Χρήστος Ζαβός
Υπάρχει ένα ανακάτωμα γενικώς. Κυρίως όμως στον ψυχικό μας κόσμο. Είναι εκείνο το βάδισμα, με αφηρημένο μυαλό. Που οι σκέψεις πάνε και έρχονται με ταχύτητα φωτός. Είναι το άγνωστο… εκεί που πάμε, πως και μέχρι πότε… που μας προκαλεί φόβο, ανασφάλεια, προβληματισμό και σε πολλούς δυστυχώς πανικό.
Είναι οι στιγμές που ο καθένας θα δείξει την δύναμη του. Την οποία όποιος διαθέτει, θα πρέπει να φροντίσει να τη μεταδώσει και στους άλλους. Στους ευπαθείς, στους αδύνατους, στους πανικοβλημένους, στα παιδιά που χρειάζονται τούτες τις ημέρες συμπαράσταση, μα κυρίως αγάπη.
Είναι και πολλοί που εξακολουθούν να ζουν στην άγνοια. Ή που απλά προσπαθούν να σώσουν το τομάρι τους, να αισχροκερδήσουν να επωφεληθούν γενικώς. Είναι αυτοί που έτσι και αλλιώς η συνείδηση τους παραμένει απάνθρωπη, με ή χωρίς τον όποιο ιό.
Οι μέρες που ακολουθούν είναι μπορεί και πιο δύσκολες. Γιατί ακριβώς θα μετρούμε τις απώλειες, σε όλους τους τομείς. Από τον ανθρώπινο, μέχρι τον οικονομικό, τον κοινωνικό-πολιτικό και πάει λέγοντας.
Μέσα όμως τις κρίσεις ή τις τραγωδίες, υποχρεούμαστε, να ακολουθήσουμε την λογική σειρά. Και η οποία σειρά, έτσι όπως καταγράφεται από τα σπουδαιότερα ανθρώπινα μυαλά της ανθρωπότητας ακόμη και της θρησκείας, του όποιου κακού, ακολουθεί το «Καλό» και του θανάτου η «Ανάσταση».
Έως ότου όμως φτάσουμε σ’ εκείνο το σημείο,, οφείλουμε να συνεχίσουμε να ζούμε, ακόμη και μέσα μας. Ο καθένας με τον τρόπο του.
Διαφορετικά. Ν’ αναθεωρήσουμε για πράγματα και καταστάσεις, ακόμη και πρόσωπα.
Κυρίως όμως να μην χάσουμε τον ανθρωπισμό μέσα μας. Και όταν μιλάμε για ανθρωπισμό δεν μπορεί να είναι τίποτα, μα τίποτα άλλο, πέραν του σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή όλων και στην αλληλεγγύη και ενότητα μεταξύ μας.
Γιατί ακριβώς απέναντι στον φόβο κα τον πανικό, υπάρχει η ανθρώπινη δύναμη έτσι όπως πηγάζει μέσα από την ψυχή.
Τη ψυχή των ανθρώπων που καταφεύγει στα ισχυρότερα δημιουργήματα της, αυτά που συνιστούν τον ανθρώπινο πολιτισμό. Το τραγούδι, το διάβασμα, την επικοινωνία, την πίστη…
Όπως ακριβώς κάνουν οι Ιταλοί εσώκλειστοι στα σπίτια τους, στέλνοντας μήνυμα πανανθρώπινο… Ότι θα ζήσουμε… διαφορετικά μεν, αλλά θα ζήσουμε τραγουδώντας ενωμένοι.
Bistrated by everyone, but the Italian people manage to be united as never before in this moment of crisis.
— Paranormal World (@TRGITWD) March 13, 2020
Proud of them.
Salerno, mameli's hymn resonates among the palaces as the state ordered to stay at home. pic.twitter.com/N3hEHcTkM6
