Λούης Νικολάου
Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες τοξικών καταστάσεων στην Ελλάδα, μάρτυρες μιας βεντέτας δύο οικογενειών που στον βωμό της προσωπικής κόντρας δεν διστάζουν να θυσιάσουν τους κόπους μιας χρονιάς. Αν βγάλεις τα πράσινα ή τα κόκκινα γυαλιά μπορείς να δεις ότι όλοι έχουν ευθηνές και ότι η αποτυχία ή αν θέλεις η τοξικότητα έχει πολλά ονοματεπώνυμα.
Το θέμα είναι πως οι ιδιοκτήτες των δύο ΚΑΕ νοιάζονται περισσότερο για την δική τους προβολή.
Ο μεν Γιαννακόπουλος σε ρόλο influencer δυναμιτίζει το κλίμα, όπου σταθεί και όπου βρεθεί οι δε αδερφοί Αγγελόπουλοι νοιάζονται περισσότερο για το πως πήρε ο ΠΑΟ το ΟΑΚΑ ή αν θα πάει το Final Four του χρόνου στο ΟΑΚΑ και την ίδια ώρα να προσπαθούν να παρουσιάσουν και τον Φουρνιέ ή τον Βεζέγκοφ.
Τι κάνεις όμως όταν πρώτα σου αρέσει το μπάσκετ; Όταν περιμένεις πως και πως αυτά τα παιχνίδια; Τι κάνεις όταν είσαι αρνητής της τοξικότητας; Όταν θες να δεις ένα καλό αγώνα με πρωταγωνιστές τους παίκτες; Γύρνα το στο Ισπανικό πρωτάθλημα μπάσκετ. Αν ακόμα καλύτερα είσαι παιδί της νύκτας δες NBA. Παρασκευή ξημερώματα έχει τελικούς.
Η Liga Endessa είναι πολύ πιο κοντά στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ. Εκεί το δίπολο Μπαρτσελόνα, Ρεάλ μονοπωλεί μεν, δεν είναι άτρωτο δε, αφού κατά καιρούς έχουν πανηγυρίσει τίτλο και η Βαλένθια και η Μπασκόνια.
Εκεί μάλιστα υπάρχει ένας τύπος που λέγεται Μαρσελίνιο Χουέρτας (όσοι τον ξέρετε ΔΕΝ σταμάτησε το μπάκσετ) και ο οποίος μπήκε στο 42ο έτος της ηλικίας του. Πριν λίγες μέρες αναδείχθηκε MVP του Ισπανικού πρωταθλήματος μπάσκετ. Ναι καλά ακούσατε εκεί που δεσπόζουν κάποια από τα κορυφαία ονόματα του Ευρωπαϊκού μπάσκετ ο MVP ήταν 42 χρονών. Ούτε Ερναντγκόμεθ, ούτε Καμπάτσο, ούτε Χεζόνια.
Λες εντάξει, εξαίρεση, ωραία ιστορία ίσως να ευνοεί και το ότι οι άλλοι είχαν το βεβαρημένο πρόγραμμα στην Euroleague. Στον πρώτο προημιτελικό της ομάδας του απέναντι στην Μπανταλόνα έκανε «μαγικά» 39 πόντους 6 ασσίστς και 1-0 για την ομάδα του. Ε αυτό είναι μπάσκετ, ξαναθυμάσαι γιατί το βλέπεις, γιατί το αγαπάς.
Είναι δύσκολο να παραδεχθείς μερικές φορές την αγάπη σου για ένα σύλλογο όταν διοικητικά ή προπονητικά δεν σε εκφράζει σε συγκεκριμένες απόψεις και συμπεριφορές.
Ακόμα όταν κάποιοι από τους παίκτες συμπεριφέρονται και δρουν με τρόπο που δεν σε βρίσκει σύμφωνο.
Από την άλλη όταν ο αντίπαλος χρησιμοποιεί στα δικά σου μάτια αθέμητα μέσα διαχρονικά, δεν ξέρεις και πια είναι η λύση πως υπερασπίζεσαι τα δίκιο σου και της ομάδας σου.
Μετά εγείρονται τα ερωτήματα. Αξίζει να ασχολείσαι ; Σε ικανοποιεί ; Εδώ είσαι για το μπάσκετ και όχι για να εκφέρεις την άποψη σου για το τί κάνει το κάθε κακομαθημένο πλουσιόπαιδο που δε ξέρει να χάνει.
Βαρέθηκες, αλλά από την άλλη είσαι και «basketball junkie» μέσα σε όλη αυτήν την τοξικότητα το επίπεδο μπασκετικά είναι σε πολύ ψηλά επίπεδα οι δύο Ελληνικές ομάδες αυτήν τι στιγμή έχουν τα καλυτέρα ρόστερ στην Ευρώπη.
Στο τέλος μοιραία θα καταλήξεις στις «αγκαλιές» Liga Endessa και NBA Finals κι από του χρόνου βλέπεις.
