ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

Ντρεπόμαστε, γι’ αυτό να ανησυχείς!

Ήσουν ποτέ Άνθρωπος; Δεν είναι δυνατό να γεννήθηκες εγωιστής, αλαζόνας, θρασύς

Πανίκος Κωνσταντίνου

Πανίκος Κωνσταντίνου

constantinoup@sppmedia.com

Πότε έχασες την ανθρωπιά σου; Δε είναι ρητορική η ερώτηση. Πότε; Συγκεκριμένα. Θυμάσαι; Τι σε επηρέασε τόσο πολύ; Ποια ήταν η ημερομηνία που γύρισε ο διακόπτης; Ήσουν ποτέ Άνθρωπος; Αγάπησες ποτέ τον συνάνθρωπο σου; Το βιοπαλαιστή, το μεροκαματιάρη, τον ιδιωτικό υπάλληλο στο εργοστάσιο, στην αποθήκη, το γκαρσόνι, τον ταξιτζή ή μόνο τους άλλους που πίνουν τον καφέ τους σε ακριβά ξενοδοχεία. Δεν είναι δυνατό να γεννήθηκες εγωιστής, αλαζόνας, θρασύς. Δεν είναι έμφυτα αυτά. Που χάθηκε η αλληλεγγύη σου; Η συντροφικότητα σου; Η αγάπη προς τον συνάνθρωπο σου;

Ο Αμερικανός συγγραφέας Ντέϊβιντ Μπριν κάποτε έγραψε: «Λένε ότι η εξουσία διαφθείρει, αλλά το πιο σωστό είναι ότι η εξουσία προσελκύει τους διεφθαρμένους. Οι υγιείς συνήθως έλκονται από άλλα πράγματα παρά από την εξουσία». Φαντάζομαι πως ακόμη και να θέλεις να διαφωνήσεις κάτι μέσα σου, ίσως η συνείδηση σου κάπου βαθιά μέσα σου λέει πως έχει δίκαιο, έτσι;

Διότι μεγαλύτερο ηθικό έρεισμα για τη Δημοκρατία από την ντροπή δεν υπάρχει. Εσύ πώς έφτασες σε αυτό το σημείο να χάσεις την ντροπή σου; Η Δημοκρατία λιγοστεύει όταν η κοινωνία χάνει την ντροπή της.

Κάπου εδώ μπαίνει και η ευθιξία. Όταν όμως δεν ντρέπεσαι και κάνεις απέλπιδα προσπάθεια να βγεις στην αντεπίθεση, τότε ντρεπόμαστε εμείς για λογαριασμό σου. Και ευτυχώς που η κοινωνία αρχίζει να ντρέπεται.

Αρχίζει για του λόγου σου και άλλων όμοιων σου. Αυτή η ντροπή, δική μας ντροπή για σένα και όλους τους υπόλοιπους του συναφιού σου, δε μπορεί… κάποια στιγμή θα δημιουργήσει την κινητήριο δύναμη να σας διαολοστείλει.

Εκεί που ούτε Θεός, ούτε Άγγελοι θα σας βρουν. Και ξέρεις η ενδοτική στάση όλων του συναφιού σου έχει γίνει ευδιάκριτη στη κοινωνία. Μια κοινωνία που αντέχει πολλά.

Ακόμη και να την περιγελούν. Να φοβάσαι όμως όταν η τελευταία στάλα ξεχειλίσει το ποτήρι της οργής της. Η δωροδοκία μπορεί να ήταν αποτυχημένη, το αδίκημα όμως είναι μεγάλο. Τόσο μεγάλο που ούτε ο στάβλος του Αυγεία μπορεί να καθαρίσει. Άντε ρε καλά κρασιά!

Στα Τσιμέντα: Τελευταία Ενημέρωση

X