Χρήστος Ζαβός
Τη μια μπούκαρε ο άλλος από τη Λευκωσία μες στο van του var και τους είπε και που μπήκαν και που βγήκαν. Την άλλη ο γκράντε παράγοντας Καραβίδας μιλώντας στο ραδιόφωνο αναφέρθηκε στη συμβία (!!) ενός διαιτητή, χωρίς ίχνος ανθρώπινης τσίπας και χωρίς ποτέ να του ζητηθεί ο λόγος από τα εποπτικά όργανα (εδώ γελάμε).
Πότε πρόλαβε ν’ αναλάβει πρόεδρος της Ανόρθωσης ο Σάντης φρόντισε να συμβουλεύσει τους διαιτητές για το πώς ράβονται τ’ ανδρικά παντελόνια, ενώ στο Δασάκι, ο Κίκης και τα παλικάρια του κτύπησαν σωματικά το διαιτητή και εκ των υστέρων ζήτησαν και τα ρέστα μη έχοντας ποτέ νιώσει την ανάγκη να απολογηθούν. Ως προς τις συνέπειες που υπέστησαν… πάλι γελάμε.
Στο Αρένα, οι της ΑΕΚ προκάλεσαν ζημιές σ’ αυτοκίνητο ενός διαιτητή ενώ τον άλλο φρόντισαν να τον αποχαιρετίσουν με αγκωνιές και μπουνιές. Οι ανακοινώσεις ή στοχευμένες δηλώσεις κατά του Μάζιτς ή και άλλων διαιτητικών παραγόντων συσσωρεύονται χωρίς κανείς ποτέ από την Ομοσπονδία ν’ αντικρούει!!!
Άμα συμβαίνουν όλα αυτά στο φως της δημοσιότητας, ας αντιληφθεί κανείς τι γίνεται στο παρασκήνιο, με τον κάθε κακοποιό να απειλεί μέλη της οικογένειας τους ζητώντας ανάλογα τα σφυρίγματα που θέλει.
Γενικώς εξ όσων φαίνεται, οι διαιτητές ανεξαρτήτως αν κάνουν σωστά ή όχι τη δουλειά τους είναι ο τρόπος να ξεσκά ο καθένας και να χαλαρώνει. Μοιάζουν δηλαδή με πλαστική κούκλα την οποία ο καθένας μπορεί ν’ αγοράσει απo τα sex shop για να ξεθυμάνει και να νιώσει λίγο καλύτερα με τον εαυτό του. Μόνο που οι διαιτητές δεν είναι καμωμένοι ούτε από σιλικόνη ούτε και από συνθετικό δέρμα.
Είναι άνθρωποι, με οικογένειες, που ζουν ανάμεσα μας και αναμφισβήτητα έχουν το δικαίωμα της προστασίας από τα αρμόδια όργανα. Σε καμία περίπτωση δεν υπερασπίζομαι το επίπεδο της διαιτησίας ή την απόδοση τους συνολικότερα, αλλά οι επιθέσεις προς τους ιδίους και τις οικογένειες τους δεν εμπίπτουν στο ποδοσφαιρικό κομμάτι.
Η εγκληματικά απαθής στάση που διατηρεί η Ομοσπονδία έναντι των επιθέσεων κατά των διαιτητών, έχει μάλλον και την εξήγηση της. Δεν ειναι τυχαία που βολεύτηκε πίσω από τους τραμπουκισμούς.
Αρχικά, βολεύεται εφαρμόζοντας τη συνήθη τακτική της να μην συγκρούεται με τα πρωτοπαλίκαρα προέδρους των σωματείων, διατηρώντας τις καλές σχέσεις που εξαργυρώνονται στο πάρε-δώσε μέσα σε κλειστές αίθουσες.
Τη ίδια στιγμή, με τους διαιτητές ως πρόσωπα να παραμένουν ευάλωτοι, απροστάτευτοι και έρμαιο του καθενός, η προσπάθεια του οποιουδήποτε για να τους ελέγξει καθίσταται πέρα για πέρα εύκολη!!! Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
