Πανίκος Κωνσταντίνου
Οι τόσες πολλές τοποθετήσεις για την απόφαση του τελευταίου λεπτού στον αγώνα Ομόνοια-Πάφος μοιάζει με Χριστουγεννιάτικη θρησκευτική έλξη παρά με το τι ακριβώς καθορίζει ο ρόλος του VAR.
Τύπος, παράγοντες, παλαίμαχοι, φίλαθλοι μιλούν και εκφράζονται για μια ελάσσονα ποδοσφαιρική φάση, λες και βαπτίζονται με τα Ευρωπαϊκά νάματα του συγκεκριμένου εργαλείου. Βλέπαμε πως το χειρίζονταν σε άλλες χώρες, Ευρωπαϊκές και παγκόσμιες διοργανώσεις και νιώθαμε ότι χωρίς αυτό δεν μπορούμε να θεωρούμε τον εαυτό μας μέλος του μεταμοντέρνου ποδοσφαίρου.
Έχει αναχθεί σε μείζον θέμα, περιέργως, μια επουσιώδη φάση. Χωρίς το VAR χθες, σήμερα, αύριο δε θα υπήρχε καμιά τοποθέτηση ή ελάχιστες και το πολύ, πολύ να την ξεχνούσαμε μέσα σε μερικές ώρες. Όμως ήρθε το VAR και ο Κύπριος φίλαθλος, παράγοντας, ή και δημοσιογράφος «όφειλε» πρώτα απ’ όλα στον εαυτό του μια θέση, μια γνώμη, μια άποψη. Είναι στο πλαίσιο του Εξευρωπαϊσμού που μας δέρνει, στραβάρα μας.
Τι είχε γίνει σε εκείνη την περιβόητη φάση που θα μείνει στην ιστορία ως η πρώτη που χρειάστηκε η συνεργασία του VARίστα με τον διαιτητή; Πρώτα απ’ όλα ας υποθετικά δεχθούμε ότι δεν υπάρχει VAR.
Ο διαιτητής σφυρίζει φάουλ μερικά εκατοστά εκτός περιοχής και κίτρινη στον αμυντικό.
Τώρα ας ξεκαθαρίσουμε τι έγινε. Όταν στο VAR αποφάνθηκαν ότι η παράβαση είναι μέσα στην περιοχή (αυτά ήταν τα καθήκοντα τους και όχι του διαιτητή), τον κάλεσαν να αποφασίσει και μόνο κατά πόσο υπάρχει φάουλ ή όχι, μόνο.
Ο διαιτητής θα έπρεπε να δώσει έμμεσο μερικά εκατοστά μέσα στην περιοχή και κίτρινη στον αμυντικό γιατί δεν βρίσκει μεν τον επιθετικό αλλά παίζει επικίνδυνα. Δηλαδή με τη βοήθεια του VAR αντί για φάουλ εκατοστά έξω από την περιοχή και κίτρινη, θα έπρεπε να δοθεί φάουλ μερικά εκατοστά εντός αυτής, συν την κάρτα. Ουσιαστικά να μετακινηθεί καμιά 30ριά εκατοστά η μπάλα από την αρχική απόφαση.
Το λάθος (γνώμη μου) που έγινε είναι ότι δε δόθηκε ένα φάουλ και μια κίτρινη κάρτα. Αυτό ήταν όλο και όλο. Κάτι το οποίο αν ψάξουμε για φάουλ και κάρτες που δε δόθηκαν στη διάρκεια του φετινού πρωταθλήματος θα βρούμε (είμαι βέβαιος) δεκάδες.
Η παρουσία του VAR όμως έδωσε την ευκαιρία σε αρκετούς αρνητές (σικ!) του να αδράξουν την ευκαιρία για αποδόμηση του. Για ένα φάουλ στο οποίο θα έπρεπε να μετακινηθεί καμιά 30 ή 40 εκατοστά η μπάλα. Είναι δυσανάλογη η έκταση που πήρε η συζήτηση για μια τέτοια φάση… αλλά είπαμε ήρθε το VAR και όλοι θέλουμε να βιώσουμε την εμπειρία του. Πλέον είμαστε και επίσημα μέλη της οικογένειας του. Ας είναι!
