Χρήστος Ζαβός
Δεν έχει και πολλή σημασία τι ομάδα είσαι; Δεν πα να σαι με τη Φιορεντίνα, με τον ΑΠΟΕΛ ή την Ένωση Νέων. Έχει και πολλή σημασία τι θα πει ο «καθηγητής» διαιτησίας στο πάνελ μιας τηλεοπτικής εκπομπής; Ή τι κόψει το ξερό του καθενός που θα βγει στο ραδιόφωνο για να βγάλει το παράπονο ή το μίσος του για τον αντίπαλο; Πως θα χειριστεί η κάθε ομάδα την επικοινωνιακή της πολιτική;
Και εγώ σου λέω ότι ο ΑΠΟΕΛ έχει δίκαιο σε πολλές φάσεις. Και άμα τις παραθέσει μια, μια μπορεί και να καταγγείλει το διαιτητή. Πόση σημασία έχει πως θ’ αντιδράσει η Ένωση Νέων. Θα κλάψει, θα οδύρεται, θα κτυπιέται σίγουρα θα ξεχάσει ότι κάτι παρόμοιο έγινε πέρσι με την Αλκή και έσωσε την κατηγορία.
Δεν έχει πλέον πολύ ενδιαφέρον, ούτε και πως παρουσιάζει ο Απόλλωνας την πραγματικότητα, ούτε τι κινήσεις θα κάνει η Ομόνοια, πως θα πορευτεί η ΑΕΚ, με ποιο τρόπο θ’ αντεπιτεθεί η Ανόρθωση και πόσο παθητικός θα συνεχίσει να είναι ο Σοφοκλέους.
Δεν είναι η κάρτα, ούτε και το ότι δεν έχει καμία αποτελεσματικότητα. Μόλις χθες επιτέθηκαν κάποιοι στο Μοράις και δεν είδαμε καμία κάρτα να λειτουργεί όπως θα έπρεπε να λειτουργεί.
Όλα αυτά και άλλα πολλά είναι τετριμμένα στο κυπριακό ποδόσφαιρο και καθορίζουν τις εξελίξεις στο άθλημα εδώ και δεκαετίες. Η κλάψα, η μουρμούρα, τα επικοινωνιακά τρικ, η παθητική στάση της πλειοψηφίας των δημοσιογράφων, ακόμη και η προπαγάνδα από τα γραφεία τύπου των ομάδων δημιουργούν μια τρύπα στο νερό διατηρώντας μια κατάσταση που προκαλεί αναγούλες στον καθένα μας. Σιχάθηκε ο κόσμος και δυστυχώς γίνονται λίγα πράγματα για ν’ αλλάξει.
Δεν θα μπω σε κανά τριπάκι ν’ αναλύσω τις φάσεις του χθεσινού αγώνα. Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψη του και να την υπερασπίζεται μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία. Δικαίωμα του.
Δεν υπάρχει όμως άνθρωπος που είδε χθες τον αγώνα και να μην διαπίστωσε την ανικανότητα που επέδειξε ο Νεόφυτος Νεοφύτου. Ο οποίος τρεμάμενος από τον φόβο, προκάλεσε το γέλιο και μαζί το κλάμα όλων των φιλάθλων.
Φοβισμένος, υποταγμένος πλήρως στο νόμο του ισχυρού, χωρίς ίχνος επιβολής στον αγωνιστικό χώρο, έχασε παντελώς το παιγνίδι, βάζοντας και αυτός το λιθαράκι του στο έτσι και αλλιώς μεγάλο καρκίνωμα που λέγεται «προκατάληψη».
Η ουσία είναι μια και οτιδήποτε άλλο ειπωθεί μάλλον είναι πλεονασμός. Ο Νεοφύτου και ο κάθε Νεοφύτου δεν έχει καμία θέση στο κυπριακό ποδόσφαιρο. Το μόνο που έχουν να προσφέρουν είναι ακόμη περισσότερη προκατάληψη και ακόμη μεγαλύτερη αναγούλα στον καθένα από μας.
Δεν ξέρω ή μπορεί και να ξέρω αλλά δεν έχω αποδείξεις, αλλά τ’ άτομα που τον ανέδειξαν διαιτητή πρώτης κατηγορίας και τον διορίζουν στα παιγνίδια θα πρέπει να καταλάβουν ότι ο κόσμος και το ίδιο άθλημα δεν αντέχει πια άλλους Νεοφύτου.
Ή που θα γυρίσουμε σελίδα και θα κάνουμε και πάλι το ποδόσφαιρο μας γιορτή ή που θα πνιγούμε με τους Νεοφύτου και κυρίως αυτούς που τους αναδεικνύουν και τους διορίζουν.
