Χρήστος Ζαβός
Αυτοί γυρίζουν στην Ευρώπη και σκορπούν τρόμο. Όπου ανταμώσουν με πρωταθλητή, τον μασάνε.
Κάθεσαι να δεις παιγνίδια τους και τσιμπιέσαι, για να πιστέψεις ότι τούτο το επίπεδο, συνδέεται με ομάδα του κυπριακού πρωταθλήματος.
Θες στο πρεσσινγκ, στα τρεξίματα σε άμυνα και επίθεση ή το αντίστροφο;
Οι αλληλοκαλύψεις και η άμυνα τους που σπάει κόκκαλα;
Οι προσωπικές μονομαχίες που κάνουν ακριβοπληρωμένους παίκτες των αντιπάλων, να μοιάζουν με δευτεροκλασάτες περιπτώσεις;
Η ποικιλομορφία που διαθέτουν στο επιθετικό παιγνίδι τους, είτε σ’ ανοικτό χώρο, είτε απέναντι σε οργανωμένη άμυνα;
Ρε, το πέναλτι που κερδίζει ο Μπρούνο, ξεκινά από το Νεόφυτο Μιχαήλ και με την κυκλοφορία της μπάλας και το αντί- πρεσσινγκ, ο Πέπε πάει κατά μέτωπο για να δώσει τη μπάλα στον Βραζιλιάνο. Ωσάν και παίζουν με τη Σαλαμίνα στο Αμμόχωστος και όχι με τον μόνιμο πρωταθλητή Σερβίας στο Βελιγράδι!!
Μην τα πολύ λέμε, τέτοια αρτιότητα σε κυπριακή ομάδα, θα πρέπει να θυμηθείς κατασκευές του Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Ομολογουμένως οι Παφίτες μοιάζουν με μια εξελιγμένη βερσιόν, καθότι ο συνδυασμός ομαδικής και ατομικής ποιότητας αποτελεί τη βάση, μα οι εντάσεις, η επιθετικότητα και η διατήρηση απόδοσης στο ίδιο τέμπο, είναι η καινοτομίες που παρουσιάζουν χρόνια μετά, το «θρύλο» του Ιβάν.
Το θέμα μας όμως δεν είναι οι Παφίτες. Καλά την έχουν αυτοί. Κολυμπάν μες στο χρήμα και ταξιδεύουν ανάμεσα στους εφτά ουρανούς, πίνοντας αστερόσκονη!!
Το θέμα είναι τι γίνεται μ’ όλους τους υπόλοιπους; Πώς να σπάσουν την πορεία των «προεδρικών» για το back to back;
Άμα είσαι Παπασταύρου πας να δώσεις ογδόντα το μήνα για να φέρεις καινούργιο Γιόβετιτς μήπως και πάρεις το δεύτερο (3ο) επί Μπεργκ;
Θα σκιστεί οικονομικά ο Καραπατάκης να πάρει το πρώτο (6ο) πρωτάθλημα; Οι του Άρη θα εγκαταλείψουν την αβεβαιότητα που κουβαλούσαν επί Σπιλέφσκι για να κατακτήσουν το δεύτερο (2ο);
Τι έχει στο μυαλό του ο Κίρζης, κάνοντας τη μια υπέρβαση πίσω από την άλλη; Ο Μάκης, πώς άραγε να σκέφτεται που οι Παφίτες κατσικώκονται στη διοργάνωση που γουστάρει; Τούτοι της ΑΕΛ, ακόμη και αν επιστρέψουν, πως πηδάνε τα τείχη της Πάφου; Για την Ανόρθωση, τι να πεις, παρά μόνο ότι η όποια πορεία στην Ευρώπη, ξύνει πληγές!!
Μην τα πολύ λέμε. Οι εμφανίσεις των πρωταθλητών Κύπρου, δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια, ως προς το ποιος θα είναι ο πρωταθλητής Κύπρου το 26!!
Ποιος την πιάνει την Πάφο;
Νοουμένου ότι και πέρσι, απέδειξαν ότι μπορούν να κουβαλήσουν και δύο και τρία καρπούζια κάτω από την μασχάλη, οι ελπίδες για άλλο πρωταθλητή μειώνονται.
Από την άλλη, μιλάμε ένα μαραθώνιο που ολοκληρώνεται τον Μάιο.
Θα ήταν ηλίθιο να υποτιμήσει κανείς τον Άρη και την ιδιαίτερη ταυτότητα που διαθέτει ως ομάδα. Ούτε και την συνέπεια της ΑΕΚ, να είναι ψηλά και να διεκδικεί. Ακόμη και η Ομόνοια, με τον Μπεργκ, διαφοροποιείται ως προς την σοβαρότητα και την προσήλωση της στον στόχο!!
Μπορεί να ξεμυτίσει καμία από τις άλλες και να κάνει ότι η ΑΕΛ το 12’ απέναντι στην άτρωτη ομάδα του Ιβάν ή ο Απόλλωνας επί Τσόρνιγκερ που πήρε πρωτάθλημα, αφού το καλοκαίρι αποκλείστηκε από Σλοβάκικο κολλέγιο!
Να μου πεις, αυτά συμβαίνουν κάθε τόσο και σε παραμύθια με λαγούς και χελώνες.
Και όμως συμβαίνουν.
Φτάνει η ΚΟΠ, να διαφυλάξει το βασικό στοιχείο του αθλήματος, που είναι η έκπληξη!! Ότι δηλαδή έκανε τα τελευταία πέντε χρόνια, με τους ξένους διαιτητές και απολαύσαμε την μαγεία του ποδοσφαίρου.
