Χρήστος Ζαβός
Είσαι Αποελίστας και είναι καλοκαίρι. Λευκωσία, Πρωταρά για μπανάκι, κανά ελληνικό νησί άμα σε κρατεί, είναι και η κλήρωση των ευρωπαϊκών, άμα κιόλας είσαι και αυτό που λέμε «πρεζάκι» των μεταγραφών… ζωή και κότα που λέμε. Ξέρεις απ’ αυτούς τους τύπους που καθημερινά διαβάζουν, ακούν, συζητούν και αγωνιούν ποιος και πότε θα έρθει ή θα φύγει.
Άμα είσαι με τον ΑΠΟΕΛ, σίγουρα το καλοκαίρι δεν βαριέσαι. Η γκάμα διαθέτει όλων των ειδών τα σήριαλ. Από τον Μοράις, μέχρι τον Τάμαρι, το ντουέτο των βραζιλιάνων, τους κύπριους, τις ανανεώσεις συμβολαίων, αυτούς που μπορεί ν’ αποχωρήσουν και σίγουρα τους καινούργιους. Αυτούς που πριν από λίγες μέρες δεν γνώριζες την ύπαρξη τους και μια μέρα άκουσες ή θ’ ακούσεις ότι φοράνε τη φανέλα της ομάδας που λατρεύεις από μικρό παιδί. Ξέχασα και τις μεταγραφές επένδυση… αυτές ντε με τους Κύπριους τύπου Σιέλη.
Άμα σ’ όλα προσθέσεις και τον ξένο Τύπο που εμπλέκει τον ΑΠΟΕΛ, από το Ισραήλ μέχρι την Ιταλία καμιά φορά και ως την Αυστραλία…. το καλοκαίρι για τον Αποελίστα «μεταγραφολάγνο» είναι ότι για το μεζετζή τα κόκκινα μανιτάρια. Αα… βάλε και τα εγχώρια δημοσιεύματα, ανώνυμα, επώνυμα, παρασκηνιακά και τέτοιου είδους μαλακίες… τρελαίνεται το μυαλό σου.
Ομολογουμένως τα σήριαλ εντός του ρεπορτάζ είναι αμέτρητα. Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι απαραίτητα αρνητικό, ούτε όμως και μπορεί κανείς να πει ότι όλα κυλούν όλα μέλι γάλα. Είναι επίσης αποδεκτό, ότι γενικώς από χτίσιμο ρόστερ δεν τα πάνε και άσχημα. Και πέρσι, φοβερό και τρομερό μπάτζετ έφτιαξαν, ήρθε όμως ο «οδοστρωτήρας» Μπαλταζάρ και τα σάρωσε όλα. Μια ανακατωσούρα υπάρχει όμως και φέτος. Και είναι αλήθεια ότι είσαι συνηθισμένος σε τέτοια. Άμα δεν κτυπήσει το καμπανάκι στις 31 Αυγούστου, για τίποτα μα τίποτα δεν μπορεί να είσαι σίγουρος.
Λοιπόν, ξεκινούμε από τα καλά. Έμεινε η παλιό-σειρά. Μερκής, Αλωνεύτης και Βάτερμαν. Τα αποδυτήρια τα γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους, το κυπριακό ποδόσφαιρο επίσης, αν μη τι άλλο έχουν πολλά να μάθουν στους νεότερους. Είναι αυτοί που θα μεταδώσουν σε νέους αλλά και όχι τόσο νέους, τι σημαίνει ΑΠΟΕΛ. Ξεκάθαρα πράγματα. Είναι κιόλας συνδεδεμένοι με τον κόσμο, όποιος πάει γήπεδο και βλέπει τους τρεις πάει το μυαλό του στον ΑΠΟΕΛ. Είναι τρεις παίκτες που έρχονται από το παρελθόν για το παρόν.
Στην κατηγορία αυτή δεν περιλαμβάνω τον Λούκας. Πάλιωσε και αυτός εν μέρει, αλλά του Βραζιλιάνου η ανανέωση έχει να κάνει και με τις τρεις διαστάσεις του χρόνου. Και παρελθόν και παρόν και κυρίως, κυρίως μέλλον. Δεν είμαι ο σούπερ ειδικός, αλλά όσοι διαβάζουν De Ζαβού, μόλις μάθαμε ότι πάει ΑΠΟΕΛ, σπεύσαμε να μιλήσουμε για τον αντί- Μοράις. Φέτος δικαιώθηκαν όλοι όσοι πίστεψαν σ’ αυτόν.Ακόμη πιο ενδιαφέρον έχει να τον δούμε, τώρα που ο φυσικός αρχηγός είναι αν όχι στο τέλος του, προς το τέλος του.
Μοράις. Επίσης ένα κεφαλαιώδες ζήτημα για το φετινό καλοκαίρι. Υπάρχει λες περίπτωση να ξεκινήσει η σεζόν και να μην υπάρχει ο Πορτογάλος; Δηλαδή τι; Αν ήσουνα τότε εφτά, τώρα είσαι δεκαεννιά. Αν ήσουνα στρατό, τώρα μπορεί και να έχεις κανά παιδί. Μια ζωή ολόκληρη ο Μοράις στον ΑΠΟΕΛ αλλά για όλα υπάρχουν ένα τέλος. Ακόμη και γι’ αυτούς τους πολύ μεγάλους παίκτες. Μιλώντας για την περίπτωση του δεν έχει να κάνει με το αγωνιστικό. Κυρίως, μιλάμε για το πώς θα τελειώσει η καριέρα του στην ομάδα που μεγαλούργησε. Τα δημοσιεύματα γύρω από την περίπτωση του σε τρελαίνουν. Θεωρώ ότι είναι καθαρά προσωπικό, του αρχηγού.
Τάμαρι. Μοιάζει με δημοπρασία των Sotheby’s. Ένας λέει 70 εκ. άλλος 15 , ότι πεις μέσα είσαι. Άσε κιόλας που η περίπτωση του συνδέθηκε μ’ όλη την Ευρώπη. Όλα δείχνουν ότι θα μείνει μέχρι να φύγει. Ναι μεν προτεραιότητα είναι να μπεις στους ομίλους με Τάμαρι, όποτε όμως αποχωρήσει, το αγωνιστικό κενό θα είναι τεράστιο. Που να βρεις αλήθεια, άλλον τέτοιον. Άσε κιόλας που φέτος, υγιής να είναι, έχει ένα χρόνο εμπειρία στην πλάτη του, είναι πρωταθλητής… μάλλον οι τεμενάδες για την αφεντιά του θα συνεχιστούν.
Η χώρα της σάμπας. Ποιος να στο έλεγε ότι θα διαβάζεις τον βραζιλιάνικο τύπο μήπως και καταλάβεις τι θα γίνει με τους Νατέλ και Καζού. Κανείς δεν ξέρει αν θα μείνουν αλλά ιδιαίτερα του πρώτου, θα είναι ένα πλήγμα. Παικταράς που πήρε πολλές φορές φέτος την ομάδα στις πλάτες του και αρέσει στον Τραμεντσάνι όσο λίγοι. Και ο Καζού καλός παίκτης αλλά άμα φύγει δεν θα ξεκινήσεις και το κλάμα. Η παραμονή ή η φυγή τους θα κρίνει κατά πολύ και τον προγραμματισμό.
Ήρθαν οι νέοι. Κατ’ αρχήν έρχεται ο Σουηδός επιθετικός που μάλλον η οικογένεια του κρατά από την αρχαία Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Ελένιους Χαλένιους, γαμώ το θα τον βλέπουμε και θα πηγαίνει το μυαλό μας σε Αστερίξ και Οβελίξ. Όπως και να έχει επιτέλους η ομάδα παίρνει επιθετικό κορυφής. Άμα κιόλας σου βγει, θα έχεις να λες για γκολτζή. Όσον αφορά τον Μάτιτς, δεν ξέρω τι μπάλα ξέρει, αλλά με τόσους χαφ στο κέντρο είσαι υπερπλήρης. Άμα κιόλας είναι τόσο ποιοτικός όσο ο Λούκας τότε ο άξονας θα είναι οχυρωμένος όσο λίγων ομάδων στο πρωτάθλημα. Περιμένουμε και του Λαφράνς. Αυτός και αν είναι βοήθεια. Δεν ξέρω αν του κάτσει η Λευκωσία, αλλά πρόκειται για ένα από τα καλύτερα στόπερ των τελευταίων χρόνων. Και σκόρερ και κουβαλά μπάλα και προσωπικότητα, φοβερή μεταγραφή μου μοιάζει.
Ανέλπιστο. Βαθιά μέσα μας όλοι γνωρίζουμε ότι με τον Μάκη δεν πρέπει να χαλαρώνεις. Άμα δε, είναι κιόλας μεταγραφική περίοδος, σου το ξαναγράφω άμα δεν γυρίσει ο μήνας 1η Σεπτέμβρη τίποτα δεν είναι σίγουρο. Επί τούτου, μπορεί να αποχωρήσει κανένας αλά Εμπεσίλιο, όπως ο Ζαχίντ που πέρσι βολόδερνε. Ή και κανένας άλλος, να τον πουλήσει ξέρω γω στα νησιά του Πάσχα. Το «ανέλπιστο» πάντως παίζει πολύ στον ΑΠΟΕΛ και το ξέρουμε όλοι.
Οι νεαροί κύπριοι. Το παράδειγμα πρέπει είναι ο Νικόλας Ιωάννου. Παικταράς με τα όλα του και μια από τις πιο πετυχημένες μεταγραφές της διοίκησης Πετρίδη. Λίγο να βγει και ο Σιέλης, ο Χρήστος, καλύτερα δεν γίνεται. Θα πάρει και άλλους. Είναι και όλοι αυτοί οι δανεικοί, το θέμα δεν είναι τόσο ασήμαντο. Ο ΑΠΟΕΛ ως η πιο διαφημισμένη ομάδα της Κύπρου, επιβάλλεται να διαθέτει προϊόντα εγχώριας αγοράς.
Δεν είναι και τόσο εύκολο και λάθη επί τούτου έχουν γίνει και μάλιστα σημαντικά. Βλέπε Μακρής, Μηνάς, Μιχαήλ, Κύπρος, ένα εξ αυτών σίγουρα θα μπορούσε να βοηθήσει στην ομάδα. Βάλε και τον Αρτυματά ή τον Κατσαντώνη, έδεσε η σάλτσα.
Σε κούρασα το ξέρω. Μήπως άφησα και τίποτα πίσω αναρωτιέμαι. Είπαμε μέχρι τις 31 του Αυγούστου έχουμε ακόμη πολλά να δούμε και να μάθουμε. Προς το παρόν, καλή κλήρωση να έχεις…
