Χρήστος Ζαβός
Είναι αληθινή ιστορία και δεν περιλαμβάνει ίχνος υπερβολής. . Ενόσω είμαστε στην εκπομπή αποδοκιμάζοντας τα συμβάντα του Αντώνης Παπαδόπουλος αναφερόμενοι συγκεκριμένα στον «καλοπαιδισμό» μερικών «σύγχρονων ηρώων» που στην κάβλα τους επάνω, αποφάσισαν να επιτεθούν σε τέσσερις- πέντε συνανθρώπους μας, ένας τύπος που ζει ανάμεσα μας, στέλνει το εξής μήνυμα:
«Ρε ηλίθιε… οι τρεις παίκτες της Ομόνοιας μένουν Λάρνακα και ήρθαν με τ’ αυτοκίνητα τους γι’ αυτό και έγινε ότι έγινε». Λες και αν έμεναν Πρωταρά ή Πάφο θα είχαν γλυτώσει από την επιθεση. Αλήθεια!! Έστειλε αυτό το μήνυμα θέλοντας έτσι να περιγράψει το συμβάν, δικαιολογώντας συνάμα τις πράξεις τους.
Παλαιότερα όταν η ζωή μας ήταν πιο «ανέμελη», τέτοια επεισόδια αποτελούσαν μια ακόμη κουβέντα στον καφενέ. Η ζωή όμως, μας έχει πάει αλλιώς. Πλέον ο κόσμος ντρέπεται, ενοχλείται.
Αναπόφευκτα το μυαλό μου ταξίδεψε σ’ άλλες εποχές, μακράν πιο αθώες και εύκολες, όταν οι «ΑΜΑΝ… τα καθάρματα» προσπάθησαν να οπτικογραφήσουν την ανθρώπινη ηλιθιότητα (επιχείρημα ακατόρθωτο) με τον υποδυόμενο χούλιγκαν ν’ απαντά στην ερώτηση του δήθεν δημοσιογράφου ότι επιτέθηκε στ’ αυτοκίνητα γιατί απλά και μόνο είχαν αθηναϊκές πινακίδες!!! Δες εδώ άμα θες να γελάσεις.
Ομολογουμένως δύσκολα αποφεύγεις τον συσχετισμό «αθηναϊκές πινακίδες» και «γιατί μένουν Λάρνακα». Μόνο που το πρώτο είναι σκετσάκι σάτιρας αρχές του αιώνα και το δεύτερο πραγματικότητα στην Κύπρο του 2022.
Και όμως καμιά εικοσαριά χρόνια μετά και ενώ η κοινωνία μας βιώνει πρωτόγνωρες καταστάσεις λόγω της επιδημίας και ενώ σ’ αυτό το μικρό νησί ζούμε καθημερινά μες την ανασφάλεια, αντικρύζοντας τη φτώχια στους δρόμους, με την ακρίβεια να καλπάζει και τη ζωή μας να γίνεται ολοένα και ανυπόφορη, με την χώρα μας να φιγουράρει στην πρώτη θέση της διαφθοράς ανάμεσα στις χώρες της Ευρώπης, με το «Κυπριακό» να βρίσκεται στο σημείο μηδέν και το Βαρώσι να έχει ανοίξει από τον ερντογανικό Τατάρ, κάποιοι νεολαίοι μαζί με κάποιους μεγαλύτερους, προφανώς με φουντωμένο το αγωνιστικό τους φρόνημα αφού νωρίτερα έδωσαν το παρών τους σε μνημόσυνο για τους αγωνιστές της Ε.Ο.Κ.Α αποφάσισαν να επιτεθούν σε τέσσερις- πέντε αθλητές άλλης ομάδας, έτσι γιατί γουστάρουν!!!
Γιατί τους έκοψαν να επιβιβάζονται λέει στ’ αυτοκίνητα τους και γιατί αγωνίζονται σ’ άλλη ομάδα!!! Ναι το έτος 2022, στην μαρτυρική νήσο, ζούμε ακόμη τούτες τις πρωτόγονες αντιδράσεις, οι οποίες καμουφλάρονται κιόλας με δικαιολογίες του τύπου όπως αυτές που μας έδωσε η Ανόρθωση δια του εκπροσώπου της εκπρόσωπος τύπου της.
Οι οποίες αλήθεια ακούγονται τρομακτικές αφού στην δημόσια- καθώς πρέπει- καταδίκη των γεγονότων, προστίθεται και το αναθεματισμένο «αλλά» .Αφού δεν ακολούθησαν τις εντολές της αστυνομίας και αφού αποφάσισαν να πάρουν τα’ αυτοκίνητα τους για να παν σπίτια τους μιας και έτυχε να μένουν στην ίδια πόλη που αγωνίστηκαν, είναι άξιοι της μοίρας τους.
Άμα κιόλας συνυπολογίσει κανείς και την ανακοίνωση της αστυνομίας η οποία αφήνει υπόνοιες για την ανυπακοή που επέδειξαν οι αθλητές αφού «αποχώρησαν από άλλη έξοδο από την συμφωνημένη με την Αστυνομία»» τότε εύκολα συμπεραίνει κανείς ότι σ’ αυτό το νησί, έχουμε χάσει γενικώς την ικανότητα αξιολόγησης των γεγονότων. Και άμα το συνεχίσουμε στο τέλος θα καταδικαστούν οι άνθρωποι που τόλμησαν να πάρουν τ' αυτοκίνητα τους για να παν στις οικογένειες τους.
Τίποτα όμως δεν είναι τυχαίο. Οι ίδιες οι ομάδες δεν δείχνουν καμία διάθεση να τραβήξουν αυτιά αφού παρά να τσακώνονται επιλέγουν να εκμεταλλευτούν την όποια ισχύ διαθέτουν οι οπαδοί, η αστυνομία ακόμη και επί εποχής "Κάρτας" δείχνει ανίκανη να τους ελέγξει και μεταξύ μας δεν έχει και την διάθεση, τα πολιτικά κόμματα δεν αντιδρούν αφού μάλλον βολεύονται από την «επαναστατικότητα» των οπαδών, ενώ τα Μ.Μ.Ε αποδεδειγμένα δεν μπορούν να παρέμβουν κυρίως λόγω ανικανότητας, αλλά και γιατί επιλέγουν να τους αποθεώσουν συμπεριλαμβάνοντας τους στο πελατολόγιο.
Γενικώς οι «οπαδοί» γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης, εννοείται και από το ίδιο το σύστημα. Το οποίο όταν αποφάσισε να τους βγάλει από τα γήπεδα το έκανε με συνοπτικές διαδικασίες, περνώντας νόμους που προσβάλουν το νομικό μας σύστημα.
Τώρα όμως πια δεν ενοχλούν καθόλου. Αντίθετα, βολεύουν. Ένα ολόκληρο σύστημα τρέφει τους τάχατες αντί-συστημικούς, αφού βολεύεται να υπάρχουν. Δεν ενοχλούν, δεν παρεμβαίνουν, δεν αντιδρούν και δεν στρέφονται ενάντια σ’ αυτό, παρά μόνο άμα λάχει στους αντίπαλους. Και για λόγους ηλίθιους…. όπως λόγου χάρη γιατί να μένουν Λάρνακα.
Από την άλλη ΄τόσα χρόνια στο κουρμπέτι, ανάμεσα σε οπαδούς και ακροατές, πρώτη φορά αφουγκράστηκα σε τέτοιο βαθμό την ενόχληση του κόσμου, ανεξαρτήτου ομάδας.
Παλαιότερα όταν η ζωή μας ήταν πιο «ανέμελη», τέτοια επεισόδια ήταν απλά ένα ακόμη στόρι για να συζητάμε στον καφενέ περί της αντιπαλότητας των πρασίνων, των μπλε, των κίτρινων ή των κόκκινων. Από τότε όμως η ίδια η ζωή, μας έχει πάει αλλιώς. Πλέον ο κόσμος ντρέπεται, ενοχλείται. Το σύστημα... δεν είμαι σίγουρος.
