Χρήστος Ζαβός
Εάν εξαιρέσεις κάτι πρακτορικές μεθόδους που χρησιμοποιούν στην Ομόνοια για να διαφυλάξουν τις κινήσεις τους ή την τακτική του τσακρίσματος , το φετινό καλοκαίρι έχει γεύση γλυκιά. Άμα μείνει κιόλας ο Λοίζου, λουκούμι.
Και μάλιστα λουκούμι, το οποίο κερνάει απλόχερα η διοίκηση σ’ όλους όσους καλοπροαίρετα ή κακοπροαίρετα, ασκούσαν κριτική για τις προθέσεις της, να ενισχύσει την ομάδα.
Ανάμεσα σ’ αυτούς και εμείς, καθότι με δημοσιεύματα (δες εδώ), επισημάναμε το κίνδυνο, να επαναληφθούν λάθη που έγιναν σε προηγούμενες μεταγραφικές περιόδους.
Το φετινό καλοκαίρι έχει μεν τα κουσούρια του, όπως για παράδειγμα η αποχώρηση του Χάμπου (δες εδώ), μα στην τελική το πρόσημο στο μεταγραφικό χάρτη, δεν μπορεί παρά να είναι θετικό.
Και είναι θετικό, όχι απαραίτητα για τις μεταγραφές που έγιναν ή τον κάθε παίκτη ξεχωριστά που ήρθε, μα για το γεγονός ότι η διοίκηση, απέδειξε εμπράκτως ότι την ενδιαφέρει η εδραίωση του υψηλού επιπέδου εντός της ομάδας.
Ακόμη κι όσοι, ισχυρίζονται ότι η Ομόνοια διοικείται με βάση τον ψυχρό, έως και κυνικό επαγγελματισμό, δεν έχουν παρά να παραδεχθούν ότι οι κινήσεις που έγιναν, επιβεβαιώνουν την αντίληψη της διοίκησης να διατηρήσει τα υψηλά στάνταρ, για να επιβιώσει έτσι στο σκληρό ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Αρχής γενομένης από την έλευση του Μπεργκ, έως και την τελευταία κίνηση με την απόκτηση ενός πρωτοκλασάτου, όπως είναι ο Τάνκοβιτς, το καλοκαίρι εν ολίγοις έχει μια γεύση γλυκιά!!
Και η γεύση είναι γλυκιά, γιατί ομάδα έχει σχεδόν κάνει upgrade σ’ όλες σχεδόν τις θέσεις που έπρεπε.
Ο Μπεζούς έγινε Τάνκοβιτς, ο Ιγκεμπρίτσεν, Χατζηγιοβάνης, ο Χάμπος, Έιτινγκ, ο Μαέ είναι σούπερ επιλογή για το χώρο της επίθεσης ενώ ο Αγκουζούλ αυξάνει τις ελπίδες για κάτι καλύτερο σε σχέση με το μόνιμα τραυματία Ελάντερ.
Ουσιώδεις κινήσεις κρίνονται από κάθε άποψη και η μεταγραφή του νεαρού Ανδρέου από την ΑΕΛ και η «μονιμοποίηση» του Κουλιμπαλί, όπως επίσης και η κυπριοποίηση του Φαμπιάνο.
Ψεγάδια και εξελίξεις που δεν μοιάζουν θετικές για την ομάδα υπάρχουν και δεν τις αγνοεί κανείς.
Αναφέραμε νωρίτερα την αποχώρηση Χάμπου, εννοείται το σήριαλ που επαναλαμβάνεται με τον Λοίζου ενώ και η αμφιβολία γύρω από το μέλλον του Στεπίνσκι ή και του Εράκοβιτς είναι ζητήματα ζόρικα για το φετινό καλοκαίρι.
Τέτοια είδους θέματα προκύπτουν και μπορεί να σχετίζονται και με τις αδυναμίες ή παθήσεις της διοίκησης. Όμως δεν μπορεί να διαγράψουν την πρόθεση τους να ενισχύσουν την ομάδα.
Μπορεί ο Έιτινγκ τελικώς να αποδειχθεί το μισό του Χάμπου, ο Αγκουζούλ ο νέος Νασιμέντο, ο Μαέ τουρίστας και ο Τάνκοβιτς αδιάφορος, μα οι κινήσεις που έγιναν, δείχνουν να είναι προς την σωστή κατεύθυνση.
Μεγαλύτερη πάντως σημασία έχει, ότι τούτο το καλοκαίρι, σφραγίζεται η προθεση της διοίκησης να κρατήσει την ποιότητα και τα υψηλά στάνταρ ποιότητας.
Όσον αφορά τα περί «κάβουρα», δεν μπαίνουμε καν στον κόπο να απαντήσουμε. Ο καθένας άλλωστε ταλαιπωρείται από την γρίπη που τον δέρνει.
