Το περασμένο Καλοκαίρι αν και στα οπαδικά στέκια ή μέσω ρεπορτάζ στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο επικρατούσε η άποψη ότι η Ομόνοια χρειαζόταν παίκτες για να ενισχυθεί σε μία ή δύο συγκεκριμένες θέσεις, ο Χένινγκ Μπεργκ ήταν κάθετος στη φιλοσοφία του: Χωρίς να είναι εφικτό να αποκτηθεί κάποιος παίκτης καλύτερος από έναν άλλον στον ρόστερ, μετεγγραφές δεν γίνονταν. Ούτε επρόκειτο να «θυσίαζε» έναν από τους ποδοσφαιριστές του για να αδειάσει θέση ώστε να εγγραφεί ένας άλλος.
Αυτό θα ισχύσει και στην προσεχή μετεγγραφική περίοδο. Βλέπετε, εξαιρουμένου του Ιγιάγι Ατιέμουεν, ο οποίος δεν τυγχάνει μεγάλης εμπιστοσύνης και του Μίχαλ Ντούρις, όλοι οι άλλοι ποδοσφαιριστές υπολογίζονται σε σημαντικό βαθμό από τον Νορβηγό προπονητή. Οπόταν οποιεσδήποτε προβλέψεις ή εκτιμήσεις γίνονται από τώρα, όσον αφορά σε πιθανές κινήσεις «εμβολιασμού» κατά τη χειμερινή μετεγγραφική περίοδο, πολύ πιθανόν να καταλήξουν στο… κενό.
Διότι... Μπεργκ είναι αυτός, δεν αλλάζει και το απέδειξε πλειστάκις. Και αν οι προπονητές είναι το ιδανικό παράδειγμα ανθρώπων που δεν διστάζουν να ισχυριστούν πως είναι άξιοι «να πεθάνουν με τη φιλοσοφία τους» και το... προτιμάνε αυτό παρά να τη διαφοροποιήσουν παρασυρόμενοι από τις απόψεις του κόσμου και του Τύπου, τότε ο Νορβηγός είναι η προσωποποίηση της άποψης αυτής. Η φιλοσοφία ενός προπονητή είναι γενικότερη και δεν περιορίζεται μονάχα στις γραμμές του γηπέδου.
Κενές θέσεις δεν υπάρχουν τη δεδομένη στιγμή στον κατάλογο α’, για τον Ερνέστ Ασάντε αναμένεται η τελική απόφαση του προπονητή και του ιατρικού τιμ όσον αφορά στην επανεγγραφή του. Έτσι, για να αδειάσουν θέσεις, ίσως χρειαστεί να διακοπεί ο δανεισμός του Ατιέμουεν ή να γίνει πρόωρη πράξη η επιθυμία του Μίχαλ Ντούρις, ο οποίος πριν από λίγο καιρό αποκάλυψε πως κάποια στιγμή θέλει να επιστρέψει στην πατρίδα του. Ακόμη κι αυτά, όμως, εντάσσονται στο πλαίσιο της «σεναριολογίας» όσο λογικά κι αν ακούγονται, διότι με τον Μπεργκ κανείς δεν βάζει το χέρι του στη… φωτιά.
