Πανίκος Κωνσταντίνου
Να φύγει ο Σπιλέφσκι! Φίλαθλοι, όχι μόνο του Άρη αλλά όσοι έχουν άποψη για όλες τις ομάδες, θεωρούν ότι ο προπονητής του Άρη απέτυχε επειδή δεν κέρδισε τον Ακρίτα. Σε ένα παιχνίδι που η ομάδα του αγωνίστηκε με 10 ποδοσφαιριστές για σχεδόν ένα ημίχρονο. Ναι, αυτή η ισοπαλία ήρθε να κολλήσει σε άλλες τέσσερεις με αποτέλεσμα η διαφορά από την κορυφή να αυξηθεί στους επτά βαθμούς.
Προφανώς στην Κύπρο, αυτή η «ωραία» κλασσική-αρρωστημένη νοοτροπία, ένας προπονητής πρέπει να αποδεσμεύεται επειδή η ομάδα του είναι στα κάτω της «σκοτώνει» κάθε φιλοδοξία, σχέδιο και στρατηγική. Δεν επιτρέπει στο δημιουργικό χρόνο να ωριμάσει και να φέρει αποτελέσματα.
Είναι περίεργο πάντως που όσοι πιστεύουν στην αλλαγή προπονητή έχουν την πεποίθηση ότι με το νέο ο Άρης θα πάρει τον τίτλο. Διότι «για εκείνους» μάλλον αυτό είναι το ζητούμενο. Αλλιώς γιατί να αποχωρήσει ένας προπονητής που σε 30 αγώνες πρωταθλήματος πέτυχε 12 νίκες, έφερε 12 ισοπαλίες και έχασε μόλις τέσσερεις φορές.
Το παράδοξο είναι πως όλοι όσοι αισθάνονται μια σιγουριά για την άποψη τους, μερικοί πιθανόν να είναι οπαδοί της Λίβερπουλ η διοίκηση της οποίας διατηρεί στον πάγκο της εδώ και σχεδόν οχτώ χρόνια τον Κλομπ ο οποίος μετρά μόλις ένα πρωτάθλημα και κατά τα φαινόμενα, ούτε και φέτος θα τα καταφέρει, αφού είναι 16 βαθμούς πίσω από τη Άρσεναλ και στην έκτη θέση, που δε δίνει Ευρωπαϊκό εισιτήριο. Προφανώς εκεί μετρούν διαφορετικά (λάθος;) τα πράγματα. Και αν κάποιος μειδιάσει και σκέφτεται «τι λες ρε φίλε που θα συγκρίνεις τον Κλομπ με τον Σπιλέφσκι;» η απάντηση είναι απλή. Η σύγκριση δεν έχει να κάνει με τους προπονητές αλλά με τη νοοτροπία. Όπως και ο Γκασπερίνι στην Αταλάντα που μάλλον κατά τους «ειδικούς της εξέδρας» με τρεις ήττες, μία ισοπαλία και μία νίκη στα τελευταία πέντε ματς έπρεπε ήδη να ήταν σπίτι του.
Μάλλον και ο Αντζελότι στη Ρεάλ Μαδρίτης θα έπρεπε να είχε αποχωρήσει αφού στα τελευταία ματς μετρά μόλις δύο νίκες, μία ισοπαλία και δύο ήττες.
Το θέμα προπονητή στην Κύπρο έχει ξεφτιλιστεί. Μάλλον ψάχνουμε για «μάγους». Ωστόσο, φαίνεται πως το μόνο που κρατήσαμε από το μεσαίωνα είναι τη σκοτεινή νοοτροπία. Χαλαρώστε λίγο, ποδόσφαιρο είναι, συμβαίνει μια ομάδα να μην είναι στα καλύτερα της και ναι, ο Άρης δεν έχει μεγαλύτερο προϋπολογισμό από τις υπόλοιπες ομάδες. Είναι όλες τους κοντά-κοντά. Ομόνοια, ΑΠΟΕΛ, Απόλλων, Πάφος, ΑΕΚ… και σε χρήμα και στη βαθμολογία.
Πιστεύει στ’ αλήθεια κάποιος ότι ο Άρης υπερτερεί σε ποιότητα από τις υπόλοιπες ομάδες και η θέση του στη βαθμολογία είναι αποτυχία; Ας το δοκιμάσει τη σύγκριση. Έχει καλούς παίκτες όπως έχουν και οι άλλες.
Ο Σπιλέφσκι ίσως μειονεκτεί στο θέμα εμπειρίας, αλλά είναι αυτός που προσέφερε ορισμένα πολύ καλά παιχνίδια και ίσως σε κάποια στιγμή ο Κακόριν που δεν έκανε προετοιμασία, ο Στεπίνσκι που προέρχεται από σοβαρό τραυματισμό και ο Γκομίζ που δεν έχει ρέντα, τον βοηθήσουν ξανά. Το ρίσκο να διώξεις ένα προπονητή που έφτιαξε μια ομάδα για την οποία κατά καιρούς έχουν μιλήσει πολλοί κολακευτικά για πάρτι της, προσλαμβάνοντας κάποιον άλλο που θα θέλει το χρόνο του και ίσως δεν αποδειχθεί καλύτερος του, είναι ρίσκο.
Που να άντεχε ο άσχετος Αρτέτα στην Κύπρο που στις πρώτες δύο χρονιές του στην Αγγλία τερμάτισε 8ος και στην 3η χρονιά 5ος. Η Κυπριακή Άρσεναλ θα είχε αλλάξει επτά προπονητές και σήμερα θα ήταν πάλι… 8η.
