Χρήστος Ζαβός
Show, είναι η μοναδική λέξη, που μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει για να περιγράψει τη φετινή πορεία των «γαλάζιων».
Επίδειξη, άμα θες στα ελληνικά και μάλιστα επίδειξη ισχύος.
Όπως αυτή που έκαναν στο θεωρητικά μόνο, τελικό του πρωταθλήματος, σκορπίζοντας τον Άρη στους τέσσερις ανέμους.
Show όπως το γκολ του Ζάιρο, που πετάχτηκε στον αέρα και με ψαλιδάκι ωσάν και είναι στην Κόπα Καμπάνα, κάρφωσε το τρίτο για να έρθει το #@@%$# «πρώτο» πρωτάθλημα στην ιστορία!
Ποτέ στην Κύπρο, δεν επανέλαβε ομάδα, την πορεία και το υψηλό στάνταρ απόδοσης που είχε η Πάφος από τον περασμένο Ιούλη έως τον Μάη.
Για εννιά μήνες, οι του Καρσέδο, επέβαλαν την ποιότητα τους σ’ όλους τους αντιπάλους και διαχειρίστηκαν άρτια τις υποχρεώσεις τους σε πρωτάθλημα, κύπελλο και Ευρώπη!!
Πια απομένει να δούμε, τον τρόπο διαχείρισης της επιτυχίας, εκ μέρους του οργανισμού και κατά πόσο θα διατηρηθούν ψηλά ή που θα «αππωθούν» και θα φαν τα μούτρα τους!!
Σημάδια πάντως τέτοια, δεν έχουν επιδείξει. Λόγω καταγωγής θα ήταν κιόλας αδόκιμο, να έβλεπες τον Ντουπόφ, να συμπεριφέρεται αππωμένα λέγοντας λαφαζανιές, κρατώντας ψηλά τον αμανέ!!
Ούτε και ο φινετσάτος τεχνικός διευθυντής τους, Γκιαρέτα, έβγαλε σημάδια αλαζονείας, αντιθέτως στις δηλώσεις του, ήταν μετρημένος.
Αυτός πάντως που έκανε show, με την στάση του και την όλη συμπεριφορά του, κατά τη διάρκεια του τελευταίου ματς αλλά και των πανηγυρισμών που ακολούθησαν, ήταν ο σενιόρ Καρσέδο. ΣΕΝΙΟΡ, με κεφαλαία.
Ένας κύριος, που ανεξαρτήτως αν γουστάρεις ή όχι το προπονητικό του στυλ, βγάζει ένα σεβασμό, δίνοντας σου να κατανοήσεις, ότι πρόκειται για διαφορετική πάστα ανθρώπου, σε σχέση με τους περισσότερους εδώ στην Κύπρο.
Συγκρατημένος, χωρίς συναισθηματικές εξάρσεις, ταπεινός και κυρίως σοβαρός, ο προπονητής του Πάφου, με την όλη του στάση, μας έδειξε να καταλάβουμε πως κατάφερε να διαχειριστεί ένα γκρουπ από αστέρια, όπως είναι οι παίκτες που διαθέτει στο ρόστερ του.
Μέσα από το μειλίχιο στυλ του, ο Ίβηρας προπονητής, κατάφερε να τιθασεύσει προσωπικότητες και προσωπικότητες εντός του ρόστερ, εξασφαλίζοντας για το σύνολο μια θαυμάσια πορεία σε υψηλές εντάσεις.
Μέσω της σοβαρότητας του, καταλαβαίνει κανείς, πως διαχειρίζεται παίκτες πρωτοκλασάτους και χρυσοπληρωμένους, που θα μπορούσαν υπό άλλες περιστάσεις να κάνουν την ομάδα άνω- κάτω με τα τερτίπια τους.
Και όμως ο Καρσέδο, μονιμοποίησε τον Μπρούνο ως δεξί μπακ, ανέδειξε τον εξτρέμ Κορέια, διαχειρίστηκε τα νεύρα του Σίλβα, εκμεταλλεύτηκε την κλάση του Λουκάσεν, κατέστησε σκόρερ τον Γκολτάρ, επωφελήθηκε από τον «σκουπιδιάρη» πολυτελείας, Σούνιτς, έχρισε ηγέτη τον Πέπε, δεκάρι τον Ντράγκομιρ, «έπαιξε» με τις θέσεις των Σέμα, Όρσιτς, Ζάζα, Τάνκοβιτς και δημιούργησε ένα υπερηχητικό ντουέτο επιθετικών με τους Ζάιρο και Άντερσον.
Και κράτησε κιόλας το κίνητρο για τους Κύπριους, Πηλέα, Μάριο Ηλία και Νεόφυτο Μιχαήλ, που διασκέδαζαν με τους υπόλοιπους για το «γαμημένο» που πήγε Πάφο για πρώτη φορά στην ιστορία!
Γενικώς το γαλάζιο οικοδόμημα, από το Ντουπόφ μέχρι και τον τελευταίο Παφίτη που βρέθηκε στο κατάμεστο «Στέλιος Κυριακίδης» παρουσίασε ένα πρότζεκτ που εφάμιλλο του, δεν εμφανίστηκε στη Κύπρο τα τελευταία χρόνια, προκαλώντας ανησυχία για όλους τους υπόλοιπους που λιγουρεύονται τίτλους στο εγγύς μέλλον!!
Τους λείπει σίγουρα ένα γήπεδο, αφού μοιάζει κάπως σουρεάλ, να κυκλοφοράς με Ferrari, στους δρόμους που έφτιαξαν τα Δημόσια Έργα στην Κύπρο της δεκαετίας του 80’!!
Χρειάζεται κιόλας να διατηρήσουν ή καλύτερα να δημιουργήσουν εκείνο το «κόκκαλο» οπαδών, που θα αποσυνδεθεί από τις «παθήσεις» των γονιών τους, που υποστήριζαν λίγο Πάφο, λίγο ΑΠΟΕΛ ή Ομόνοια ή και Ανόρθωση, ΑΕΛ και Απόλλωνα.
Η ανασφάλεια πάντως των υπολοίπων, παραμένει.
Αν δηλαδή το φετινό show συνεχιστεί ή οι Παφίτες εκτός από το We are the Champions, υιοθετήσουν ένα ακόμη τραγούδι των τεράστιων Queen, που λέει The show must go on.
Συγχαρητήρια για φέτος!!
