

Πανίκος Κωνσταντίνου
Καμιά φορά οι αθλητές στο άλμα εις ύψος αφήνουν κάποια άλματα πίσω, για να μην σπαταλήσουν δυνάμεις και ξεκινάνε όταν ο πήχης είναι λίγο κάτω από τα κυβικά τους, έτσι ώστε να αποκτήσουν πλεονέκτημα σε περίπτωση που έχουν την ίδια επίδοση με κάποιον άλλο, να υπερτερούν λόγω λιγότερων προσπαθειών.
Αυτό θα επιχειρήσει να κάνει και η ΚΟΠ με την απόφαση της να ξεκινήσει με μόνο Κύπριους διαιτητές το πρωτάθλημα και… βλέπουμε.
Οι αθλητές που αφήνουν κάποιο ύψος ξέρουν τις δυνατότητες τους, στην ΚΟΠ είναι βέβαιοι ότι οι Κύπριοι διαιτητές θα μπορέσουν να ανταποκριθούν χωρίς να «καούν»;
Το πρόβλημα με τους Κύπριους διαιτητές δεν είναι ότι «καίγονται» από κακές διαιτησίες αλλά περισσότερο έχει να κάνει με το ποιος διαμαρτύτεραι.
Με τους ξένους δεν φωνάζουν, είναι μουτρωμένες αλλά δεν διαμαρτύρονται. Με τους Κύπριους φωνάζουν, διαμαρτύρονται, οργίζονται, εκδίδουν ανακοινώσεις, απειλούν Θεούς και Δαίμονες.
Αισθάνεται δυνατή η ΚΟΠ να προστατέψει ένα Κύπριο διαιτητή που του έφυγε μια φάση, να τιμωρήσει ένα άλλο για σοβαρά λάθη ή και να διώξει κάποιον που αποδεδειγμένα δεν μπορεί;
Είναι μια λεπτή γραμμή που κανένας πρόεδρος της ΚΟΠ δεν μπόρεσε να σταθεί πάνω στο σχοινί σαν σχοινοβάτης. Όποιος το δοκίμασε έπεσε.
Η κάθοδος ξένων διαιτητών δεν αναιρεί την προσπάθεια της Ομοσπονδίας να δημιουργήσει νέα φουρνιά διαιτητών.
Μην φέρεις ξένους σε όλους τους αγώνες. Μόνο σε εκείνους που αισθάνεσαι ότι υπάρχει κίνδυνος να «κάψεις» ένα Κύπριο διαιτητή. Δώσε την ευκαιρία σε Κύπριους και στήριξε τους. Το μεγάλο πρόβλημα είναι πως τα λάθη των μεγαλώνουν ή μικραίνουν αναλόγως του ποιος φωνάζει. Αν πρόκειται για ομάδα με πολύ κόσμο το λάθος μεγαλώνει. Αν το ίδιο λάθος ή λάθη, είναι σε βάρος μιας μικρής ή ομάδας που δε θα εκφράσει παράπονο τότε κατά ένα περίεργο λόγο δεν υπάρχει πρόβλημα.
Αυτό ήταν πάντα το μεγαλύτερο θέμα στην ΚΟΠ. Δεν εξετάζαμε τα λάθη των διαιτητών αλλά ποιος φωνάζει για τα λάθη τους.
Οι ξένοι που επίσης κάνουν λάθη, βοηθούν στη μείωση της προκατάληψης είπε ο κ. Λοϊζίδης κατά τη διάρκεια της κλήρωσης του πρωταθλήματος. Συμφωνώ μαζί του. Χρόνια το λέω. Όμως γιατί υποτιμούμε τόσο πολύ την προκατάληψη; Είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του ποδοσφαίρου μας. Απουσιάζει η εμπιστοσύνη, και χωρίς εμπιστοσύνη τα πάντα, ανά πάσα στιγμή μπορεί να τιναχτούν στον αέρα.
Γι’ αυτό, καλό θα είναι, οι ξένοι να έρχονται και οι Κύπριοι να εξελίσσονται. Καλύτερο, οι βαθμολογίες τους να είναι αναλόγως της απόδοσης τους και όχι βάση διαμαρτυριών. Το κυριότερο να υπάρχει τιμωρία, διότι η ατιμωρησία δημιούργησε το πρόβλημα της προκατάληψης.
Δεν είμαι επίσης βέβαιος αν μας βγαίνει ποσοτικά ο αριθμός των 42 διαιτητών κάθε αγωνιστική. Δύο στο ΒΑΡ και τέσσερεις στο γήπεδο.
Άντε κάποιοι να κάνουν διπλοβάρδιες με κίνδυνο να εξαντληθούν και με αυξημένες πιθανότητες να υποπέσουν σε λάθη. Και πάλι, έχουμε την ποσότητα για να μπορούμε να τιμωρούμε ή θα κάνουν λάθη και θα ορίζονται κανονικά; Η κάθοδος ξένων διαιτητών δεν έχει να κάνει μόνο με την προκατάληψη, αν θέλετε ούτε και τόσο με την ποιότητα τους, που είναι σημαντικός παράγοντας μεν, αλλά, έχει να κάνει και με τους αριθμούς. Δεν βγαίνουν οι αριθμοί για να στηρίξουμε τόσους αγώνες πρωταθλήματος.
Δεν είναι πολυτέλεια οι ξένοι διαιτητές, είναι ανάγκη.