Χρήστος Ζαβός
Δεν είναι για να συγκρίνεις περιπτώσεις/καταστάσεις. Θα ήταν αδόκιμο, αφού μάλλον αντιπαραβάλλεις δύο ανόμοια πράγματα. Άλλος πολιτισμός ο μεν, άλλος ο δε.
Θα ήταν άστοχο δηλαδή να συγκρίνομε τον τρόπο σκέψης των κύπριων οπαδών με των Καταλανών, των Παριζιάνων ή των Λονδρέζων. Όποιος έχει ταξιδέψει στη ζωή του μάλλον θα έχει διαπιστώσει τη διαφορά.
Θα ήταν προτιμότερο να προσεγγίσουμε τον τρόπο σκέψης ή καλύτερα την κουλτούρα των ευρωπαίων για να καταλήξουμε στις διαφορές σε σχέση με το νησί μας.
Λοιπόν η Μπάρτσα υπόκειται πανωλεθρία στο Παρίσι με 4-0. Δεκαπέντε μέρες αργότερα το Καμπ Νου, είναι ασφυχτικά γεμάτο και ο κόσμος απαιτεί την πρόκριση. Ανεξαρτήτως τι έγινε δηλαδή στο πρώτο ματς, ο κόσμος κάνει αυτό που πρέπει να κάνει. Στήριξη στην ομάδα και σ’ όλα τα μέλη της.Οι παίκτες αντικρύζοντας το θέαμα, συμπορεύονται με τα θέλω του κοινού και σε 95 λεπτά εξασφαλίζουν την πρόκριση.
Άμα ήταν στα μέρη μας, ποια θα ήταν η αντίδραση του κόσμου σε περίπτωση τεσσάρας;
Ολοκληρώνεται ο αγώνας. Ένας εκ των παικτών της Μπάρτσα έντιμα παραδέχεται δημόσια ότι όντως έκανε πέναλτι σε μια φάση του παιγνιδιού και δεν υπέδειξε ο διαιτητής.
Θα μπορούσε να προβεί σε τέτοια δήλωση παίκτης κυπριακής ομάδας μετά από έναν αγώνα ντέρμπι;
Από τη μεριά των ηττημένων, οι αντιδράσεις για τη διαιτησία είναι μηδαμινές. Ενώ όντως αδικήθηκαν σε κρίσιμα σημεία του παιγνιδιού, επιλέγουν να καταπιούν το πόνο τους χωρίς να στοχοποίησουν το διαιτητή, αναλαμβάνοντας την ευθύνη του αποκλεισμού.
Πως θα αντιδρούσε μια κυπριακή ομάδα και ο εκπρόσωπος τύπου της… που είναι και της μόδας τώρα να παρουσιάζεται «άγριος» στη δημόσια εικόνα του;
Να ήταν μόνο αυτό, οι γαλλικές εφημερίδες δεν πουλούν λαϊκισμό και δεν αναφέρονται σχεδόν καθόλου στις διαιτητικές αποφάσεις.
Ποιο θα ήταν το κύριο θέμα μιας κυπριακής εφημερίδας ή ενός σάιτ;
Οι διαφορές είναι από τη γη μέχρι τον ουρανό. Όπως και το επίπεδο γενικώς. Επειδή ακριβώς ισχύουν τα πιο πάνω… και άλλα πολλά.