ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

De Ζαβού: Περί συμβόλων…

Καμία αλλαγή δεν αποτελεί απειλή... εάν και εφόσον

Χρήστος Ζαβός

Χρήστος Ζαβός

Είναι βαθύτατο θέμα, πολυδιάστατο και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να προσεγγιστεί επιδερμικά, με θυμό και αναθεματισμούς. Όπως δηλαδή συμβαίνει τις πλείστες φορές που θα συζητηθούν θέματα που αφορούν τα πιστεύω μας, τη θρησκεία του καθενός και τη ζωή μας γενικότερα.

Και θα πρέπει επίσης να το οριοθετήσουμε στην Κύπρο αποκλειστικά και μόνο, γιατί παραδείγματα του τύπου Ευρώπης και μεγάλων ομάδων δεν έχουν καμία σχέση με τα δικά μας δεδομένα. Επ’ αυτού όλες οι ομάδες ανά τον κόσμο και οι πιο ιστορικές δεν δίστασαν ν’ αλλάξουν τα σύμβολα τους για λόγους εμπορικούς, μάλλον γιατί η μπίζινα το επιβάλει.

Από την άλλη και οπαδοί αυτών των ομάδων αντέδρασαν έχοντας όμως απέναντι τους, ιδιοκτήτες πολυεθνικές, κροίσους και όχι τον Χαμπουλλά, τον Πουλλαίδη και όλους τους υπόλοιπους συνεργάτες.

Εάν κανείς αμφισβητεί τον Ανορθωσιάτικο φρόνημα της διοίκησης της Ανόρθωσης… τότε απλά δεν αξίζει να γίνει η όποια κουβέντα. Στην Κύπρο ζούμε, όλοι λίγο πολύ γνωριζόμαστε και επί τούτου έχω καθαρή άποψη ότι κανείς δεν είναι πιο ή λιγότερο Ανορθωσιάτης. Από τον βασικό οικονομικό χρηματοδότη της, τον πρόεδρο της εταιρείας μέχρι και το τελευταίο προσφυγόπουλο στην επαρχία Πάφου.

Η απόφαση της εταιρείας να υιοθετήσει ένα νέο σύμβολο είναι όντως τολμηρή σ’ ένα περιβάλλον όπως της Κύπρου, που οι αλλαγές και ότι έχει να κάνει με τα πιστεύω φυλάγονται ως ο πολυτιμότερος λίθος της ανθρωπότητας. Με τέτοιο ζήλο… σε σημείο που νομίζω το έχουμε ξεπεράσει, φλερτάροντας με τον φανατισμό και την ιεροσυλία.

Επ’ αυτού λίγο να προσεγγίσεις την κυπριακή κοινωνία θα διαπιστώσεις δυστυχώς, σε όλους τους τομείς ότι τα πιστεύω, τα ήθη και τα έθιμα είναι μάλλον μια νοερή κατάσταση παρά πραγματική. 

Η ζωή προχωρά γενικότερα. Με βάση τη λογική περί της φύλαξης των σκοπών ίδρυσης, θα όφειλαν οι Ανορθωσιάτες προκειμένου να τιμούν την ίδρυση του σωματείου να παρευρίσκονται εβδομαδιαίως κατά δεκάδες ή εκατοντάδες κάτω από το Αντώνης Παπαδόπουλος, να μελετούν, να διαβάζουν λογοτεχνία και να ασχολούνται με τη μουσική και τις τέχνες γενικότερα.

Γιατί αν δεν κάνω λάθος, το 1911 ο σκοπός ίδρυσης του σωματείου ήταν αυτός ακριβώς. Και αν δεν κάνω λάθος επίσης, γενικότερα ως κύπριοι η σχέση μας με την τέχνη και πολύ περισσότερο με την ανάγνωση βιβλίων είναι όση του Ελβετού με το κοκορέτσι.

Η αποστασιοποίηση λοιπόν του κόσμου από τους λόγους και σκοπούς ίδρυσης είναι μια πραγματικότητα που προέκυψε μέσα από την επιβολή των καιρών. Σε καμία όμως περίπτωση δεν αποτελεί προδοσία ούτε έχει μειωθεί ή ελαχιστοποιηθεί το Ανορθωσιάτικο φρόνημα κανενός.

Ο χρόνος κυλά και παρασέρνει στο διάβα του τα πάντα. Τα πιστεύω και τα σύμβολα έχουν κυρίως θέση στην καρδιά και τη ψυχή του καθενός. Και άμα είναι εκεί, τότε καμία αλλοίωση δεν μπορεί να γίνει από κανένα κατακτητή, εισβολέα, πολυεθνική και οποιαδήποτε εξωτερική ή εσωτερική απειλή ακόμη και από τον ίδιο τον Πανδαμάτωρ χρόνο. 

Μιλώντας συγκεκριμένα για την απόφαση της εταιρείας να προβεί σε αλλαγές του συμβόλου, όχι του σωματείου αλλά της ομάδας είναι αναμφισβήτητα δικαίωμα της. Το επιτάσσουν οι καιροί, μέρος των οποίων είμαστε όλοι, σαν άτομα και σαν κοινωνία και το βιώνουμε καθημερινά στο πετσί μας.

Από κει και πέρα, αισθητικά εναπόκειται στον καθένα να βγάλει τα συμπεράσματα αν ταιριάζει ή όχι στα γούστα του. Αν είναι πρόχειρο ή όχι, αν όντως όπως καταλογίζουν οι οργανωμένοι οπαδοί είναι φτηνή αγορά από το διαδίχτυο, ο καθένας έχει το δικαίωμα να κρίνει και ακολούθως να εκφραστεί ανάλογα της άποψη του.

Μηδενιστικές όμως προσεγγίσεις, προσβλητικές και κυρίως υπερβολικές χρησιμοποιώντας φράσεις του τύπου παραχάραξη της ιστορίας ή προδοσία είναι κατά την άποψη μου επιεικώς λανθασμένες.

Επί του νέου συμβόλου, οι παρεμβάσεις κατά κάποιο τρόπο είναι ήπιες αφού ο Φοίνικας παραμένει καμαρωτός- επιβλητικός, το μπλε χρώμα δεν διαφοροποιείται ούτε στο ελάχιστο, προστέθηκε το αμιγώς ελληνικό απόφθεγμα «αενάως αναγεννάται», το οποίο κατά την άποψη μου πρέπει να υιοθετηθεί επίσημα από τη Γενική Συνέλευση του σωματείου ως το επίσημο μότο της ομάδας και γενικώς δεν παραπέμπει πουθενά παρά μόνο στην Ανόρθωση Αμμοχώστου.

Ναι μεν δυσκολεύεται κανείς να το υιοθετήσει αφού πρόκειται περί κάτι εντελώς καινούργιου, αλλά εικαστικά άμα το προσεγγίσεις δεν μπορείς να εντοπίσεις κάτι που δεν θυμίζει Ανόρθωση και τα πιστεύω της. Όσον αφορά την ασπίδα και την εννιασύλλαβη φράση του «Ελευθερία ή Θάνατος» παραμένει ως σύμβολο της μήτρας- σωματείου της Ανόρθωσης και κανείς δεν το έχει καθαιρέσει ούτε καν αγγίξει.

Στην τελική βαθύτατα πιστεύω ότι η πίστη, η ιδεολογία του καθενός ή η παράδοση και τα ήθη μιας κοινωνίας διατηρούνται αποκλειστικά και μόνο όταν είναι ριζωμένα στον ψυχισμό, στην εσωτερική ατομική και συλλογική διεργασία και στην παιδεία που καλλιέργησε και καλλιεργεί κατά τη διάρκεια της ζωής του ο καθένας μας.

Είναι σεβαστές οι απόψεις αν θες και η ανασφάλεια που δημιουργείται πάντοτε μπροστά σε κάτι νέο... στην προκειμένη περίπτωση του νέου σήματος της εταιρείας. 

Εν κατακλείδι  όμως  έχω την εντύπωση ότι Ανορθωσιάτης είναι αυτός που μετέχει σ’ αυτό που λέμε Ανορθωσιάτικη παιδεία. Και βασικός πυρήνας της παιδείας αυτής, προκύπτει μέσα από το πονεμένο βλέμμα της γιαγιάς, τα λόγια του παππού, την επιθυμία του πατέρα και την ελπίδα της μάνας.

Σ’ όλα αυτά προστίθενται και τα δικά του βιώματα, οι μεγάλες φυσιογνωμίες της ομάδας, οι χαρές και οι λύπες που έζησε μαζί της, τα βάσανα και οι καημοί που διακινούνται μέσα του, η τραγικότητα  που δεν έζησε ποτέ σου στα πατρικά του χώματα και η αίσθηση της αδικίας γι’ αυτό που συμβαίνει στον τόπο μας και την Αμμόχωστο συγκεκριμένα.

Δεν κάνω σε κανένα μαθήματα προσωπικά καθότι ο καθένας έχει τα δικά του βιώματα και πρέπει να είναι απολύτως σεβαστά. Όποιος το θέσει επί του προσωπικού απλά δεν μπορεί να συλλάβει το νόημα του κειμένου. 

Ίσα όμως και σταράτα… κανένα σύμβολο ποδοσφαιρικής εταιρείας που δημιουργήθηκε από την Χ ή Ψ διαφημιστική εταιρεία δεν αποτελεί απειλή στην παιδεία σου ή την ομάδα που αγαπάς… φτάνει να είσαι ορθά οχυρωμένος. Και το οχυρό είναι η ίδια σου η ψυχή και όπλο η καλιέργεια της. 

De Ζαβού: Τελευταία Ενημέρωση

Τι ομάδα είστε;

Τι ομάδα είστε;

Η απάντηση δόθηκε επανειλημμένα, το ερώτημα πια είναι άλλο και πολύ πιο ουσιώδες
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Legalize it…

Legalize it…

Η «ποινικοποίηση» των πανηγυρισμών, πάει κόντρα στο ποδόσφαιρο
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Αππωμάρα

Αππωμάρα

Όπως και στο γενικότερο κοινωνικό πλαίσιο, έτσι και στο ποδοσφαιρικό χώρο, η αππωμάρα καθορίζει τις συμπεριφορές
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Ομόνοια: Τι θέλουν;

Ομόνοια: Τι θέλουν;

Η ασάφεια στις επιδιώξεις της διοίκησης γεννάει ερωτήματα, πιο βασανιστικά και από το ενδεχόμενο να χαθεί το φετινό πρωτάθλημα ...
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Free… Σα Πίντο

Free… Σα Πίντο

Εξοντωτική ποινή… που μοιάζει με γκιλοτίνα στο κεφάλι του Πορτογάλου
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Αμήν!!

Αμήν!!

Άμα έχει «Ανορθωσιάτικο δαίμονα»… θα έχει και θεό
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Μιλώντας για modern football…

Μιλώντας για modern football…

Η απόφαση της Ομόνοιας εκτός από ξένη για τη κοσμοθεωρία μας, θέτει σε νέο επίπεδο τη σχέση οπαδού- ομάδας
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
Μεταγραφές;

Μεταγραφές;

Το ερώτημα δεν είναι υπαρξιακό… άπτεται πρακτικών ζητημάτων
Χρήστος Ζαβός
 |  DE ΖΑΒΟΥ
X