Πανίκος Κωνσταντίνου
Η απόδοση του ΑΠΟΕΛ στα παιχνίδια του, Ευρωπαϊκά και εγχώρια, δεν είναι ομαλή. Υπάρχουν μεταπτώσεις ακόμη και από ημίχρονο σε ημίχρονο και επειδή στο Γιουρόπα Λιγκ δεν υπάρχει σαφής γνώση και μέτρο σύγκρισης για την ποιότητα των αντίπαλων έτσι ώστε να αναγνωρίσουμε την πρόοδο του είναι δύσκολο να πει κανείς με βεβαιότητα το σημείο που βρίσκεται. Έτσι και με την Ζρίνσκι η διαπίστωση προόδου ή στασιμότητας είναι μόνο εικασία.
Ωστόσο, χωρίς μέτρο σύγκρισης, εξετάζοντας την εικόνα και μόνο κόντρα στους Βόσνιους δεν μπορεί να μην παρατηρήσει ότι φανερώθηκαν μερικές αδυναμίες που θα πρέπει ο Μαρίνος Ουζουνίδης, αφού πλέον έκλεισε η μεταγραφική περίοδος, να τις μειώσει εντός του «Αρχαγγέλου».
Ότι και να λέμε ότι και να υπολογίζουμε, ότι εισηγήσεις ή κριτική και αν γίνεται, μοιάζει με την προσπάθεια των φιλοσόφων, αρχαιότητας και σύγχρονους, να ερμηνεύσουν τον κόσμο ενώ η ουσία είναι πως θα μπορέσουμε να τον αλλάξουμε.
Οπότε είναι θέμα του προπονητή να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις αξιοποιώντας την ποιότητα του δυναμικού του. Αν το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχείο της ομάδας, όπως δικαίως θεωρείται από την πλειοψηφία ο Τάμαρι, τότε θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να αγωνίζεται σε μία θέση που θα ενισχύει και όχι να καταστρέφει τον επιθετικό σχεδιασμό. Αναφανδόν στη δεξιά πλευρά εγκλωβίζεται από δύο και τρεις αμυντικούς με αποτέλεσμα να χάνει ένα σημαντικό προτέρημα του που είναι η ταχύτητα.
Επίσης ο Ενσούε ως δεξιός μπακ είναι από τους κορυφαίους στο πρωτάθλημα μας. Αγωνιζόμενος αριστερά, λόγω της ανάγκης που δημιουργήθηκε μετά τον τραυματισμό του Γουϊλερ, χάνει πάρα πολλά από τα όσα μπορεί προσφέρει.
Είναι αλήθεια πως ο Ανουάρ μπορεί να πληρώσει επάξια τη θέση του αμυντικού μέσου ενώ έχοντας και καλή τεχνική κατάρτιση, βοηθάει όταν κρίνεται αναγκαίο και οργανωτικά.
Ωστόσο, σε δύσκολα ματς, δυσκολότερα από τις ομάδες που αντιμετώπισε στην Ευρώπη ή αν θέλετε εκτός έδρας ντέρμπι στην Κύπρο οφείλει ο Ελλαδίτης προπονητής να φροντίσει να του βρει στήριξη. Ο χώρος του γηπέδου που καλύπτει είναι πολλά τετραγωνικά μέτρα και είναι αδύνατο να ανταποκρίνεται επαρκώς για 90 και βάλε λεπτά.
Ο αγώνας με την Ζρίνσκι φανέρωσε επίσης αδυναμίες στην απουσία αρμονικής συνεργασίας των στόπερ Σάντος και Ζόρζε. Κάπου δεν τα βρίσκουν αν και ο χρόνος είναι σύμμαχος τους.
Από την άλλη ωστόσο, ο νεαρός Βραζιλιάνος θέλει αρκετή στήριξη για να μπορέσει να σταθεί επάξια αγωνιστικά και ψυχολογικά στα παιχνίδια πίεσης. Αλλιώς θα επιστρατευτεί ο Μερκής ή να πάρει ευκαιρίες ο Σιέλης.
Τέλος ο Σίλβα δεν υπάρχει αμφιβολία πως δεν έχει καμιά σχέση με τους τερματοφύλακες που είχε ο ΑΠΟΕΛ την προηγούμενη δεκαετία. Ίσως γι’ αυτό και η κριτική στο πρόσωπο του λόγω σύγκρισης, να είναι περισσότερο έντονη από τον Τύπο και τον κόσμο.
Ίσως να χρειάζεται στύλωμα. Ξεπερνώντας τις αμφιβολίες και διατηρώντας μια ποδοσφαιρική σιγουριά είναι ότι χρειάζεται βοήθεια στις τοποθετήσεις του αφού δε «γεμίζει» το τέρμα για τα «πρέπει» μιας Ευρωπαϊκής ομάδας και μιας ομάδας που διεκδικεί πρωτάθλημα. Και αν δεν προοδεύσει τουλάχιστον υπάρχει η λύση Ουζόχο. Είναι η εύκολη λύση καθώς πρόκειται για αλλαγή προσώπου.
Στα άλλα θέματα, πώς θα αξιοποιηθεί ο Νουχίου λόγω ύψους και εκτοπίσματος, πώς θα συνυπάρχουν στη μεσαία γραμμή Ντε Βινσέντι και Ζαχίντ χωρίς να χάνει η ομάδα από την αμυντική της ανθεκτικότητα και πώς θα βρεθεί τρόπος να αξιοποιηθεί ο Τάμαρι, ή ο Ενσούε…είναι πράγματα που αφορούν τον προπονητή. Δουλειά να μην του λείπει!
