Χρήστος Ζαβός
Ντετέκτιβ τύπου Σέρλοκ Χόλμς δεν είμαστε, ούτε και διαθέτουμε κάποιου είδους κατάρτιση για το πώς ερευνάται ένα έγκλημα, πόσο μάλλον δε οικονομικής φύσης που περιλαμβάνει και του κόσμου τους αριθμούς.
Πιθανολογούμε ωστόσο, ότι κατά τη διάρκεια μιας έρευνας προκύπτουν ποινικά αδικήματα που καμία σχέση δεν έχουν με τον αρχικό στόχο της.
Στην προσπάθεια δηλαδή του διώκτη να ξεμπλέξει τον «μίτο της Αριάδνης» βρίσκεται ενώπιον άλλων εξελίξεων που επίσης πρέπει να τύχουν έρευνας και ανάλυσης.
Κάπως έτσι προκύπτει ή θα έπρεπε να προέκυπτε στην περίπτωση των ερευνών που κάνει η αστυνομία σχετικά με την καταγγελία περί ασυμβίβαστου και που αφορά τον πρόεδρο της Δόξας ο οποίος με βάση τις καταγγελίες που έλαβε η Επιτροπή Δεοντολογίας λειτούργησε ως μάνατζερ στην υπόθεση Ουζόχο.
Ο Κώστας Χριστοδούλου, στις δηλώσεις του σχετικά με τις εξελίξεις αποκάλυψε ότι κατά το παρελθόν δάνεισε λεφτά στην Ομόνοια για να την βοηθήσει να ξεπεράσει τα κριτήρια της ΟΥΕΦΑ, κάτι που επιβεβαίωσε μια μέρα μετά ο τότε πρόεδρος της Ομόνοιας, Στέλιος Μυλωνάς που έλαβε το δάνειο.
Νοουμένου ότι οι συναλλασσόμενοι παραδέχονται δημόσια την πράξη τους, δημιουργείται εύλογα το ερώτημα σχετικά με τη φύση της συναλλαγής και ποιες ήταν οι νόμιμες διαδικασίες εις τις οποίες βασίστηκε.
Πως δηλαδή ένας παράγοντας, μάνατζερ ή πρόεδρος ομάδας δανείζει λεφτά σ’ άλλο σωματείο, το οποίο είναι αντίπαλος του εντός του πρωταθλήματος ή πελάτης και συνεργάτης σε περίπτωσης αγοραπωλησίας παικτών; Εύλογα αναρωτιέται κανείς πόσο ευάλωτος μπορεί να είναι ο δανειολήπτης έναντι του δανειοδότη όταν η συμφωνία δεν έχει καμία νομική υπόσταση.
Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, απ’ αυτήν εδώ τη στήλη γράφαμε για τις «υπηρεσίες» που κατά καιρούς παραχωρεί η ΚΟΠ στα σωματεία, λειτουργώντας ως δανειοδότης έχοντας καμιά φορά άμεση εμπλοκή στα οικονομικά τους… μέσω των δηλώσεων του ίδιου του παράγοντα μάθαμε ότι η τακτική του δανεισμού έχει ευρέος εξαπλωθεί στο χώρο του κυπριακού ποδοσφαίρου.
Το πήγαινε- έλα μεγάλων χρηματικών ποσών στο άθλημα αποτελεί μεγάλο αγκάθι για παγκόσμια και ευρωπαϊκή ομοσπονδία που τα τελευταία χρόνια σε συνεργασία με τις διεθνείς αλλά και εγχώριες διωκτικές αρχές προσπαθούν να πατάξουν.
Στην Κύπρο έχουμε παράγοντα που ομολογεί δημόσια τον δανεισμό και προς το παρόν δεν υπάρχει καμία αντίδραση επίσημα από καμία αρμόδια αρχή. Είτε αυτή λέγεται αστυνομία, ομοσπονδία ή και την επιτροπή δεοντολογίας.
Αναρωτιέται όμως κανείς, πόσο συνηθισμένες είναι τέτοιου είδους πράξεις στο χώρο του ποδοσφαίρου, με ποιους όρους διεκπεραιώνονται, ποιο νομικό υπόβαθρο έχουν και πως εξασφαλίζεται η νομιμότητα.
Στην τελική μιλάμε για δανεικά… είναι όμως και αγύριστα;
