ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

Ξύπνησε αναμνήσεις η Λίβερπουλ

Με την κατάκτηση του τίτλου όλοι έστρεψαν το ρολόι της ζωής τους τριάντα χρόνια πίσω

Πανίκος Κωνσταντίνου

Πανίκος Κωνσταντίνου

constantinoup@sppmedia.com

Με εντυπωσιάζουν πολύ, ομολογώ πως καμιά φορά με τρομάζουν κιόλας, αυτά τα παιχνίδια της μνήμης, των περίεργων αναμνήσεων. Πιστεύω πως η μνήμη έχει την τάση να εξωραΐζει το παρελθόν και το επιβεβαιώνω κιόλας όταν αρχίσει η κουβέντα με παλιούς «συμπολεμιστές» για τα όσα και πως πέρασε ο καθένας όταν ήταν φαντάρος. Ακόμα και τα άσχημα σήμερα ωραιοποιούνται. Σήμερα, εννοώ τώρα, που η Λίβερπουλ είναι πρωταθλήτρια είναι εκπληκτικό που όλοι έχουν αρχίσει να θυμούνται τι έκαναν, πως ζούσαν, που ζούσαν, πως περνούσαν εκείνες τις εποχές του 1990. Τριάντα χρόνια είναι μισή ζωή. Χιλιάδες φίλοι της δεν ζούσαν τότε και χιλιάδες ήταν πολύ μικροί να θυμούνται την ομάδα του Κένι Νταγκλίς. Εκείνη την περίοδο είχε παίκτες γραφικούς όπως ο Γκρόπελαρ, παίκτες ηγέτες όπως ο Χάνσεν, παίκτες της κερκίδας όπως ο Μπαρνς ή ακόμη εμβληματικούς όπως ο Ίαν Ρας που είχε επιστρέψει ένα χρόνο νωρίτερα μετά από το αποτυχημένο πέρασμα του στη Γιουβέντους.

Που να υποψιαστεί κανείς, ότι αυτή η ομάδα που μεγαλουργούσε για σχεδόν δύο δεκαετίες ότι θα έκανε 30 χρόνια να πανηγυρίσει ξανά τον τίτλο της πρωταθλήτριας. Άντεξε, όμως γιατί είχε καλλιεργήσει εκείνο το Ευρωπαϊκό στυλ, την μουσική εξωστρέφεια της πόλης του Λίβερπουλ αφού και ως λιμάνι πάντα είχε δεσμούς με άλλα λιμάνια και άλλες πόλεις, άλλες κουλτούρες. Τα Τσάμπιονς Λιγκ και οι πορείες της στο θεσμό κρατούσαν ζεστό τον κόσμο της που συνέχιζε όχι απλώς να την αγαπάει και να την στηρίζει αλλά κατά ένα περίεργο τρόπο να τους αυξάνει στην παγκόσμια κοινότητα. Αυτό το τελευταίο είναι αφορμή για τους Κοινωνιολόγους και Ανθρωπολόγους να εξηγήσουν τους λόγους. Γιατί συνήθως, έτσι λένε, οι ομάδες που έχουν επιτυχίες αυξάνουν τους οπαδούς τους. Αν και δε συμφωνώ με αυτό, εντούτοις η Λίβερπουλ τριάντα χρόνια χωρίς τίτλο το πήγε ένα βήμα παραπάνω.

Εξίσου εντυπωσιακό είναι πως ένας άνθρωπος στην Κύπρο, ένας στη Μαλαισία, ένας στην Νότιο Αφρική και ένας Μεξικό να πανηγυρίζουν με τόση θέρμη για την επιτυχία ενός Αγγλικού συλλόγου και ας μην έχουν ταξιδέψει ποτέ τους στην Αγγλία.

Σήμερα ο Κένι Νταγκλίς μπορεί να αισθάνεται ανακουφισμένος και λιγάκι παραπάνω χαρούμενος που επιτέλους η αγαπημένη του Λίβερπουλ βρήκε στο πρόσωπο του Κλομπ ένα άνθρωπο που σου δίνει την εντύπωση πως γεννήθηκε σε ένα παράδρομο δίπλα στον Άνφιλντ.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Στα Τσιμέντα: Τελευταία Ενημέρωση

X