Σε πλήθος δηλώσεων προέβη ο Ντόναλντ Τραμπ, ολοκληρώνοντας τις σχεδόν 48 ώρες που πέρασε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ανάμεσα στα όσα υπογράμμισε, μετά από σχετική ερώτηση δημοσιογράφων, στο πλευρό του Βρετανού πρωθυπουργού, Κιρ Στάρμερ, συγκατελέγεται και το ήδη πολλές φορές ρηθέν «ο Πούτιν με απογοήτευσε».
Από την ημέρα που ο Τραμπ έχει αναλάβει τα καθήκοντά του, η συγκεκριμένη «απογοήτευση» από την Ρωσία και το Κρεμλίνο έχει έρθει στο προσκήνιο δεδομένα περισσότερες φορές απ' όσες ο Αμερικανός πρόεδρος έχει αναλάβει την πρωτοβουλία να πιέσει, προκειμένου να υπάρξει κάποια ουσιαστική εξέλιξη με τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Δεν μπορεί κανείς σήμερα να χαρακτηρίσει τον Ντόναλντ Τραμπ ως άπραγο, αλλά είναι ξεκάθαρο πως οι πράξεις του στο ζήτημα της Ουκρανίας δεν έχουν την «ζέση» που επιθυμούν η Ευρώπη, το Κίεβο, αλλά και η ίδια η κατάσταση στα μέτωπα…
Ο Τραμπ έχει «τρέξει» τους πάντες σε ανώτατο επίπεδο από το Άνκορατζ και την Αλάσκα μέχρι την Ουάσινγκτον, αλλά η πραγματικότητα και τα γεγονότα λένε πως ουσιαστικά δεν έχει τηρηθεί κανένα από τα χρονοδιαγράμματα -γιατί τελεσίγραφα δεν ήταν- που έχει δώσει προς την Μόσχα και καμία από τις διαπροσωπικές του μεσολαβήσεις δεν έχει αποδώσει καρπούς.
Το Κρεμλίνο και ο Πούτιν έχουν άκοπα «αρπάξει» όλα τα αμερικανικά δώρα και, εάν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, τα έχουν διαχειριστεί με «μαεστρία». Η Ρωσία έχει κερδίσει πολύτιμο χρόνο και χώρο, δεν έχει πιεστεί περισσότερο οικονομικά, έχει βγει από την τριετή απομόνωση της Δύσης και έχει σήμερα αναδιοργανωθεί και στα πεδία, χτυπώντας ανελέητα αστικά κέντρα και ενεργειακές υποδομές στην ουκρανική μεθόριο.
Ο Τραμπ είναι δυσαρεστημένος και εξελίσσεται στον πιο απρόβλεπτο ηγέτη του κόσμου, όταν δυσαρεστείται.
Ωστόσο, φαίνεται να υπάρχει μεγάλη απόσταση από τη «δυσαρέσκεια» μέχρι το να αναλάβουν οι ΗΠΑ μία πρωτοβουλία -χωρίς «ναι μεν, αλλά»- και να πρωταγωνιστήσουν και πάλι σε μια πρωτοβουλία για νέα αντίμετρα προς την Ρωσία.
Παρά το βρετανικό «μασάζ» και τις νέες αγγλικές δεσμεύσεις για επενδύσεις δισεκατομμυρίων ο Αμερικανός πρόεδρος δεν έδειξε και πάλι την παραμικρή διάθεση να πράξει διαφορετικά και αυτό από μόνο του δεν είναι μόνο βρετανική, αλλά συνολικά ευρωπαϊκή αποτυχία. Αποτυχία είναι όμως και συνολικά για την Δύση να στηρίζεται ή ακόμη χειρότερα να εύχεται να πάρει την ρωσική στάση και τις ενέργειες ως προσβολή ο ισχυρότερος άνθρωπος της γης, προκειμένου να υπάρξει μία επί προσωπικού και όχι επί δικαίου αντίδραση.
Επιστρέφουν οι ΗΠΑ στο Αφγανιστάν;
Ο Τραμπ μπορεί να μην μας έδωσε το παραμικρό νεότερο αναφορικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά αποκάλυψε πως είναι στα άμεσα σχέδιά του να επιστρέψει υπό αμερικανική κυριότητα η βάση στο Μπαγκράμ του Αφγανιστάν.
Η άτακτη -και ντροπιαστική εν πολλοίς- αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν τον Ιούλιο του 2021 έχει παραδώσει το σύνολο των βάσεων εκτός και εντός Καμπούλ στα χέρια των Ταλιμπάν.
Παρά το γεγονός πως ο Τραμπ έχει δεσμευθεί για τον παγκόσμιο περιορισμό των αμερικανικών στρατευμάτων μιλώντας προεκλογικά ακόμη και για απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων από τις νατοϊκές βάσεις και στην Ευρώπη, σήμερα φαίνεται διατεθειμένος και αποφασισμένος -σε αντίθεση με την στάση του στην Ουκρανία- να πάρει πίσω μία βάση που είναι κομβική για τις ΗΠΑ, για πολλούς λόγους.
Ο βασικότερος από αυτούς είναι η εγγύτητα του σημείου με την κινεζική επικράτεια. Το πώς θα το επιχειρήσει ή το εάν θα το επιτύχει είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων αλλά κυρίως της διαχείρισης των Ταλιμπάν.
Αυτό που είναι, όμως, πεντακάθαρο είναι πως για τον Λευκό Οίκο εχθρός είναι μόνο το Πεκίνο και με αυτόν τον συγκεκριμένο εχθρό ο Αμερικανός πρόεδρος έχει κάθε διάθεση να συγκρουστεί ανοιχτά και σε κάθε επίπεδο.
Πηγή: Protothema
