ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
ΚΛΕΙΣΙΜΟ

Σόφο φύγε… και κυνήγα το όνειρο (γήπεδο)

Άλλο η απόδοση του ως πρόεδρος και οι ανάγκες της εποχής και άλλο ποιος μπορεί να κάνει τ’ όνειρο να μοιάζει ρεαλιστικό

Χρήστος Ζαβός

Χρήστος Ζαβός

Άμα με ρωτάς εδώ και χρόνια θα έπρεπε να αποχωρήσει. Τότε με την «τσάκρα» ή και πιο μετά το 2017, όταν το come back του Πάμπου αποδείχθηκε έως και τραγικό.

Να ναι καλά του έπεσε ο Κερκέζ από τον ουρανό, προέκυψε και η  πλήρης αποστασιοποίηση του Αελίστα ελέω Ιωνά , σώθηκε η παρτίδα για δύο- τρεις σεζόν με την πίεση προς το πρόσωπο του να ελαχιστοποιείται στο μηδέν.

Ή που θα μείνει και θ’ αλλάξει πλήρως τον τρόπο λειτουργίας της ομάδας ή που θα πρέπει να αποχωρήσει με ψηλά το κεφάλι χειροκροτούμενος. Υπάρχει όμως και μια τρίτη επιλογή που μοιάζει παλαβή

Πλέον όμως η ίδια η εποχή τον έχει ξεπεράσει. Με τους ξένους «επενδυτές» να εμφανίζονται στο μικρόκοσμο μας και τις μικρές ομάδες να γιγαντώνονται ποδοσφαιρικά και οργανωτικά άμα συνεχίσει να λειτουργεί όπως λειτουργεί ο Σοφοκλέους, ο Λευκορώσος, ο Ρώσος ή ο Λιθουανός θα φέρνουν παίκτες από τη Φιορεντίνα ή την Παλέρμο και στην ΑΕΛ θα πουλούν μαχαίρια ειδικά για κόκκινα μανιτάρια με προσφορά δύο συν δύο λουκάνικα κρασάτα κατά προτίμηση από το Πελένδρι.

Δεν το γράφω υποτιμητικά, ούτε και υπάρχει ίχνος ασέβειας εκ μέρους μου προς τον Ανδρέα Σοφοκλέους.

Αντιθέτως ο Σοφοκλέους θες, δεν θες, είναι αν όχι ο πιο σημαντικός μες τους δύο και τρεις σημαντικότερους παράγοντες που ανέδειξε η Αθλητική Ένωση Λεμεσού στην 92χρονη ιστορία της.

Κατ’ εμέ δε, το μεγαλύτερο επίτευγμα του δεν είναι ότι έσωσε την ΑΕΛ από διάφορους γραφικούς παράγοντες, καμουφλαρισμένους τοκογλύφους και ανίκανους κομματικούς το 2007, ούτε και οι δύο τίτλοι που κέρδισε, το πρωτάθλημα μετά από 44 χρόνια και το κύπελλο μετά από 30.

Η μεγαλύτερη προσφορά του Σοφοκλέους στην Αθλητική Ένωση Λεμεσού είναι ότι διαφύλαξε την «ανεξαρτησία» της, σ’ ένα χώρο πλήρως κομματικοποιημένο, γεμάτο από κομματόσκυλα που λυσσούν να ελέγξουν κάθε τι έξω από την μάντρα τους. Η ελευθερία της ΑΕΛ σ΄ ένα πλήρως ελεγχόμενο κόσμο όπως αυτός του κυπριακού ποδοσφαίρου είναι και η μεγαλύτερη προσφορά του στο σωματείο. Άποψη μου.

Άλλο όμως αυτό και ότι γενικότερα έχει προσφέρει και άλλο ποια είναι η απόδοση του ως ιδιοκτήτης τα τελευταία χρόνια και ποιες είναι οι ανάγκες της εποχής.

Μοιάζει ρομαντικό, να έχεις κυπριακό καφενείο περασμένων δεκαετιών σερβίροντας ρυζόγαλο και μαχαλεπί όποτε σου φέξει, δεν ξέρω όμως πως θα επιβιώσεις άμα γύρω σου ξεφυτρώνουν café-restaurant με freddo espresso premium Κολομβίας ή Βραζιλίας, free delivery και δωρεάν πρόβειο γιαούρτι με σπόρους τσία.

Ή που θα προσαρμοστείς και θ’ αλλάξεις το μοντέλο εργασίας σου ή που κλείνεις το μαγαζί και αποχωρείς.

Επί τούτους ο ίδιος θα απαντήσει. Με την πλειοψηφία του κόσμου της ομάδας να επιζητά αλλαγές βλέποντας γύρω του τον ποδοσφαιρικό χάρτη ν’ αλλάζει, τον ΣΥ.Φ.ΑΕΛ να του ανοίγει με σεβασμό τον δρόμο της αποχώρησης και το σωματείο ν’ αμφισβητεί κατά κάποιο τρόπο τη μονοκρατορία του… ο Σόφο φαινομενικά έχει δύο επιλογές.

Ή που θα μείνει και θ’ αλλάξει πλήρως τον τρόπο λειτουργίας της ομάδας (κάτι που προσωπικά δεν πιστεύω ότι μπορεί να κάνει) ή που θα πρέπει να αποχωρήσει με ψηλά το κεφάλι χειροκροτούμενος εξασφαλίζοντας νωρίτερα ότι η ΑΕΛ δεν θα πέσει στα χέρια διαφόρων αρπακτικών που περιμένουν πως και πώς να μπουν στο ποδόσφαιρο για να πλουτίσουν από το στοίχημα και άλλες βρωμο-δουλειές.

Υπάρχει όμως ένα ακόμη σενάριο που χρειάζεται όραμα και ρομαντισμό σε σημείο παλαβοσύνης. Μοιάζει έως και ονειρικό. Ο ίδιος ο Σοφοκλέους το παρουσίασε εμμέσως πλήν σαφώς ως ρεαλιστικό και μάλιστα ενώπιον του προέδρου της Δημοκρατίας στα εγκαίνια του νέου γηπέδου.

«Ήρθαμε στο νέο μας σπίτι που θα είμαστε φιλοξενούμενοι. Δεν είναι γήπεδο των ομάδων της Λεμεσού και αυτό είναι το παράπονο μας. Το αίτημα είναι στο τραπέζι. Να λάβουμε ότι έλαβαν ή θα λάβουν οι υπόλοιπες ομάδες για να έχουμε δικό μας γήπεδο» ανέφερε στην ομιλία του ενώπιον όλων των παρευρισκόμενών αναγκάζοντας μερικούς να κουνούν τον πισινό τους στην καρέκλα από αμηχανία.

Αν  είναι κάποιος πάντως που διαθέτει το επιχειρηματικό δαιμόνιο, που μπορεί ν’ απαλλαγεί από την υποχρεωτική συγκατοίκηση με τον Απόλλωνα, να πείσει τις μελλοντικές ηγεσίες του τόπου για την υλοποίηση ενός τέτοιου έργου και να διεκδικήσει τα δικαιώματα της ΑΕΛ από το κράτος είναι ο Σοφοκλέους και ουδείς άλλος!!! Όχι απαραίτητα ως το άτομο που διευθύνει την ομα΄δα αλλά ως ο Σοφοκλέους... ο Σοφοκλέους της ΑΕΛ!!!

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

ΑΕΛ: Τελευταία Ενημέρωση

ΑΕΛ: Σήκωσαν μανίκια

ΑΕΛ: Σήκωσαν μανίκια

Έχει ήδη καταρτιστεί μια μικρή λίστα με υποψηφίους τεχνικούς διευθυντές
Εύη Χριστοδούλου
 |  ΑΕΛ