ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

Συγχωροχάρτι (Μέσι, Μέσι, Μέσι)

Προσκυνώντας τη χάρη του!!!!

Χρήστος Ζαβός

Χρήστος Ζαβός

Λίγο η απαραίτητη μιζέρια της σύγχρονης εποχής , λίγο η γκρίνια για τ’ ότι τίποτα δεν πάει καλά στον κόσμο γενικότερα, λίγο το κόμπλεξ ότι είμαστε αλλιώς και όχι σαν τους πολλούς, λίγο η εξιδανίκευση του παρελθόντος και των παικταράδων της τότε εποχής, λίγο ότι το ποδόσφαιρο θέλει και αλητεία, ακόμη και η επιθυμία για να καταστούμε αντί-συστημικοί…. ποτέ μα ποτέ δεν μου έκατσε τούτη η περίεργη μούρη  που μοιάζει με σκίτσα για κόμικς.

Ποτέ όμως!! Και ας τον έχω δει ζωντανά σε αγώνα που κάνει χατ- τρικ και ας είμαι ανάμεσα σε Καταλανούς συνταξιούχους, Ιάπωνες τουρίστες, ζευγάρια που φιλιούνται και 90000 κόσμο που κάνει τεμενάδες φωνάζοντας «Μέσι, Μέσι, Μέσι».

Ταπεινά και με γνώμονα την πλήρη ανυπαρξία μου έναντι στο μεγαλείο του, ζητώ συγχωροχάρτι από το ίδιο το άθλημα, αφού κάτι μέσα μου πια φωνάζει και υμνεί προσκυνώντας τη χάρη του...Μέσι, Μέσι, Μέσι!!!

Αργεντινός με την χαίτη και τον τσαμπουκά δεν μου έμοιαζε, ούτε Ισπανός σνομπ μα αρτίστας, Βαλκάνιος 100% όχι, μήτε εξωτικός σαν τους Βραζιλιάνους, ούτε οξύθυμος όπως οι Άραβες ή αθλητικός όπως οι Αφρικανοί … για είκοσι χρόνια τώρα, σοβαροί και μη σοβαροί ειδικοί του αθλήματος προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι ο κορυφαίος όλων ever.

Ever; Από πού ως και που αναρωτιόμουν; Προσωπικά δεν τον είχα καν μες στους τρεις, τέσσερις της εποχής μου. Μην αναφερθώ σε Πελέ, Κρόιφ, Πούσκας ή και Μπεκεμπάουερ που διάβασα, άκουσα, μα δεν έζησα. Εγώ σου μιλώ για τον θεό Ντιέγκο, τον ανεπανάληπτο Ζιζού και τον ορίτζιναλ Ρονάλτο, άσε που για λόγους οικονομίας δεν προσθέτω τον Ροναλτίνιο.

Μου την έσπαγε η λατρεία και η προσέγγιση του ως χολιγουντιανό υπέρ-ήρωα, σαν φιγούρα των Marvel. Άσε που τον θεωρούσα εχθρό καθότι χρησιμοποιούσαν την μούρη του όλοι αυτοί που επιχειρούσαν να καταστήσουν το ποδόσφαιρο, show. Αμερικανιές του τύπου ο Μέσι ή ο Ρονάλτο αλά Τζόρνταν κερδίζουν μόνοι τους. Παρανοϊκά σκεφτόμουν ότι πίσω από το αγαθό πρόσωπο του, κρύβονται όλοι διάβολοι του αθλήματος.

Προσπάθησα στην τελική να τους παρακάμψω ή να τους αγνοήσω , όπως κάθε φορά κάνω με τις μάζες που φωνάζουν «Σάκη» ή «Μέσι» και κτυπιούνται στα πατώματα αφήνοντας τα ψυχολογικά τους στο έδαφος.

Σε μια πιο ώριμη εκδοχή μου, απλά το δικαιολόγησα ως ελευθερία έκφρασης και άποψης του καθενός απέναντι σ’ ένα έργο τέχνης. Γιατί και το ποδόσφαιρο ως τέτοιο το αντιλαμβανόμαστε.  Όπως κανείς δεν μπορεί να ορίσει με στοιχεία ποιος είναι ο ποιο σπουδαίος ζωγράφος, γλύπτης, σκηνοθέτης, χορογράφος, φωτογράφος ή και λογοτέχνης, έτσι και στο ποδόσφαιρο ως τέχνη η κορυφή υποδεικνύεται, μα δεν ορίζεται με αποδείξεις. 

Επειδή λοιπόν μιλάμε για τέχνη, μέσα από την οποία δημιουργούνται εικόνες που εκτίθενται ενώπιον μας, ομολογώ τούτες τις μέρες του Μουντιάλ δεν μου δίνεται άλλη πια επιλογή από το να υποκλιθώ έστω και στην υστάτη μπρος του μεγάλου Λιονέλ Μέσι.

Ναι δεν είναι Μαραντόνα, ναι δεν έχει το ανάστημα του Ζιζού ή την εκρηκτικότητα του Ρονάλντο, ναι ίσως να προστατεύεται από το βαθύ κράτος του αθλήματος αλλά ο Μέσι είναι ο Μέσι και ως τέτοιος πρέπει ν’ αναγνωριστεί ακόμη και από μας τους πολύ λίγους που επέμεναν να τον υποβαθμίζουν πηγαίνοντας κόντρα σε όλους και όλα!!!

Η πάσα του στο ματς με την Ολλανδία είναι η πιο ωραία ποδοσφαιρική στιγμή που είδαμε τα τελευταία χρόνια. Τέτοια πάσα φωτόσπαθο θα πρέπει να πας 32 χρόνια πίσω, για να δεις τον θεό Ντιέγκο πως κόβει τους Βραζιλιάνους, δίνοντας στον Κανίτζια ένα γκολ πάρε- βάλε.

Η δε η χορό κίνηση του απέναντι στον Κροάτη για τον ημιτελικό του Μουντιάλ δεν αφήνει περιθώριο σε κανένα πια που διαφωνεί για το μεγαλείο του.

Ο τρόπος που σώζει την μπάλα για να μην βγει, που βάζει το σώμα του μπροστά από τον αμυντικό, που προσπαθεί να αποφύγει το φάουλ για να μην σταματήσει την ενέργεια του, αυτό το μπασκετικό σε παίρνω και σε φέρνω με την μπάλα στα πόδια και το σταύρωμα της στον άξονα για να σκοράρει ο συμπαίκτης του σε ημιτελικό Μουντιάλ και όχι σε παραλία, το κάνει ο Μέσι και κανά άλλα δύο άτομα, όχι στον πλανήτη, αλλά γενικότερα στην ιστορία.

Δεν γνωρίζω και άμα με ρωτάς, επιλέγω Μαρόκο ή Γαλλία για να κατακτήσουν το Άγιο Δισκοπότηρο, μα με ή χωρίς να κατακτήσει το Μουντιάλ είναι από τους μεγάλους καλλιτέχνες του αθλήματος. Και ως τέτοιος και εγώ τον αγαπώ!!!

Ταπεινά λοιπόν με γνώμονα την πλήρη ανυπαρξία μου έναντι στο μεγαλείο του Λιονέλ Μέσι, με απόλυτο σεβασμό ζητώ συγχωροχάρτι από το ίδιο το άθλημα, αφού κάτι μέσα μου πια φωνάζει και υμνεί προσκυνώντας τη χάρη του…. Μέσι, Μέσι, Μέσι!!!

De Ζαβού: Τελευταία Ενημέρωση

Αδέλφια Ασιάτες!!!

Αδέλφια Ασιάτες!!!

Μετά από τόσα χρόνια ανεπανάληπτων επιτυχιών και συγκινήσεων, κρίνεται ως αναγκαία η εξεύρεση ενός νέου μοντέλου.
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Τι ομάδα είστε;

Τι ομάδα είστε;

Η απάντηση δόθηκε επανειλημμένα, το ερώτημα πια είναι άλλο και πολύ πιο ουσιώδες
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Legalize it…

Legalize it…

Η «ποινικοποίηση» των πανηγυρισμών, πάει κόντρα στο ποδόσφαιρο
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Αππωμάρα

Αππωμάρα

Όπως και στο γενικότερο κοινωνικό πλαίσιο, έτσι και στο ποδοσφαιρικό χώρο, η αππωμάρα καθορίζει τις συμπεριφορές
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Ομόνοια: Τι θέλουν;

Ομόνοια: Τι θέλουν;

Η ασάφεια στις επιδιώξεις της διοίκησης γεννάει ερωτήματα, πιο βασανιστικά και από το ενδεχόμενο να χαθεί το φετινό πρωτάθλημα ...
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Free… Σα Πίντο

Free… Σα Πίντο

Εξοντωτική ποινή… που μοιάζει με γκιλοτίνα στο κεφάλι του Πορτογάλου
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Αμήν!!

Αμήν!!

Άμα έχει «Ανορθωσιάτικο δαίμονα»… θα έχει και θεό
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Μιλώντας για modern football…

Μιλώντας για modern football…

Η απόφαση της Ομόνοιας εκτός από ξένη για τη κοσμοθεωρία μας, θέτει σε νέο επίπεδο τη σχέση οπαδού- ομάδας
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Μεταγραφές;

Μεταγραφές;

Το ερώτημα δεν είναι υπαρξιακό… άπτεται πρακτικών ζητημάτων
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
X