιότητα του και τη βαθιά γνώση του επί του αντικειμένου; Εκείνο το πρώτο παιγνίδι με την Δόξα, όταν ένα παντελώς καινούργιο σύνολο, με οκτώ νέους παίκτες στην ενδεκάδα παρουσιάστηκε ωσάν και ήταν ομάδα που δούλευε χρόνια τώρα μαζί.

Εκείνα τα αριστουργηματικά τρυγονάκια, τη γρήγορη εναλλαγή της μπάλας που πήγαινε στην αντίπαλη άμυνα στο πι και φι, αναγκάζοντας όλους εμάς να διερωτηθούμε πως στο καλό τα κατάφερε και βγάζει μια τέτοια εικόνα, με δουλειά μόλις τριών μηνών.

Να θυμηθώ τις εποχές που οι «καθηγητάδες» και οι «ξερόλες» φώναζαν για τον τρόπο που διαχειρίζεται το ματς στην διάρκεια του φωνάζοντας το περιβόητο και ιστορικό πια « δεν κάνει αλλαγές ο Μπεργκ»;

Για τα προβλήματα στην άμυνα, στο κέντρο, ότι η ομάδα χρειάζεται μεταγραφές… μέχρι και το «κάλλο» που ρίζωσε στον εγκέφαλο μας, αναγκάζοντας μας να γράψουμε ένα κείμενο περί της ιεραποστολικής συμβολής του στο Ομονοιάτικο- ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι (δες εδώ).

Πλέον, με το Νορβηγό να απλώνει ενώπιον μας όλη του τη τεχνογνωσία του, το όλο θέμα έχει πάρει άλλες διαστάσεις, που προ πολλού έχει ξεφύγει από το ποδοσφαιρικό κομμάτι.

Σε τέτοιο βαθμό που άμα ακολουθήσει μια τέτοια διαδρομή, θα συνεχίσεις την κακή συνήθεια του καπνίσματος ανάβοντας τσιγάρο με αναπτήρα Μπεργκ, θα πηγαίνεις στις θάλασσες και θα απλώνεις πετσέτες Μπεργκ, θα φοράς μπλουζάκια Μπεργκ με ανοικτό γιακά χρώματος πράσινου ή λευκού, θα παίζεις «πόρτες» ή «μάνα» με στοίχημα δέκα ξυστά λαχεία σε τάβλι Μπεργκ, τα Χριστούγεννα ποκεριζέ με τράπουλα Μπεργκ και στο βαφτιστικό σου θα δωρίζεις κάθε Πάσχα, λαμπάδα Μπεργκ.

Άμα κιόλα θελήσει ο πράσινος θεός και στείλει τους Πειραιώτες στο Γιουρόπα, το τι θ’ ακολουθήσει με τον Σκανδιναβό ούτε και μπορώ να φανταστώ. Εκπαιδευτικές εκδρομές στο πατρικό του σπίτι στη Νορβηγία και επισκέψεις στο δημοτικό, γυμνάσιο και το γήπεδο που πρώτο- έπαιξε μπάλα. «Berg-land» θα φτιάξει ο Παπασταύρου για να πηγαίνουν γονείς και παιδιά να ψυχαγωγούνται, με αίθουσα γενεθλίων και τούρτα Μπεργκ.

Ας αφήσουμε όμως όλα αυτά που μπορεί να συμβούν στο μέλλον και ας αναλύσουμε από πού προέκυψε το «φαινόμενο Μπεργκ».

Το βασικότερο έχει να κάνει με την επιτυχία. Και στην Κύπρο, ο επιτυχημένος ακόμη και αν είναι ξύλο απελέκητο, λαμόγιο, απατεώνας, υποκριτής και ψεύτης, χαίρει σεβασμού. Πόσο μάλλον ο Νορβηγός που δεν είναι τίποτα απ’ όλα αυτά, αντιθέτως είναι αυθεντία, ιδιοφυία, επαγγελματίας, ικανός και τίμιος.

Από κει και πέρα, ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα που έχει επιτελέσει, είναι ακριβώς ότι ηγείται της άτυπης εκδίκησης των κυπρίων ποδοσφαιριστών. Σ’ ένα πρωτάθλημα που μέχρι και πέρσι είχε το υψηλότερο ποσοστό συμμετοχής ξένων παικτών μετά τη Πρέμιερ Λίγκ στην Αγγλία, ο καραφλός διέγραψε μονοκονδυλιά την τεχνική των άσχετων παραγόντων και γιατί όχι προπονητών, που τα τελευταία είκοσι χρόνια υποβάθμισαν τον κύπριο ποδοσφαιριστή, σε σημείο που κόντεψαν να τον εξαφανίσουν.

Η εμπιστοσύνη και η αξιοποίηση των κυπρίων εκ μέρους του Μπεργκ, θύμισε στους παλιούς τις ωραίες παλιές εποχές όπου οι κύπριοι πρωταγωνιστούσαν, στέλνοντας παράλληλα μήνυμα στους νέους, ότι η Κύπρος δεν είναι μόνο ιδιωτικές ποδοσφαιρικές ακαδημίες αλλά και ταλέντα που με τη σωστή τεχνογνωσία, διαχείριση μπορεί να παίξουν μέχρι τα πλέι-οφ του Τσάμπιονς Λίγκ.

Αυτή του η στάση, έγινε αντικείμενο θαυμασμού,  ακόμη και από τους πιο μετριοπαθείς οπαδούς που πλέον παρακολουθούν αγώνες της Ομόνοιας ακόμη και αν δεν ανήκουν στην οικογένεια του «Λαού».

Η λατρεία, ή η κουβέντα αν θες, γίνεται πιο ενδιαφέρουσα αν υπολογίσει κανείς και την ηλικία αυτών των παιδιών. Η επιδίωξη του να χρησιμοποιεί παιδιά που «ούτε σε μπούκικο δεν έχουν δικαίωμα να εισέλθουν χωρίς τη συνοδεία των γονιών τους» πέραν του ότι έχει εκθέσει ένα ολόκληρο ποδοσφαιρικό σύστημα ασχετοσύνης που επικρατούσε 20 χρόνια, γίνεται αντικείμενο συζήτησης ακόμη και από άτομα που δεν έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με το ποδόσφαιρο.

Το κοινωνικό μήνυμα που πηγάζει μέσα από τη φετινή Ομόνοια των νεαρών παικτών, είναι αν μη τι άλλο πέρα για πέρα θετικό για όλο το φάσμα του αθλητισμού, που λίγο- πολύ ξέρουμε ότι στην Κύπρο με τους χειρισμούς του κάθε άσχετου- ανίκανου αξιωματούχου, φυτοζωεί ή αργοπεθαίνει.

Ακριβώς τούτο το μήνυμα που έστειλε μάλλον άθελα του ο Νορβηγός, έχει πλέον ληφθεί από τις περισσότερες οικογένειες, γονείς, παιδιά, προπονητές, γυμναστές και κάθε λογής ειδικότητας που ασχολείται με τον αθλητισμό. 

Ο κάθε όμως νεαρός αθλητής, ο κάθε γονιός που ξημεροβραδιάζεται στηρίζοντας το παιδί του ν’ ασχοληθεί με τον αθλητισμό, έχει πλέον ενώπιον του ένα παράδειγμα υπαρκτό, ζωντανό και κυρίως δεν έρχεται από τα ξένα, τις Βαρκελώνες ή τις Λίβερπουλ αλλά είναι άμεσο αφού πηγάζει κατ’ ευθείαν από την κυπριακή κοινωνία

Πέραν του αθλητικού αν θες κομματιού, μεταφερόμενοι ακριβώς εκτός του ποδοσφαιρικού- αθλητικού πεδίου, η επίδραση των αποφάσεων του Μπεργκ να χρησιμοποιεί παιδιά, αποτελεί πλέον ερέθισμα έμπνευσης, για να επινοηθούν διάφορα όντως χιουμοριστικά ανέκδοτα τα οποία πλέον κυκλοφορούν σε καφενεία, μπαρ και τον διαδικτυακό πλανήτη. Έδωσε δηλαδή το έναυσμα για να ξεκινήσει μια δημόσια κουβέντα που δεν διαθέτει τοξικό περιεχόμενο... όπως οι πλείστες που συζητούμε από το 1960 και μετά εντός της κοινωνίας μας. 

Αναπόφευκτα δηλαδή, αφού το ρεπορτάζ της Ομόνοιας έχει εισβάλει στο ρεπορτάζ του υπουργείου παιδείας. Καλά, καλά, μια που είδα τον Λοίζου να κάνει δηλώσεις αμέσως μετά το ματς με την ΑΕΚ, νόμισα ότι πρόκειται για την πρώτη σχολική μέρα της χρονιάς ή ότι τελείωσαν οι τελικές εξετάζεις και ξεκινούν τα καλοκαιρινά μπάνια.

Στο μίζερο, μουντό, άτονο περιβάλλον που έχουμε δημιουργήσει, έχοντας στο επίκεντρο υπερήλικες παράγοντες, για χρόνια εκτεθειμένους στη δημοσιότητα, αλλάζοντας ιδιότητες και θέσεις όπως τα πουκάμισα, σκοτώνοντας βασανιστικά τον αθλητισμό και το ντόπιο γηγενές υλικό, ο Μπεργκ ωσάν ο μεγαλύτερος ζωγράφος έβαλε στη ζωή μας χρώμα.

Και όπως μάλλον γνωρίζεις, το χρώμα που πηγάζει μέσα από τα πρόσωπα των παιδιών μας είναι το πιο φωτεινό. Και μόνο γι' αυτό, του χρωστάμε το λιγότερο... ένα ευχαριστώ!!!

 

De Ζαβού: Τελευταία Ενημέρωση

Τι ομάδα είστε;

Τι ομάδα είστε;

Η απάντηση δόθηκε επανειλημμένα, το ερώτημα πια είναι άλλο και πολύ πιο ουσιώδες
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Legalize it…

Legalize it…

Η «ποινικοποίηση» των πανηγυρισμών, πάει κόντρα στο ποδόσφαιρο
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Αππωμάρα

Αππωμάρα

Όπως και στο γενικότερο κοινωνικό πλαίσιο, έτσι και στο ποδοσφαιρικό χώρο, η αππωμάρα καθορίζει τις συμπεριφορές
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Ομόνοια: Τι θέλουν;

Ομόνοια: Τι θέλουν;

Η ασάφεια στις επιδιώξεις της διοίκησης γεννάει ερωτήματα, πιο βασανιστικά και από το ενδεχόμενο να χαθεί το φετινό πρωτάθλημα ...
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Free… Σα Πίντο

Free… Σα Πίντο

Εξοντωτική ποινή… που μοιάζει με γκιλοτίνα στο κεφάλι του Πορτογάλου
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Αμήν!!

Αμήν!!

Άμα έχει «Ανορθωσιάτικο δαίμονα»… θα έχει και θεό
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Μιλώντας για modern football…

Μιλώντας για modern football…

Η απόφαση της Ομόνοιας εκτός από ξένη για τη κοσμοθεωρία μας, θέτει σε νέο επίπεδο τη σχέση οπαδού- ομάδας
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Μεταγραφές;

Μεταγραφές;

Το ερώτημα δεν είναι υπαρξιακό… άπτεται πρακτικών ζητημάτων
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
X