Χρήστος Ζαβός
Λοΐζου και μεταγραφή κατά τη μεταγραφική περίοδο, είναι ότι τα μάνγκο της Αργάκας στα τέλη του καλοκαιριού ή ότι τα μήλα για τις Δύμες το Φθινόπωρο.
Ως τέτοιο, δεν θα μπορούσε να μην ξεφυτρώσει και τούτη τη χρονιά. Πόσο μάλλον όταν στο τέλος της , θα λήξει το συμβόλαιο του με την Ομόνοια.
Ομολογουμένως κάθε φορά τα δεδομένα είναι διαφορετικά.
Υπήρξαν στιγμές που οι σχέσεις του με την ομάδα δεν ήταν καλές, φάσεις που η Ομόνοια δεν τον έδινε ακόμη και με όλα τα λεφτά του κόσμου (η μεγάλη μαλακία τότε με τους Βέλγους της Μπρύζ), σε κάποιο άλλο χρονικό σημείο, δόθηκε δανεικός στην Ολλανδία, σε κάποιο άλλο ανανέωσε και πάει λέγοντας.
Φέτος το στόρυ περιστρέφεται γύρω από τρεις διαφορετικούς άξονες.
Ο πρώτος και βασικότερος είναι ότι ο Λοίζου μπορεί να διαπραγματευτεί με όποιον γουστάρει από τον Ιανουάριο και έπειτα.
Ο δεύτερος έχει να κάνει με την Ομόνοια που είναι έτοιμη να τον καταστήσει αν όχι τον πιο ακριβοπληρωμένο έναν από τους πιο καλά πληρωμένους Κύπριους στο νησί.
Και τρίτο, η Χάποελ Τελ Αβίβ, έχει καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση για να τον αγοράσει και μοιάζει να είναι η μοναδική του επιλογή στην παρούσα φάση, για να αποχωρήσει και να παίξει στο εξωτερικό.
Αναλύοντας τον άξονα με τους Ισραηλινούς, τα δημοσιεύματα των γειτόνων, έχουν να λεν ότι οι πρωτευουσιάνοι τους, έχουν καταθέσει πρόταση τριών χρόνων, με ετήσιες απολαβές 280 χιλιάδες!!
Δεν το συζητάμε, τα λεφτά είναι μια χαρά, αλλά υπάρχει μια ιδιαιτερότητα. Όσο και να το αγνοήσουμε, δεν μπορεί να μην λάβουμε υπόψη ότι το κοινωνικό-πολιτικό στάτους εις το οποίο βρίσκονται οι Ισραηλινοί δεν είναι και το πιο ιδανικό.
Ποιος αλήθεια έχει ως προτεραιότητα του ν’ αγωνιστεί σ’ ένα πρωτάθλημα, που ανά πάσα στιγμή, μπορεί να διακοπεί ελέω των γεγονότων;
Ακόμη όμως και ν’ αγνοήσουμε τη περιρρέουσα ατμόσφαιρα, πόσο ελκυστικός ποδοσφαιρικός προορισμός είναι για έναν 22χρονο Ευρωπαίο, διεθνή, μια ομάδα που μόλις φέτος ανέβηκε στην κατηγορία του Ισραήλ και οι ειδικοί λένε, ότι δεν μπορεί να διεκδικήσει το εκεί πρωτάθλημα;
Οκ, έχουν ιστορία, έχουν όντως κόσμο αλλά δεν είμαι σίγουρος, αν διαθέτουν μεγαλύτερο υπόβαθρο απ’ ότι τώρα διαθέτει η Ομόνοια.
Οι συνθήκες στην παρούσα φάση που υπάρχουν στο τριφύλλι, μοιάζουν μακράν καλύτερες για τον 22χρονο εξτρέμ.
Στον πάγκο της βρίσκεται ένας προπονητής που βοήθησε όσο κανένας άλλος τον Λοΐζου. Υπό τον Μπεργκ, ο μικρός ξεκίνησε εκρηκτικά τη χρονιά και όλοι ξέρουν ότι άμα σε γουστάρει ο «φαλακρός» πας για μεγάλα πράγματα.
Από κει και πέρα η ομάδα έχοντας να δώσει έξι σίγουρα παιγνίδια στην Ευρώπη και ενδεχομένως περισσότερα αν προκριθεί, αποτελεί βιτρίνα για όποιον παίκτη θέλει να πλασάρει την ποδοσφαιρική αρχοντιά του στο ευρωπαϊκό παζάρι!!!
Επιπλέον οι σχέσεις του με την διοίκηση αλλά και τον κόσμο είναι αυτές που πρέπει να είναι και όλοι πια είναι σε θέση να αποδεχθούν και να σεβαστούν την επιθυμία του να αποχωρήσει από την ομάδα. Χωρίς να τον πολεμήσουν, χωρίς να τον κυνηγήσουν ή να τον προσβάλουν.
Απο κει και πέρα άμα φοβάται ότι μπορεί να χάσει τα λεφτά των Ισραηλινών, ας χορέψει την Ομόνοια στις διαπραγματεύσεις, να θέσει χαμηλή ρήτρα σε περίπτωση πώλησης του στο μέλλον και να πάρει το συμβόλαιο που του δίνουν και λεν ότι είναι σούπερ υψηλό.
Ακόμη και αν ο παίκτης, δεν έχει καμία διάθεση να μείνει στην Ομόνοια, αρνούμενος να υπογράψει το συμβόλαιο που θέλουν να του προσφέρουν, έχει μια ολόκληρη σεζόν για να προετοιμάσει το έδαφος… κυνηγώντας τ’ όνειρο του να παίξει στο εξωτερικό.
Δεν υπάρχει κανένας σοβαρός λόγος, τουλάχιστον όπως το βλέπουμε εμείς που βρισκόμαστε στην απ’ έξω, να λάβει αποφάσεις, απλά και μόνο για να ικανοποιήσει την επιθυμία του και ν’ ακολουθήσει ντε και καλά και άμεσα, τον δρόμο που διάβηκαν οι Τζιωνής, Χάμπος και Κακουλλής.
Να ναι υγιής, άμα κάνει μια χρονιά στα στάνταρ απόδοσης που την ξεκίνησε, ο δικός του δρόμος είναι ορθάνοιχτος.
Ελεύθερος, χωρίς φοβίες, ανασφάλειες, απωθημένα και με ποδοσφαιρικούς προορισμούς που αντανακλούν το μεγάλο ταλέντο του.
