Το συμβόλαιο που είχε υπογράψει ο Κίνγκσλεϊ Σαρφό το περασμένο καλοκαίρι τον κρατούσε δεμένο στον Τακτακαλά για δύο ακόμα χρόνια. Ο Ολυμπιακός, κατ’ επέκταση, δεν είχε λόγο για τον δώσει αμάν-αμάν σε κάποιον από τους μνηστήρες που είχαν αρχίσει να μαζεύονται, γοητευμένοι από τα χαρίσματά του.
Με τόσες ομάδες μεγαλύτερου εκτοπίσματος να τον ζαχαρώνουν, βεβαίως, δεν ήταν παρά θέμα χρόνου να ενδώσει ο ίδιος και μαζί του να υποκύψουν κι οι «μαυροπράσινοι», έστω και χωρίς να πάρουν για αντάλλαγμα τους λαγούς και τα πετραχήλια που έως και υπερφίαλα έλεγαν πως ήθελαν για να δώσουν τη συγκατάθεσή τους στη μετακίνησή του σε άλλο σύλλογο.
Αυτό έγινε τις τελευταίες μέρες του Γενάρη μετά από ένα σίριαλ γεμάτο twists, που τον έστειλε από τον Αρχάγγελο στη Λάρνακα και... πάλι πίσω. Ο Γκανέζος κατέληξε στον ΑΠΟΕΛ κι από τις πρώτες κιόλας εμφανίσεις του δικαιολόγησε πλήρως την έριδα λίγο-πολύ όλων των μεγάλων (πέραν των «γαλαζοκιτρίνων» και της ΑΕΚ, το όνομά του είχε παίξει και για Ομόνοια, Ανόρθωση και, έστω και ως φήμη, και για τον Απόλλωνα) για να τον πάρουν από τον Ολυμπιακό.
Ο Σαρφό είναι μάλλον ο κορυφαίος χαφ του πρωταθλήματος στο κράτημα της μπάλας και στο να εντοπίσει και να σημαδέψει σωστά ελεύθερο συμπαίκτη (όσο κοντά ή μακριά κι αν βρίσκεται) ακόμα και υπό πίεση, αποφορτίζοντας την ομάδα του από το πρέσινγκ του αντιπάλου. Στο ρεπερτόριό του, δε, περιλαμβάνονται επίσης διαγώνιες και κάθετες μπαλιές που ανά πάσα στιγμή μπορούν να ανοίξουν την οποιαδήποτε άμυνα.
Κατευθυνόμενος προς τον πάγκο κατά την αντικατάστασή του στο παιχνίδι με τον Άρη ο Γκανέζος δεν χειροκροτήθηκε απλώς, αλλά άκουσε την κερκίδα να αναφωνεί το όνομά του. Και με αυτού του τύπου την αποθέωση από τόσο νωρίς (μόλις τέσσερα ματς έχει παίξει όλα κι όλα), οι οπαδοί του ΑΠΟΕΛ ήταν σαν να του έστειαν μήνυμα να μείνει στην ομάδα και μετά το τέλος του δανεισμού του.
Αυτό εναπόκειται σε πράξεις που θα γίνουν το καλοκαίρι. Παρότι δεν έχει συμφωνηθεί ρήτρα αγοράς ανάμεσα στον Ολυμπιακό (με τον οποίο ο παίκτης διατηρεί συμβόλαιο μέχρι το 2023) και τον ΑΠΟΕΛ, πάντως, οι «γαλαζοκίτρινοι» δεν δίστασαν να εκφράσουν από την πρώτη στιγμή την αισιοδοξία ότι, εφόσον το επιθυμούν, θα κρατήσουν και του χρόνου τον αριστεροπόδαρο μέσο.
