Είναι κάποιες στιγμές που δυσκολεύεσαι πραγματικά να αντικατοπτρίσεις σε λίγες μόλις γραμμές την συνολική εικόνα ενός παιχνιδιού. Είναι κάποιες στιγμές που η αλήθεια μοιάζει ψέμα ή αν ειναι να το πάμε με τραγούδια θα επιλέγαμε το άσμα της Μοσχολιού... "ξενύχτησα στην πόρτα σου.... εδώ είναι ο παράδεισος και η κόλαση εδώ".
Ο ΑΠΟΕΛ στο πρώτο ημίχρονο έμοιαζε με ασθενή σε κρίσιμη κατάσταση, που χωρίς την παρέμβαση ιατρού, ο άρρωστος δεν θα σωζόταν. Συγγνώμη αν γίνομαι λίγο μακάβριος. Εκεί που κανείς δεν το πίστευε… εκεί που η δικαιολογημένη γιούχα γίνεται εξιλέωση ο ΑΠΟΕΛ ειναι τέτοια ομάδα που δύναται να σε μεταφέρει από την κόλαση στον παράδεισο... κάνοντας σε να πανηγυρίζεις σαν μικρό παιδί.
Η κόλαση…
Σε ένα παιχνίδι όπου χαρακτηρίστηκε δικαίως «τελικός» οι πρωταθλητές δεν ήταν συνεπείς στο πρώτο ημίχρονο. Ο Τόμας Ντολ επέλεξε να ξεκινήσει με το 3-5-2, με την τριάδα στην άμυνα να αποτελείται από τους Ιωάννου, Βούρο και Σάβιτς. Σε ρόλο φουλ-μπακ οι Ζοαζίνιο και Μιχαήλοβιτς. Έμειναν εκτός Ταμάρι και ο Μερκής και άμα με ρωτάς του δεύτερου η περίπτωση αποτέλεσε περισσότερο έκπληξη για μένα.
Ο ΑΠΟΕΛ μπήκε αδύναμα στο πρώτο δεκάλεπτο, εκεί που όλοι περίμεναν οι παίκτες να μοιάζουν σαν λιοντάρια στο κλουβί. Κάπου εκεί ήρθε και το 0-1 για τους Αζερούς. Μετά από εκτέλεση κόρνερ όπου ολόκληρη η άμυνα κοιμήθηκε.
Η συνέχεια για τους «γαλαζοκίτρινους» ήταν τραγική. Δεν υπήρχε καθόλου συνοχή στις γραμμές με αποτέλεσμα να μην δημιουργούνται φάσεις. Οι μακρινές μπαλιές έμοιαζαν ως η μόνη λύση, ωστόσο οι Χαλένιους και Πάβλοβιτς δεν τροφοδοτήθηκαν σωστά. Η ομάδα ήταν αργή ολοκληρώνοντας το πρώτο ημίχρονο με μόλις μία τελική προσπάθεια. Ίσως το χειρότερο ημίχρονο της ομάδας.
Ένα πρώτο ημίχρονο κόλαση. Κανείς δεν πίστευε στα μάτια του. Ο κόσμος αποδοκίμασε έντονα την ομάδα στο τέλος του ημιχρόνου. Μια γιούχα που για να μιλάμε σταράτα έχω την εντύπωση ότι δικαιολογημένα είχε κύριο αποδέκτη τον Γερμανό κόουτς και τις επιλογές του.
Το μπακ – χαφ…
Το παιχνίδι φώναζε ότι ο ΑΠΟΕΛ χρειαζόταν ένα παίκτη να πάρει την μπάλα στα πόδια του και να δημιουργήσει φάσεις. Με την έναρξη του ημιχρόνου ο Ταμάρι πέρασε στο παιχνίδι στην θέση του Ζοαζίνιο. Ο Ιορδανός κλήθηκε να αγωνιστεί ως αριστερό φουλ μπακ.
Αποτέλεσμα αυτού ήταν η ομάδα να λιμοκτονεί αμυντικά από την αριστερή πλευρά, καθώς είναι μία θέση που ο Μούσα δεν την γνωρίζει…
Ο φύλακας άγγελος…
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι ο Μπέλετς κατέβασε τα ρολά. Το δεκάλεπτο 50-60 η Καραμπάχ έκανε ό,τι ήθελε στον αγωνιστικό χώρο και ο Βόσνιος σημείωσε 4 εξαιρετικές αποκρούσεις διατηρώντας το 0-1. Απέδειξε σε ακόμη ένα αγώνα το πόσο μεγάλη ηγετική μορφή είναι.
ΕΞΙΛΕΩΘΗΚΕ…
Ακόμα και μετά την είσοδο του Ταμάρι η ομάδα χρειαζόταν ακόμη ένα περιφερειακό μέσο, να σουτάρει και να διεισδύσει στην περιοχή. Ο Γιώργος Εφραίμ πέρασε στον αγωνιστικό χώρο στο 75ο λεπτό προκαλώντας το ΓΣΠ να τον χειροκροτήσει. Ο Κύπριος μεσοεπιθετικός μετά από καιρό αγωνίστηκε μπροστά στον κόσμο της ομάδας (αν εξαιρέσουμε την συμμετοχή του στο ματς με την ΕΝΠ, στο Τάσσος Μάρκου).
Κόρνερ και ΧΑΜΟΣ… Στο 88ο λεπτό μετά από εκτέλεση κόρνερ του Μάτιτς , ο Κύπριος μεσοεπιθετικός με ένα όμορφο βολ-πλανέ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Μπέγκοβιτς προκαλώντας τον απόλυτο χαμό. Εκ των υστέρων η UEFA πίστωσε το γκολ στον Ιωάννου καθώς ακούμπησε την μπάλα πριν οδηγηθεί στα δίχτυα, κατά κάποιο τρόπο «δικαιώνοντας τον» για το γκολ που σημείωσε στο Μπακού.
Ωστόσο ο τρόπος που το πανηγύρισε ο Γιώργος Εφραίμ ήταν όλα τα λεφτά, σου θύμισε κάτι από παλιά. Το ποδοσφαιρικό πάθος του Κύπριου μεσοεπιθετικού, ο τρόπος που δημιουργεί παιχνίδι αλλά και η απρόβλεπτη κίνηση είναι κάποια από τα στοιχεία που λείπουν από την ομάδα του Ντολ.
Ένα γκολ που ήρθε σαν εξιλέωση τόσο για την ομάδα όσο και για τον ίδιο. Ένας ποδοσφαιριστής που στα 30 μπορεί να αγωνιστεί βασικός σε οποιαδήποτε Κυπριακή ομάδα και όχι μόνο, περίμενε υπομονετικά την ευκαιρία του…και ήρθε στην κατάλληλη στιγμή, κλείνοντας στόματα! Ένα γκολ που ήρθε σαν κερασάκι στην τούρτα για να ξεκινήσουν και οι εορτασμοί για τα ενενηκοστά τρίτα γενέθλια του ΑΠΟΕΛ… γράφοντας άλλη μία χρυσή σελίδα.
Η προσγείωση.. και ο Απόλλωνας
Μία νίκη που μπορεί να αποδειχθεί κρίσιμη στην προσπάθεια των πρωταθλητών για πρόκριση στους 32 της διοργάνωσης. Μια νίκη που ήρθε μετά από ένα παιχνίδι όπου η εικόνα της ομάδας ήταν επιεικώς σχιζοφρενική, η πλήρης αντίθεση… το απόλυτο κοντράστ απόδοσης και συναισθημάτων.
Ο Τόμας Ντολ έχει μερίδιο ευθύνης για την εικόνα του πρώτου ημιχρόνου (χωρίς να βγάζω τους παίκτες από την εξίσωση).
Καλή η νίκη, καλοί και οι εορτασμοί όμως την Κυριακή η ομάδα καλείται να δώσει ένα κομβικό παιχνίδι για την συνέχεια του πρωταθλήματος. Ένα ντέρμπι με τον Απόλλωνα που έχει μέσα και το γόητρο, δεν είναι μόνο το βαθμολογικό όφελος. Το πρώτο ημίχρονο από την Καραμπαχ πρέπει να αποτελεί παράδειγμα αποφυγής.
Όσο για το 3-5-2; Η απάντηση δόθηκε χθες βράδυ μετά το 75ο λεπτό όταν η είσοδος Εφραίμ – Μπέζιακ είχε ως αποτέλεσμα η ομάδα να αγωνιστεί με 4-4-2. Η τετράδα στην άμυνα σου εξέπνεε εμπυστοσύνη ενώ και δημιουργικά η ομάδα ήταν πολύ καλύτερη. Κόουτς σε μία ομάδα που πρωταγωνιστεί το PLAN B είναι απαραίτητο. Για να μην σου πω και το PLAN C… κόουτς άλλαξε το!
Τα νέα του ΑΠΟΕΛ είναι μια χορηγία της Ελληνικής Τράπεζας
