Χρήστος Ζαβός
Κατ’ αρχήν ν’ αναφερθούμε στη λέξη «διπλωματία». Οι περισσότεροι από μας, μάλλον έχουν μια παρεξηγημένη έννοια, η οποία κυρίως έχει μια αρνητική τάση.
Το να λες κάποιον «διπλωμάτη» στην καθομιλουμένη μοιάζει με βρισιά ή τέλος πάντων υποτίμηση. Φλώρος, ψεύτης, υποκριτής, απατεώνας και άλλες δεκάδες λέξεις έχουν κακώς ταυτιστεί με τη διπλωματία, αναδεικνύοντας την χαζομάρα που γενικώς επικρατεί στο μυαλό των περισσοτέρων.
Η διπλωματική γλώσσα επινοήθηκε από τους Άγγλους κυρίως, πριν από αιώνες και με την συγκεκριμένη μέθοδο επικοινωνίας, κατάφεραν να δημιουργήσουν την αυτοκρατορία όπου «ο ήλιος δεν ανέτειλε ποτέ». Έκτοτε έχει λανσαριστεί από όλους τους διεθνείς οργανισμούς, κράτη, πλέον εταιρείες αλλά και άτομα.
Κατά την άποψη μου η χρήση της διπλωματικής γλώσσας είναι όχι μόνο απαραίτητη από κάποιον πρόεδρο ομάδας αλλά επιβεβλημένη. Θα ήταν άλλωστε έως και ηλίθιο να μιλά ο οποιοσδήποτε εκ μέρους μιας μεγάλης ομάδας χρησιμοποιώντας την προσωπική του άποψη και μόνο.
Ο πρόεδρος της Ανόρθωσης βγαίνοντας χθες στη δημόσια σφαίρα, μιλώντας μεταξύ άλλων και στο ΣΠΟΡ FM 95, φόρεσε το καλό του κουστούμι, ξεδίπλωσε την εμπειρία του ως πρώην πολιτικός, χρησιμοποίησε γλώσσα λαϊκή για να γίνει κατανοητός στον απλό κόσμο σε θέματα κυρίως Ανορθωσιάτικα και στα σημαντικά ζητήματα φλέρταρε με τη διπλωματία προστατεύοντας ως όφειλε την ομάδα που προεδρεύει.
Στα μάτια του απλού κόσμου οτιδήποτε πέραν από ξεκάθαρες θέσεις, είναι λάθος. Αυτή ακριβώς η απαίτηση του, είναι μάλλον που αναγκάζει τους πολιτικούς να ψεύδονται ασύστολα μήπως και γίνουν αρεστοί ή χαϊδέψουν τ’ αυτιά των ψηφοφόρων τους.
Η επιλογή του να διατηρήσει τις ισορροπίες ήταν επιβεβλημένη γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα ζημίωνε την ομάδα του. Το να παραταχθεί με τον Απόλλωνα στο θέμα των ξένων διαιτητών, θα ήταν μέγα λάθος αφού μάλλον γνωρίζουν οι Βαρωσιώτες ότι οι «ανταρσίες» στο κυπριακό ποδόσφαιρο έχουν την ίδια κατάληξη. Ή που τρως τα μούτρα σου ή που συμπορεύεσαι με το όποιο καθεστώς ή παρασκήνιο επικρατεί στο κυπριακό ποδόσφαιρο.Παραδείγματα πολλά κατά το παρελθόν.
Διαφώνησε με το Νίκο Κίρζη, ο οποίος τα τελευταία χρόνια όντως δεινοπάθησε σ’ αντίθεση με την Ανόρθωση που τώρα μπαίνει στο τριπάκι του άγριου ανταγωνισμού. Επί τούτου, ενδιαφέρον θα είναι ποια στάση θα κρατήσουν και αν θα εξακολουθήσουν να χρησιμοποιούν την διπλωματική γλώσσα όταν ο ανταγωνισμός θα φτάσει στο κόκκινο. Ταυτόχρονα , έκλεισε το μάτι στο «φίλο Νίκο Κίρζη» όπως τον αποκάλεσε χαρακτηρίζοντας τον «εξαιρετικό παράγοντα». Με τούτη ακριβώς την πρακτική άφησε ανοιχτό παράθυρο για το οτιδήποτε προκύψει στο μέλλον στη σχέση των δύο ομάδων.
Δεν παρέλειψε πάντως να στείλει και τα καρφιά του στα λαμόγια του κυπριακού ποδοσφαίρου τονίζοντας ότι πιθανή κάθοδος ξένων διαιτητών, δεν θα τους αποτρέψει από το να κάνουν αυτά που θέλουν να κάνουν... «Αν έρθουν ξένοι διαιτητές θα σταματήσουν να γίνονται τα λάθη ή μήπως θα σταματήσουν να ενοχλούν κάποιοι;" διερωτήθηκε, θέλοντας έτσι να δείξει ότι όντως υπάρχει πρόβλημα.
Από κει και πέρα, χρησιμοποίησε ατάκες που κτυπούν κατ’ ευθείαν στην ψυχή του Ανορθωσιάτη, του τύπου «δεν μας πάει το κλάμα στην Ανόρθωση», στάθηκε στην προοπτική να βελτιωθεί το Αντώνης Παπαδόπουλος ενώ εκθείασε τις ικανότητες του Τιμούρ και της ομάδας, κάτι δηλαδή που αρέσει έτσι και αλλιώς και στον τελευταίο οπαδό της ομάδας του. Δεν αγνόησε την συνεισφορά του Πουλλαίδη ως όφειλε, θέλοντας έτσι να υπενθυμίσει σε όλους την σημαντικότητα της παρουσίας του και στέλνοντας παράλληλα μήνυμα σεβασμού στον άνθρωπο που οικονομικά στηρίζει την Ανόρθωση.
«Οι τράπεζες ίσως κλείσουν, οι ντιβέλοπερ θα χαθούν, η Ανόρθωση ήταν είναι και θα είναι εκεί» ανέφερε χρησιμοποιώντας Ανορθωσιάτικο συναίσθημα για να πλασάρει το βασικό προϊόν της εταιρείας του, τις μετοχές δηλαδή που εξέδωσαν μόλις πριν από λίγες ημέρες.
Όσον αφορά δε, την καυτή πατάτα περί της «κάρτας φιλάθλου» έβαλε μπροστά το κράτος, το οποίο όντως έχει την ευθύνη να επιβάλει την ασφάλεια των οπαδών/ πολιτών του. Θα μπορούσε όμως να κάνει κάτι διαφορετικό, από τη στιγμή που το Αντώνης Παπαδόπουλος γεμίζει τη φετινή χρονιά; Από την στιγμή που οι οργανωμένοι της Ανόρθωσης οι άμεσα δηλαδή επηρεαζόμενοι όπως δείχνει η φετινή προσέλευση, διατηρούν επίσης μια όχι και τόσο πιεστική στάση προς τη διοίκηση, ποιος ο λόγος για τον πρόεδρο της Ανόρθωσης να σκάψει το λάκκο από μόνος του;
Γενικώς διατήρησε μια ισορροπία η οποία στην παρούσα φάση μοιάζει να ταιριάζει απόλυτα με την Ανόρθωση. Είναι τέτοια η πορεία της ομάδας που το άνοιγμα του όποιο μετώπου θα μπορούσε να αποδειχθεί μοιραίο, ιδιαίτερα στο χρονικό σημείο που βρισκόμαστε.
Η Ανόρθωση, όπως και η κάθε ομάδα έχει ως πρώτο σκοπό και στόχο να διαφυλάξει τα συμφέροντα της και προς το παρόν το εφαρμόζουν πλήρως και με πολύ καλό τρόπο. Χθες παρουσιάστηκε διπλωμάτης με λαϊκή φινέτσα δίνοντας σου την εντύπωση πως ξέρει που πάει. Είτε στο προεδρικό είτε στο καφενέ, δείχνει ότι και το παρασκήνιο όχι μόνο δεν το αγνοεί, αλλά το επεξεργάζεται.
Όταν όμως έρθει η στιγμή που τα πράγματα θα δυσκολέψουν, η διπλωματική γλώσσα ίσως να μην είναι αρκετή για να διαφυλάξει κανείς τα συμφέροντα του. Άλλωστε είναι γνωστό, ότι με τη λήξη της διπλωματίας, ξεκινά ο πόλεμος.
Εκεί είναι το ζουμί και πως θ’ αντιδράσει. Προς το παρόν είπαμε… διπλωματία.
