Χρήστος Ζαβός
Άσχετο… όποιος όμως δεν έχει διαβάσει Κούντερα, ας φροντίσει να το κάνει εάν και εφόσον επιθυμεί να μυηθεί στον ανεξάντλητο κόσμο της λογοτεχνίας. Ο Τσέχος συγγραφέας μεταξύ άλλων πίστευε και εξέφρασε μέσα από το έργο του, ότι μια από τις βασικές επιλογές που διαθέτει ο άνθρωπος για να αντιμετωπίσει το «παράλογο» είναι ακριβώς η «ελαφρότητα».
Άμα όμως ζούσε στην Κύπρο του 2020, θα είχε στερέψει από έμπνευση. Και μια από τις καλύτερες πένες της παγκόσμιας λογοτεχνίας, θα δούλευε με όλο το σεβασμό στους απανταχού εργάτες, ή ιδιωτικός υπάλληλος σε εταιρεία που εξολοθρεύει τρωκτικά και κατσαρίδες ή θα έψαχνε να βρει κανά κονέ μήπως και τον χώσει κανάς πολιτικάντης σε κάποιο από τα κομμάτια του κρατικού μηχανισμού.
Και μιας και μιλάμε για παραλογισμό… ο Κούντερα ως προϊόν του κομματικού σωλήνα ανεξαρτήτως αν η προσφορά του στο χώρο είναι από μηδαμινή έως και καταστροφική, να ζει και να βασιλεύει…
Και άμα λάχει να λέει και καμιά μπούρδα δημόσια, θυμίζοντας μας ότι η «ελαφρότητα» και το «παράλογο» έχουν απόλυτα συμπτυχθεί στην Κύπρο σ’ αντίθεση δηλαδή με τον συγγραφέα Κούντερα που ισχυριζόταν το ένα είναι αντίδοτο του άλλου.
Όπως και να έχει, διάβαζα και το ξανά διάβαζα, χθες από το σάιτ μας (δες εδώ) και δεν το πίστευα. Ένας εκ των εκατοντάδων αναπληρωτών προέδρων της Ομοσπονδίας μιλώντας στην τηλεόραση χαρακτήρισε το δημοσίευμα της El Confidential ως κουτσομπολίστικο.
Χωρίς ίχνος ευθύνης που του αναλογεί με βάση το υψηλό αξίωμα του στην Ομοσπονδία, δείχνοντας μια μηδαμινή αντίληψη για το τι συμβαίνει τον τελευταίο καιρό στο κυπριακό ποδόσφαιρο που πλέον απασχολεί διεθνώς, μα κυρίως, κυρίως παρουσιαζόμενος εντελώς ανήξερος για το συγκεκριμένο δημοσίευμα… με μια αβάσταχτη ελαφρότητα που πληγώνει όλους εμάς, προέβη σε μια ιστορική κατά την άποψη μου δήλωση.
Να ξεκαθαρίσω ότι ούτε υιοθετώ, ούτε γνωρίζω πόσο βάσιμες είναι οι πληροφορίες που πηγάζουν μέσα από το ισπανικό δημοσίευμα. Στο κομμάτι που μου αναλογεί, δημοσιογραφικά είναι άψογα σχεδιασμένο χωρίς όμως να σημαίνει και απαραίτητα ότι είναι και έγκυρο.
Αυτό όμως που γνωρίζω και όφειλε να γνωρίζει ως αναπληρωτής πρόεδρος της Ομοσπονδίας ή ακόμη και ως κύπριος πολίτης είναι ότι μέσα από το συγκεκριμένο δημοσίευμα και τις πληροφορίες που το ακολούθησαν από το 24sports (δες εδώ), η κυπριακή κοινωνία έμαθε ότι οι ισπανικές αρχές ενημέρωσαν τις αντίστοιχες δικές μας τον Μάρτιο του 2019 ενώ τον Ιούλιο του ίδιου έτους, επισκέφτηκαν το Αρχηγείο της αστυνομίας με τη συνοδεία μελών της Europol.
Γεγονότα τα οποία επιβεβαιώθηκαν ακολούθως και από τον Αρχηγό της αστυνομίας και από τον Υπουργό Δημοσίας Τάξεως και πάει λέγοντας.
Όφειλε επίσης να γνωρίζει ότι αφορμή για το δημοσίευμα είναι ακριβώς η βοήθεια που ζήτησε η ΟΥΕΦΑ από τις ισπανικές αρχές λόγω της εμπειρίας- τεχνογνωσίας που διαθέτουν για την καταπολέμηση της διαφθοράς στο κυπριακό ποδόσφαιρο.
Της οποίας ΟΥΕΦΑ αντιπροσωπεία βρίσκεται στην Κύπρο και συνομιλεί τόσο με το Υπουργείο όσο και με τις αστυνομικές αρχές αλλά και με την ίδια την Ομοσπονδίας της οποίας είναι ένας εκ των ηγετών για να καταπολεμήσουν από κοινού τη διαφθορά!!!
Ανεξαρτήτως όμως των πιο πάνω. Μπορεί να το χαρακτηρίσεις όπως θες. Άκυρο, αβάσιμο, αναληθές, στοχευμένο αλλά «κουτσομπολίστικό»… γελάει η Κύπρος.
Τι γελάει, κλαίει μαζί, που βλέπει και ακούει αρμόδιους να συμπεριφέρονται ή να λένε πράγματα με μια όντως αβάσταχτη ελαφρότητα… και χωρίς να υπόκεινται στις όποιες συνέπειες.
Και όταν ακριβώς τίθεσαι ενώπιον τέτοιων καταστάσεων, φοβούμενοι για το που και από ποιους πορευόμαστε, δεν έχεις άλλη επιλογή από το να το φιλοσοφήσεις.
Επ’ αυτού καταλήγουμε ότι ο Κούντερα ναι μεν έγραψε την «αβάσταχτη ελαφρότητα της ύπαρξης» εμείς όμως εδώ το πήγαμε παρά πέρα γράφοντας σελίδες και σελίδες για την «αβάσταχτη ελαφρότητα του τίποτα».
Γιατί η «ελαφρότητα» και το «παράλογο» στην Κύπρο μοιάζουν το ένα και το αυτό…
