Ο Απόλλωνας είναι από τις ομάδες που τα τελευταία χρόνια επιλέγει να φέρνει νεαρούς παίκτες, οι οποίοι μπορούν να εγγραφούν στον β’ κατάλογο και να μην παίρνουν θέση στους 15 κοινοτικούς/ξένους.
Το ίδιο αναμένεται να κάνει και φέτος, έτσι ώστε να ολοκληρώσει στο ρόστερ του. Ήδη, στον συγκεκριμένο κατάλογο θα βρίσκεται και φέτος ο Ατίλα Σάλαϊ, ο οποίος αναμένεται να βοηθήσει την ομάδα, καθώς έδειξε καλά στοιχεία.
Η αναζήτηση αυτή την στιγμή έχει να κάνει με μέσους και ακραίους επιθετικούς. Βέβαια, τα δεδομένα μπορούν να διαφοροποιηθούν, καθώς πριν λίγες μέρες έψαχναν και για μπακ, αλλά η απόκτηση του Φιλιώτη άλλαξε κάπως την κατάσταση.
Δεν αποκλείεται όμως εάν βρεθεί κάτι αξιόλογο να προχωρήσουν στην απόκτηση του, παρόλο που ακολουθούν μία πολιτική οικονομική λιτότητας.
Όπως και να ‘χει, οι επιλογές καταλόγου β’ έχουν πάντα και κάποιο ρίσκο. Ο Απόλλωνας όλα αυτά τα χρόνια έχει φέρει καλούς, μέτριους και κακούς παίκτες εάν μπορούμε να το πούμε αυτό.
Υπήρχαν όμως και αυτοί που βοήθησαν αρκετά, όπως ο Άλεφ, που ήταν η καλύτερη προσθήκη β’ καταλόγου. Πιο παλιά ήρθε ο Στογιάνοβιτς, που επίσης βοήθησε αρκετά. Στην κατηγορία αυτή είναι και ο Ρόσα και συμπατριώτης του Άλαν, που έδωσε κάποιες λύσεις.
Βέβαια, αρκετός κόσμος περίμενε περισσότερα από ένα παίκτη που προερχόταν από την Λίβερπουλ, αλλά ήταν μόλις 20 χρόνων και ήταν λογικό να μην είχε σταθερότητα. Το πόσο καλός παίκτης ήταν αποδείχτηκε αργότερα με την μεταγραφή του στην Βραζιλία (περίπου 6 εκ.).
Πιο πρόσφατα είχαμε, πέραν από την περίπτωση του Σάλαϊ, ήταν ο Σελίμοβιτς, που πλέον αλλάζει κατάλογο, αλλά και ο Ντίλαν. Δεν μπορεί να πει κάποιος ότι ήταν παικταράδες, αλλά κάποιες λύσεις έδωσαν. Άσε που ο Ντίλαν πουλήθηκε και μπήκαν κάποια λεφτά στα ταμεία.
Αυτή ήταν θετική πλευρά, διότι υπάρχει και περιπτώσεις που ήρθαν και όχι μόνο δεν βοήθησαν ο Απόλλωνας ήθελε να τους ξεφορτωθεί. Ποιον να θυμηθούμε, τον Ρόρτζερ Μπιντά, που ήταν και πιο πρόσφατο. Τους Βολοντίνεν, Ροσκόμπφ, που ήταν επίσης φέτος.
Τον Φαουμπάλα, που θα τον θυμόμαστε μόνο για το γκολ που έβαλε με την Λάτσιο. Τον Ολίγκα, που ήρθαν σαν μεγάλο ταλέντο και ούτε που τον είδαμε τον αθεόφοβο. Τους Ρουμάνους Πιτσιάν και Κοτσοκάτρου. Δεν ξέρω αν μου ξέφυγε κανείς, αλλά η ουσία είναι ότι οι κινήσεις β' καταλόγου έχουν ρίσκο.
