Με την απόκτηση του Βίκτωρα Κλωναρίδη, την επικείμενη άφιξη του Μιγκέλ Σίλβα και αυτήν του Μάριους Λουντέμο που ακολουθεί ολοκληρώνεται το παζλ των «συμφωνημένων» στον ΑΠΟΕΛ. Η λέξη αυτή δόθηκε επίσημα σε μια προσπάθεια της εταιρείας να αναδείξει τη διαφορά του «συμφωνώ» με κάποιον με το «μπορεί να έρθει» μιας και αρκετά πρωταθλήματα συνεχίζονται.
Ήδη είναι στην ομάδα και οι Σάντος, Αποστολάκης, Τσιλιγγίρης ενώ για τις άμεσες ανάγκες σε πρώτο πλάνο μπαίνει η προσθήκη φορ. Ο Πάβλοβιτς εδώ και καιρό αποχώρησε, ο Χαλένιους επίσης προσφάτως έφυγε ενώ ο Σιγκούρτασον δεν είχε παίξει και ποτέ πριν γίνει παρελθόν.
Αυτοί οι τρεις είχαν το ρόλο του κεντρικού κυνηγού πέρσι και πήρε ελάχιστα η ομάδα. Θα θυμόμαστε τον Πάβλοβιτς για το χατ τρικ που έκανε με την Σουτγιέσκα, είναι στο μουσείο η φανέλα του για το λόγο αυτό, αλλά ως εκεί.
Είναι μια θέση ευαίσθητη για τον κόσμο και γιατί είναι η πιο «φανταχτερή» στο ποδόσφαιρο αλλά και γιατί εδώ και αρκετά Καλοκαίρια είναι που η ομάδα ψάχνεται να βρει αυτόν που θα αποτελεί σημείο αναφοράς και δεν τον βρίσκει. Πέραν του Πιέρου, έπρεπε να χτυπήσει ράφια δυσθεώρητα στο σήμερα όπως του Καβενάγκι για να έχει το κεφάλι ήσυχο ενώ αξιοπρεπείς λες και τους Τζιμπούρ, Ποτέ, Ντε Καμάργκο χωρίς να τους συγκρίνεις με τον Αργεντινό βέβαια.
Η αναζήτηση είναι ξανά στο μηδέν και υπάρχει μεγάλη προσμονή από τους οπαδούς για να ακούσουν τα ονόματα. Αν δεν είναι πασίγνωστα, τότε θα περιμένουν όλοι το γήπεδο για να κρίνουν. Όριο στις απαιτήσεις του κόσμου για να τον ικανοποιήσει κάποιος δεν υπάρχει, οπότε και οι αρμόδιοι το χειρίζονται με προσοχή.
Από τη στιγμή που τα διαδικαστικά στα υπόλοιπα θέματα κλείνουν σιγά σιγά, η προσοχή στις προσθήκες πάει για την πιο κρίσιμη θέση. Από την επιλογή κρίνονται πολλά για την ευρωπαϊκή και εγχώρια προοπτική της ομάδας.
