Στην σημερινή απόφαση του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λευκωσίας στην υπόθεση σφετερισμού ε/κ περιουσιών στα κατεχόμενα αναφέρεται η Νομική Υπηρεσία, σημειώνοντας ότι αυτή είναι η πρώτη υπόθεση η οποία κρίθηκε στο Δικαστήριο με βάση το άρθρο 303Α του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154, για περιουσίες Ελληνοκυπρίων οι οποίες βρίσκονται σε μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές.
Σημειώνοντας ότι ποινές φυλάκισης 2,5 ετών και 15 μηνών αντίστοιχα επέβαλε το Δικαστήριο σε δύο πρόσωπα που κρίθηκαν ένοχα για σφετερισμό (διαφήμιση) ελληνοκυπριακών περιουσίων στα κατεχόμενα, κάνει αναφορά στην πρόταξη της απόφασης του Κακουργιοδικείου.
Στην πρόταξη, όπως αναφέρει, σημειώνεται πως «οι κατηγορίες αφορούν στο αδίκημα δόλιας συναλλαγής σε σχέση με ακίνητη περιουσία που ανήκει σε άλλους, κατά παράβαση των άρθρων 303Α(2)(β)(3), 50 και 5 (1)(ε)(vi) του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154. Με βάση τις λεπτομέρειες των κατηγοριών, οι κατηγορούμενες, σε άγνωστο για την Κατηγορούσα Αρχή χρόνο, μέχρι την 26η Σεπτεμβρίου 2024, στη Δημοκρατία, με σκοπό καταδολίευσης, διαφήμισαν και προώθησαν διάφορα τεμάχια γης, στα οποία είχαν ανεγερθεί ή βρίσκονταν υπό ανέγερση συγκροτήματα κατοικιών, ενώ γνώριζαν, ή υπό τις περιστάσεις έπρεπε εύλογα να γνωρίζουν, ότι δεν είχαν τη συγκατάθεση των ιδιοκτητών των τεμαχίων. Τα τεμάχια που αφορούν οι κατηγορίες, βρίσκονται σε μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές και συγκεκριμένα σε χωριά της Αμμοχώστου και της Κερύνειας»
Με την πρόταξη αυτή, αναφέρει η Νομική Υπηρεσία, το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας εξέδωσε σήμερα την απόφασή του επιβάλλοντας ποινή φυλάκισης 2,5 ετών και 15 μηνών αντιστοίχως σε δύο πρόσωπα, υπηκόους Ουγγαρίας, τα οποία κρίθηκαν ένοχα σε σχέση με υποθέσεις σφετερισμού ελληνοκυπριακών περιουσίων σε εδάφη της Δημοκρατίας που, από το 1974, βρίσκονται υπό τον έλεγχο των τουρκικών δυνάμεων κατοχής. Όπως ενδεικτικά σημειώνει το Δικαστήριο: «Δεν χωρεί αμφιβολία ότι τα αδικήματα στα οποία οι κατηγορούμενες 1 και 2 κρίθηκαν ένοχες, είναι πολύ σοβαρά. Η σοβαρότητά τους αντανακλάται στις προβλεπόμενες στον Νόμο ποινές.»
Συγκεκριμένα, η πρώτη κατηγορούμενη, η οποία διαμένει στην Κύπρο τα τελευταία 16 χρόνια και συνεργάζεται ως μεσίτρια, παραδέχτηκε 21 από τις 63 κατηγορίες που αντιμετώπιζε, για διαφήμιση, προς πώληση, οικιστικών συγκροτημάτων τα οποία είχαν ανεγερθεί σε περιουσίες Ελληνοκύπριων προσφύγων χωρίς τη συγκατάθεσή τους, μέσω ιστοσελίδας και προσωπικών της λογαριασμών στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Τα ακίνητα αφορούν σε κατεχόμενες περιουσίες Ελληνοκυπρίων που βρίσκονται στις περιοχές Τράχωνα στον Άγιο Αμβρόσιο, στην Καλογραία και στη Λαξιά, τον Γεροκόλυμπο, την Αγία Μαρίνα, τις Βασιλιτζιές και το Φουρνί στην Ακανθού, αναφέρεται.
Η δεύτερη κατηγορούμενη, η οποία επίσης διαμένει στην Κύπρο τα τελευταία 15 χρόνια και επίσης εργάζεται ως μεσίτρια, παραδέχτηκε 6 από τις 63 κατηγορίες που αντιμετώπιζε, οι οποίες αφορούν σε διαφήμιση, προς πώληση, οικιστικών συγκροτημάτων τα οποία είχαν ανεγερθεί εντός ακινήτων που ανήκουν σε Ελληνοκύπριους πρόσφυγες χωρίς τη συγκατάθεσή τους, μέσω ιστοσελίδας και προσωπικών της λογαριασμών στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Τα ακίνητα αφορούν σε περιουσίες Ελληνοκυπρίων που βρίσκονται στην κοινότητα της κατεχόμενης Καλογραίας και στην τοποθεσία Τράχωνας στον κατεχόμενο Άγιο Αμβρόσιο, προστίθεται.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση, επιβάλλοντας την ποινή φυλάκισης στα δύο πρόσωπα, το Κακουργιοδικείο, μεταξύ άλλων, σημειώνει ως επιβαρυντικό παράγοντα στην Απόφασή του:«Δυστυχώς, ως φαίνεται από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον μας στην παρούσα υπόθεση, η αδυναμία άσκησης αποτελεσματικού ελέγχου από την Κυπριακή Δημοκρατία σε περιοχές που βρίσκονται υπό κατοχή, δίδει τη δυνατότητα σε άλλα πρόσωπα, φυσικά ή μη, προφανώς υπό τις ‘ευλογίες’ της κατοχικής δύναμης, να σφετεριστούν περιουσίες που ανήκουν σε Κύπριους, εκτοπισθέντες, χωρίς τη συγκατάθεση των τελευταίων".
"Εμφανώς, ένας από τους βασικούς σκοπούς των σφετεριστών είναι η αποκόμιση οικονομικού οφέλους διά της εκμετάλλευσης μιας de facto και όχι de jure κατάστασης. Η κερδοσκοπική εκμετάλλευση περιουσιών που ανήκουν σε Κύπριους, εκτοπισθέντες, για προσπορισμό ιδίου οφέλους είναι από κάθε άποψη απαράδεκτη και κατακριτέα".
Πρόσθετα όμως " της οικονομικής πτυχής του θέματος, υπάρχει και μια άλλη παράμετρος που προσδίδει σοβαρότητα σε τέτοια αδικήματα και αυτή δεν είναι άλλη από τον κίνδυνο δημιουργίας περαιτέρω παράνομων τετελεσμένων στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας σε σχέση με ιδιοκτησιακά δικαιώματα εκτοπισθέντων", αναφέρει.
"Τα αδικήματα αυτής της φύσης, κατά περιουσιών που ανήκουν σε Κύπριους, εκτοπισθέντες, δυστυχώς έχουν προσλάβει ανησυχητικές διαστάσεις τα τελευταία χρόνια, γεγονός για το οποίο αντλούμε δικαστική γνώση από τον αριθμό των υποθέσεων που άγονται ενώπιον μας, με αποτέλεσμα τα Δικαστήρια που είναι οι φρουροί της Νομιμότητας, να οφείλουν να αντιμετωπίζουν τους δράστες με την επιβολή αυστηρών, αποτρεπτικών ποινών. Τα Δικαστήρια πρέπει, με τις ποινές που επιβάλλουν, να σταθούν αρωγοί στην προσπάθεια της Πολιτείας για ανακοπή τέτοιου είδους ενεργειών, με σκοπό την προστασία των περιουσιακών δικαιωμάτων των πολιτών της», προσθέτει.
Η Νομική Υπηρεσία σημειώνει πως το Κακουργιοδικείο απέρριψε εισήγηση της υπεράσπισης για αναστολή ποινής φυλάκισης και διέταξε όπως οι ποινές φυλάκισης να είναι άμεσες.
Σημειώνεται ότι αυτή είναι η πρώτη υπόθεση η οποία κρίθηκε στο Δικαστήριο με βάση το άρθρο 303Α του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154, για περιουσίες Ελληνοκυπρίων οι οποίες βρίσκονται σε μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές.
Την υπόθεση, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, χειρίστηκε ο κ. Βασίλης Μπίσας, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α’.
