Πανίκος Κωνσταντίνου
Η Ομόνοια έχει προσφέρει το καλύτερο θέαμα από όλες τις ομάδες στο σύνολο των προηγούνων 12 αγωνιστικών.
Η ΑΕΚ μοιάζει να είναι ίσως η πιο γυμνασμένη ομάδα σε αυτό το 33% της διαδρομής που διανύσαμε, η Πάφος μετρά κέρδη αφού συνδυάζει Τσάμπιονς Λιγκ και πρωτοπορία, ενώ ο Άρης προσπαθεί να κεφαλαιοποιήσει την απουσία Ευρωπαϊκών αγώνων με βαθμούς.
Το μεγάλο ερώτημα είναι εάν μπορεί κάποια από τις υπόλοιπες που ακολουθούν να σπάσουν αυτή την τετράδα.
Ο Απόλλωνας έχει εξαιρετικές μονάδες στη θεωρεία. Ο ενθουσιασμός και το πάθος που βγάζει καμιά φορά είναι υπερβολικός και κάπου χάνεται το μέτρο και η σύνεση στο παιχνίδι του.
Ο ΑΠΟΕΛ έχει θέματα με την ποιότητα ποδοσφαιριστών του στον πάγκο και χάνει από τη δυναμική του αν κάποιοι “βασικοί” δεν είναι σε φόρμα. Συν το οικονομικό που πάντα πλανάται πάνω από τον Αρχάγγελο.
Η ΑΕΛ ναι μεν, είναι μια αθλητική ομάδα ωστόσο, θέλει ωστόσο και άλλη ποιότητα στο ρόστερ της έτσι ώστε να εξαργυρώσει κάποιες αρετές που έχει όταν πάει το παιχνίδι στις προσωπικές μονομαχίες ή όταν δεν πρέπει να πάει το παιχνίδι στις προσωπικές μονομαχίες.
Τέλος η Ανόρθωση μάλλον θα πρέπει να βρει τρόπο φέτος να κρατήσει στο δυναμικό της τον Σένσι και να χτίσει γύρω από αυτόν την ομάδα τη νέα σεζόν. Μέχρι τότε θα φύγουν και αρκετά οικονομικά βάρη.
Έτσι λοιπόν μάλλον ο τίτλος θα περιέλθει στην κατοχή Πάφου, Άρη, Ομόνοιας και ΑΕΚ και το ερώτημα είναι αν κάποια από αυτές τις ομάδες μπορεί να πέσει κάτω από την 4η θέση.
Οι μεταγραφές του Γεννάρη μπορεί να βοηθήσουν αλλά δύσκολα θα αλλάξουν ριζικά την εικόνα μιας ομάδας ενώ ελλοχεύει ο κίνδυνος να αλλάξει προς το χειρότερο αν κάποια χάσει σημαντικούς ποδοσφαιριστές.
Από τους “μικρούς” σε αυτές τις 12 αγωνιστικές την καλύτερη εικόνα έχει ο Ολυμπιακός. Και δεν είναι τυχαίο αυτό. Αν και με εξαιρετικά μικρό προϋπολογισμό εντούτοις έχει αρκετά μεγάλο επιτελείο γύρω από τον προπονητή. Γύρω στα 12(!) άτομα (βοηθοί προπονητές, αναλυτές, γυμναστές, εργοφυσιολόγους, προπονητή ατομικής βελτίωσης, ψυχολόγο κλπ). Και αυτό στο τέλος μετρά.
