ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

De Ζαβού: Πως, τι και ποιοι αποφασίζουν;

Το «φαινόμενο» ΓΣΟ χρήζει επιτέλους προσοχής για τη Λεμεσό και τον αθλητισμό γενικότερα

Χρήστος Ζαβός

Χρήστος Ζαβός

Εδώ και αρκετά χρόνια, ο ένδοξος Γυμναστικός Σύλλογος τα «Ολύμπια» , με έτος ίδρυσης το 1892, απασχολεί κατά καιρούς , τη κοινή γνώμη, δυστυχώς όχι για θετικούς λόγους αλλά αποκλειστικά και μόνο για γεγονότα που μόνο θλίψη και οργή προκαλούν στο Λεμεσιανό κοινό.

Κατά το παρελθόν τα τρία μεγάλα σωματεία της πόλης, ΑΕΛ, Απόλλωνας και Άρης εξέφρασαν την δυσαρέσκεια τους για την παντελή έλλειψη καλής θέλησης που διέπει τη συνεργασία τους με τον ΓΣΟ, ενώ μόλις πρόσφατα, στις 21 Αυγούστου, ο Απόλλωνας με ανακοίνωση του εξέφρασε την οργή του για τους χειρισμούς των διαχειριστών του Τσιρείου σταδίου στην διαδικασία αδειοδότησης του γηπέδου μ’ αποτέλεσμα οι κυανόλευκοι να απειληθούν ακόμη και με μηδενισμό στο παιγνίδι της πρεμιέρας του πρωταθλήματος.

Ας αγνοήσουμε την περσινή υπόθεση απουσίας των κλιματιστικών στα αποδυτήρια του Τσιρείου που προκάλεσε την οργή του Τιμούρ Κετσπάγια και τις άνευ ουσίας απαντήσεις που δόθηκαν από τον πρόεδρο του ΓΣΟ, ο οποίος μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην συντήρηση που έγινε και πληρώθηκε σε κυπριακές λίρες (!!).

Η κόντρα ή η δυσαρέσκεια των σωματείων με τους ιθύνοντες του ΓΣΟ τα τελευταία χρόνια, μάλλον αποτελεί τη κορυφή του παγόβουνου σχετικά με τη δράση των ανθρώπων του Συλλόγου, αφού πέραν της μίζερης και εσωστρεφής κατάστασης που επικρατεί στον χώρο του Λεμεσιανού αθλητισμού, οι άνθρωποι του ΓΣΟ δεν κατάφεραν να κρύψουν την ανικανότητα τους ακόμη και σε στοιχειώδη ανθρωπιστικά θέματα όπως οι τουαλέτες ατόμων με κινητικά προβλήματα, οι οποίες υπήρξαν κλειδωμένες κατά τη διάρκεια ποδοσφαιρικού αγώνα μ’ αποτέλεσμα συμπολίτης μας να μην έχει πρόσβαση.

Το περίεργο στην όλη υπόθεση σχετικά με τον ΓΣΟ είναι ότι σε κάθε περίπτωση που προκύπτει στην επικαιρότητα και όχι μόνο, δεν κρίνουν αναγκαίο είτε να απολογηθούν, είτε να δημοσιοποιήσουν τις θέσεις τους για να γνωρίζει έτσι το κοινό πως, τι και ποιοι αποφασίζουν για τον αρχαιότερο σύλλογο του νησιού, που ομολογουμένως από τις τάξεις του πέρασε μεγάλο μέρος της αφρόκρεμας του κυπριακού αθλητισμού.

Ομολογουμένως, η μυστηριώδης διαχρονική στάση που διατηρεί δεν μοιάζει καθόλου περίεργη αν λάβουμε υπόψη την παντελή έλλειψη επικοινωνιακής πολιτικής που καθόλου δεν συμβαδίζει με την σύγχρονη εποχή, αφού πέραν της ανενεργής- ανενημέρωτης ιστοσελίδας που διατηρεί, κανένας λογαριασμός σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης δεν αποδεικνύει την ύπαρξη του ΓΣΟ στο πεδίο της δημόσιας εικόνας και συζήτησης.

Τα τελευταία χρόνια δε, την επικοινωνία του Συλλόγου ανέλαβε ο υπερήλικας πρόεδρος του Άκης Λάμπρου, οι τοποθετήσεις του οποίου κατά γενική ομολογία στερούνται ουσίας και επιχειρημάτων.

Και δυστυχώς όπως σε όλες τις περιπτώσεις, έτσι και στην περίπτωση της απόφασης να εκδιώξουν δύο Συλλόγους του ολυμπιακού αθλήματος Τζούντο από την αίθουσα του Τσιρείου, όχι απλά δεν έχουν τοποθετηθεί μέρες τώρα που το θέμα απασχολεί τη δημόσια κουβέντα, δεν έκριναν αναγκαίο να υπερασπιστούν το σύλλογο και τις ολυμπιακές αρχές που τον διέπει από τη μέρα ίδρυσης του.

Με σχεδόν «βάρβαρες» τακτικές, εκδίωξαν δύο Συλλόγους του Τζούντο που απασχολούν 150 περίπου αθλητές κάθε ηλικίας, κάποιοι εκ των οποίων εκπροσωπούν την Κύπρο σε διάφορες διεθνείς διοργανώσεις και τουρνουά. 

Ανάμεσα τους και παιδιά με μαθησιακές και κινησιακές δυσκολίες, άπορα παιδιά που απασχολούνται σε ευρωπαϊκά προγράμματα αλλά και μαθητές του αθλητικου σχολείου της Λεμεσού … και επί τούτου ακόμη δεν ένιωσαν την ανάγκη να εξηγήσουν πως και γιατί πάρθηκε μια τέτοια απόφαση.

Ούτε και φυσικά έλαβαν υπόψη ότι η συγκεκριμένη αίθουσα είναι για τους τζουντόκα, «χώρος ιερός» όπως ο εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας Τζούντο, Χρίστος Χριστουδουλίδης, δήλωσε στον ΣΠΟΡ FM 95, καθώς το άθλημα τους στεγάζεται εκεί από τις αρχές της δεκαετίας του 80’ αναδεικνύοντας αθλητές ολυμπιακού επιπέδου όπως ο πρώην πρόεδρος του ΚΟΑ, Κώστας Παπακώστας και ο Ηλίας Ιωάννου.

Επ’ αυτού, οι του ΓΣΟ δεν νιώθουν την ανάγκη να δώσουν απαντήσεις μήτε στην Ομοσπονδία Τζούντο η οποία με επιστολή της προς τον Σύλλογο, ζητά να μάθει τι θα απογίνουν οι αθλητές των δύο συλλόγων και που θα προπονείται η εθνική ομάδα η οποία χρησιμοποιούσε την αίθουσα διευκολύνοντας και τους αθλητές της επαρχίας Πάφου.

Για το συγκεκριμένο θέμα , ο πρόεδρος του ΓΣΟ, Άκης Λάμπρου, στη ραδιοφωνική εκπομπή του ΣΠΟΡ FM 95 στις 9 Σεπτεμβρίου, δήλωσε άγνοια (!!) για την επιστολή της ΠΟΤ η οποία στάλθηκε δύο μέρες πριν, στις 7 Σεπτεμβρίου.

Θα ήταν επίσης ευχής έργον, ο ΓΣΟ όποτε και αν κρίνει σωστό να δώσει εξηγήσεις για τον τρόπο που παραβιάστηκε η αίθουσα και αν χρησιμοποιήθηκαν διάφορα εργαλεία για να εισέλθουν χωρίς την άδεια της αστυνομίας ή των τότε ενοικιαστών, εάν όντως διαθέτει κάποιο δικαστικό διάταγμα για να προβεί σε μια τέτοια ενέργεια, εάν ξηλώθηκε το ειδικό δάπεδο (τατάμι) που αποτελεί περιουσιακό στοιχείο της Ομοσπονδίας χωρίς τη συναίνεση της, εάν όντως δημοσιοποιήθηκε η προσφορά ενοικίασης της αίθουσας σε γνωστή ιστοσελίδα αγοραπωλησιών και ενοικιάσεων (!!), κατά πόσο ζητήθηκε προφορικά από τους ενοικιαστές αύξηση τριπλάσια επί εποχής κρίσης λόγω κωρονοϊού, αν υπήρξε η όποια επίσημη διαπραγμάτευση και έγγραφα που το αποδεικνύουν με τους για χρόνια ενοικιαστές και κατά πόσο σφραγίστηκε η αίθουσα και ακολούθως αποσφραγίστηκε μετά από παρέμβαση της αστυνομίας.

Καλό θα ήταν ν’ απαντήσουν και στις πληροφορίες που φέρουν την αίθουσα να μετατρέπεται σε αποθήκη υλικών οικοδομής(!!!) που ανήκει σε ιδιώτη.

Η περίπτωση της αίθουσας τζούντο, αποτελεί ένα ακόμη κρίκο οπισθοδρόμησης για τον κυπριακό αθλητισμό ο οποίος πλήττεται από τους ίδιους τους φορείς που ιδρύθηκαν για την υπεράσπιση και καλλιέργεια του.

Επιτέλους θα πρέπει να ευαισθητοποιηθεί η κοινωνία, οι πολίτες, γονείς και όσοι οραματίζονται ένα κατάλληλο περιβάλλον και υποδομές για να αθλείται η νεολαία και όχι μόνο. Είναι πλέον επιτακτική ανάγκη να παρέμβουν όλες οι αρμόδιες αρχές όπως ο ΚΟΑ, η ΚΟΕΑ και ο Σύμβουλος του Προέδρου της Δημοκρατίας για θέματα αθλητισμού. 

Όσον αφορά συγκεκριμένα τον ΓΣΟ, αναρωτιέται κανείς για την διαχρονική απουσία του Δήμου Λεμεσού και των Δημοτικών Συμβούλων στη δημόσια κουβέντα που γίνεται σχετικά με την δράση του και κατά πόσο συμβαδίζει με την ευημερία των πολιτών και την ανάπτυξη του Λεμεσιανού αθλητισμού.

Στο ρητορικό ερώτημα, κατά πόσο αντιπροσωπεύει τις αξίες του αθλητισμού και τα ιδεώδη του όπως επίσης και αν ο τρόπος διαχείρισης των αθλητικών εγκαταστάσεων του Τσιρείου εφάπτεται με την επιθυμία και το όραμα του μεγάλου ευεργέτη Πέτρου Τσίρου… ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του.

Προσωπικά και με τα υφιστάμενα δεδομένα της κατάστασης, δεν μας δίνεται άλλη επιλογή πέρα από το ν’ αναρωτηθούμε για το «φαινόμενο ΓΣΟ», πώς, τι και ποιοι αποφασίζουν. Πολύ φοβάμαι όμως ότι το καίριο ερώτημα είναι… ως πότε θα αποφασίζουν. Για τον αθλητισμό, την Λεμεσό, για εμάς τους πολίτες, μα κυρίως, κυρίως για τα παιδιά μας.

 

De Ζαβού: Τελευταία Ενημέρωση

Τι ομάδα είστε;

Τι ομάδα είστε;

Η απάντηση δόθηκε επανειλημμένα, το ερώτημα πια είναι άλλο και πολύ πιο ουσιώδες
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Legalize it…

Legalize it…

Η «ποινικοποίηση» των πανηγυρισμών, πάει κόντρα στο ποδόσφαιρο
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Αππωμάρα

Αππωμάρα

Όπως και στο γενικότερο κοινωνικό πλαίσιο, έτσι και στο ποδοσφαιρικό χώρο, η αππωμάρα καθορίζει τις συμπεριφορές
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Ομόνοια: Τι θέλουν;

Ομόνοια: Τι θέλουν;

Η ασάφεια στις επιδιώξεις της διοίκησης γεννάει ερωτήματα, πιο βασανιστικά και από το ενδεχόμενο να χαθεί το φετινό πρωτάθλημα ...
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Free… Σα Πίντο

Free… Σα Πίντο

Εξοντωτική ποινή… που μοιάζει με γκιλοτίνα στο κεφάλι του Πορτογάλου
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Αμήν!!

Αμήν!!

Άμα έχει «Ανορθωσιάτικο δαίμονα»… θα έχει και θεό
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Μιλώντας για modern football…

Μιλώντας για modern football…

Η απόφαση της Ομόνοιας εκτός από ξένη για τη κοσμοθεωρία μας, θέτει σε νέο επίπεδο τη σχέση οπαδού- ομάδας
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Μεταγραφές;

Μεταγραφές;

Το ερώτημα δεν είναι υπαρξιακό… άπτεται πρακτικών ζητημάτων
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
X