24news team
Το μόνιμο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας επέβαλε σήμερα 6.8.2020 σωρευτικές ποινές φυλάκισης 10 και 4 χρόνων σε κατηγορούμενο που παραδέχθηκε ενοχή στα αδικήματα απόπειρας φόνου και διάρρηξης κατά την διάρκεια της νύχτας.
Σύμφωνα με τα γεγονότα της υπόθεσης, στις 27.3.2020 γύρω στις 20:40, σε ορεινό χωρίο της επαρχίας Λευκωσίας, ο 27 ετών κατηγορούμενος που κατάγεται από την Ινδία και εργαζόταν ως εργάτης σε φάρμα της περιοχής, παραβίασε το συρόμενο αλουμινένιο παράθυρο του υπνοδωματίου της κατοικίας της 79 ετών παραπονούμενης και ενώ αυτή κοιμόταν στο κρεβάτι της, επιχείρησε να την δολοφονήσει, αφού κάθισε πάνω της, κλείνοντας της το στόμα και σφίγγοντας τον λαιμό της.
Η παραπονούμενη που δεν μπορούσε να αναπνεύσει, κατάφερε την τελευταία στιγμή να απελευθερωθεί, κτυπώντας τον κατηγορούμενο στο κεφάλι με το τηλεχειριστήριο που κρατούσε. Μόλις απελευθερώθηκε το στόμα της, άρχισε να φωνάζει και τότε ο κατηγορούμενος πανικοβλημένος πήδηξε και βγήκε από το παράθυρο του υπνοδωματίου της.
Οι εξετάσεις της αστυνομίας οδήγησαν στην σύλληψη του κατηγορουμένου που είναι γείτονας της παραπονούμενης, τον οποίο αναγνώρισε η παραπονούμενη ως το πρόσωπο που εισήλθε στο δωμάτιο της και επιχείρησε να την δολοφονήσει. Στο κρεβάτι της παραπονούμενης, εντοπίστηκε επίσης από την αστυνομία ένα μαχαίρι με πράσινη χειρολαβή, το οποίο δεν της ανήκει. Στο εν λόγω μαχαίρι εντοπίστηκε γενετικό υλικό του κατηγορουμένου.
Γενετικό υλικό του κατηγορουμένου βρέθηκε και στο αλουμινένιο παράθυρο εσωτερικά του υπνοδωματίου της παραπονουμένης.
Το κακουργιοδικείο τονίζοντας την σοβαρότητα των αδικημάτων κατά της περιουσίας αλλά και της ζωής που είναι το ύψιστο αγαθό που προστατεύτε από τον Νόμο, ανέφερε μεταξύ άλλων και τα εξής: Πέραν της εν γένει σοβαρότητας των αδικημάτων, επισημαίνουμε ακόμη μία σημαντική παράμετρο που θα πρέπει κατά την κρίση μας να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Αφορά το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών που πλήττεται από την έξαρση διάπραξης αδικημάτων διάρρηξης και ληστείας και στα πλαίσια αυτά, αδικημάτων κατά της ζωής όπως αυτά της παρούσας. Δυστυχώς, η διάπραξη σοβαρών αδικημάτων κατά της περιουσίας αλλά και της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας αθώων πολιτών, βρίσκονται τα τελευταία χρόνια σε έξαρση. Τούτο το διαπιστώνουμε όχι μόνο από τις επισημάνσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου αλλά και από τις δικές μας προσωπικές εμπειρίες με την καθημερινή και επαναλαμβανόμενη ενασχόληση μας με τέτοιου είδους υποθέσεις. Ο καιρός που οι πολίτες αυτού του τόπου μπορούσαν να αφήνουν τις πόρτες τους ανοικτές χωρίς να νιώθουν κίνδυνο για την ασφάλεια τους, έχει δυστυχώς παρέλθει ανεπιστρεπτί. Θα ανέμενε δε κανείς ότι μακριά από τα αστικά κέντρα σε ένα μικρό ορεινό χωριό όπου συνέβησαν τα γεγονότα της παρούσας, θα εξακολουθούσαν οι πολίτες να νιώθουν τέτοια ασφάλεια. Κάτι που αποδείχθηκε όμως ότι δεν ισχύει.Οι επισημάνσεις αυτές καθιστούν κατά την κρίση μας, επιτακτική την ανάγκη επιβολής αυστηρής ώστε αυτή να επενεργήσει αποτρεπτικά.
Λέχθηκε επίσης ότι η σοβαρότητα της πρώτης κατηγορίας της απόπειρας φόνου προκύπτει επίσης και από την φύση του αδικήματος αφού αυτό στρέφεται κατά της ανθρώπινης ζωής, που είναι το πολυτιμότερο αγαθό και το οποίο τυγχάνει πρωταρχικής προστασίας από τον Νόμο. Ο νομοθέτης έχει προνοήσει ως ανώτατη ποινή για την απόπειρα φόνου, εκείνη των ισόβιων δεσμών, εξισώνοντας την με την ποινή που προβλέπεται για το ολοκληρωμένο αδίκημα του φόνου. Είναι εμφανές ότι ο Νόμος προστατεύει την ανθρώπινη ζωή ως το ύψιστο αγαθό. Η αφαίρεση της ή η προσπάθεια αφαίρεσης της, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, συνιστά σοβαρότατο έγκλημα που επιφέρει αυστηρή τιμωρία.
Η νομολογία καθορίζει ότι η φύση των αδικημάτων κατά της ανθρώπινης ζωής, απαιτεί την επιβολή αυστηρών και αποτρεπτικών ποινών. Ιδιαίτερα όταν διαπιστώνεται ότι διαπράττονται με ηθελημένη παράνομη πράξη (βλ. μεταξύ άλλων Ονησίλλου v. Δημοκρατίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 556, 584). 2 Το κακουργιοδικείο έλαβε υπόψη για σκοπούς μετριασμού της ποινής, το λευκό ποινικό μητρώο του κατηγορουμένου και τις προσωπικές και οικογενειακές του συνθήκες.
Ως σημαντικός ελαφρυντικός παράγοντας στην μείωση της ποινής λήφθηκε υπόψη η παραδοχή του κατηγορουμένου στο Δικαστήριο. Δεν διέφυγε της προσοχής ότι ο κατηγορούμενος αναγνωρίστηκε από την παραπονούμενη και επίσης η επιστημονική μαρτυρία που εντοπίστηκε στην σκηνή, τον συνδέει άμεσα με την διάπραξη των αδικημάτων.
Υπό τας περιστάσεις η παραδοχή του δεν έχει την μετριαστική δυναμική που θα είχε αν εξέλειπαν τα πιο πάνω στοιχεία. Ακόμη όμως και σε τέτοια περίπτωση, όπως έχει αναφερθεί και στην υπόθεση Βασιλείου ν Δημοκρατίας, Ποιν. Έφεση 110/2014, ημερ. 15.6.2015, παρόλο που η παραδοχή δεν έχει την αξία που θα μπορούσε να έχει υπό άλλες περιστάσεις, δεν πρέπει να παραγνωρίζεται το πάντοτε ευπρόσδεκτο μιας παραδοχής ως απτού στοιχείου μεταμέλειας. Επιπλέον, η παραδοχή δικαιολογεί έκπτωση στην ποινή αφού με αυτόν τον τρόπο δεν υποχρεώνονται τα θύματα να βιώσουν ξανά τις τραυματικές εμπειρίες τους (βλ. Hamieh v. Γενικού Εισαγγελέα (2006) 2 Α.Α.Δ. 259, Γενικός Εισαγγελέας ν. Βαρνάβα (1999) 2 Α.Α.Δ. 658, Σ.Κ. ν. Αστυνομικού Διευθυντή Λεμεσού (2010) 2 Α.Α.Δ. 304).
Όμως οι πιο πάνω μετριαστικοί παράγοντες παρότι λήφθηκαν υπόψη δεν μπορούν να εξουδετερώσουν τον αποτρεπτικό χαρακτήρα που ενδείκνυται να έχει η ποινή στην παρούσα περίπτωση, λόγω της ιδιάζουσας σοβαρότητας των αδικημάτων όπως αναλυτικά επεξηγείται πιο πάνω.
Το κακουργιοδικείο, σταθμίζοντας την σοβαρότητα των αδικημάτων, με τους προαναφερθέντες μετριαστικούς παράγοντες και ιδιαίτερα την παραδοχή του κατηγορουμένου ενώπιον του Δικαστηρίου και αφού έλαβε υπόψη κάθε άλλο σχετικό παράγοντα, επέβαλε στον κατηγορούμενο τις πιο κάτω ποινές:
I. Ποινή φυλάκισης 10 ετών στην 1η κατηγορία για το αδίκημα της απόπειρας φόνου, κατά παράβαση του άρθρου 204 (α) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154. 3
ΙΙ. Ποινή φυλάκισης 4 ετών στην 2η κατηγορία για το αδίκημα της διάρρηξης κατά την διάρκεια της νύχτας, κατά παράβαση των άρθρων 291 και 292 (α) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154. Όλες οι πιο πάνω ποινές διατάχθηκε να συντρέχουν. Σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 117 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, οι ποινές φυλάκισης να αρχίζουν από σήμερα αλλά η περίοδος να μειωθεί κατά το διάστημα που ο κατηγορούμενος τελεί σε προφυλάκιση για σκοπούς της παρούσας, δηλαδή από 18.5.20.
