Γιάννος Ιωάννου
Για αρκετό κόσμο η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη στο έτερο τους ήμισυ. Σοκολάτες, αγκαλιές και λουλούδια συνθέτουν ένα, ομολογουμένως ωραίο σκηνικό, το οποίο κάποιοι όμως επιλέγουν να βάλουν συνήθως σε δεύτερη μοίρα. Αναφερόμαστε βέβαια στους φίλους του ΑΠΟΕΛ οι οποίοι με το που ξημερώνει κάθε χρόνο η 14η του Φλεβάρη δεν σκέφτονται μήτε τις σοκολάτες μήτε τον Άγιο Βαλεντίνο. Κι αυτό γιατί υπάρχει κάτι πολύ πιο ισχυρό μέσα τους. Κάτι που τους έχει στιγματίσει. Αυτό δεν είναι άλλο από το πρώτο παιχνίδι απέναντι στη Λυών το 2012 και κατ’ επέκταση την πρόκριση στους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ.
Τέτοια μέρα λοιπόν πριν 11 χρόνια, ο ΑΠΟΕΛ αντιμετώπισε την πρωταθλήτρια Γαλλίας μέσα στο Ζερλάν. 5,500 χιλιάδες φίλοι των «γαλαζοκιτρίνων» βρέθηκαν στο γήπεδο για να στηρίξουν τους ποδοσφαιριστές καθώς πίστευαν ότι η πορεία της ομάδας στο Τσάμπιονς Λιγκ δεν θα ολοκληρωνόταν στη φάση των «16». Το 24sports επικοινώνησε με τον Αΐλτον Αλεμέιδα, έναν από τους βασικότατους πρωταγωνιστές στο «παραμύθι» του 2012. Ο Βραζιλιάνος άνοιξε τη καρδιά του και μοιράστηκε μαζί μας τις αναμνήσεις του.
Η Λυών ήταν το απόλυτο φαβορί. Οι «γαλαζοκίτρινοι» ταξίδεψαν στη Γαλλία γνωρίζοντας ότι πρέπει να κάνουν την υπέρβαση για να φύγουν με θετικό αποτέλεσμα. Η ήττα με 1-0 αποδείχθηκε «χρυσάφι». Ο Αΐλτον θυμάται: «Αυτή τη μέρα πριν από 11 χρόνια χάσαμε το παιχνίδι με 1-0. Μετά το παιχνίδι ήμασταν πολύ περήφανοι, κυρίως για τους οπαδούς. Ήρθε αρκετός κόσμος στη Γαλλία για να μας υποστηρίξει. Ακόμη και μετά το τέλος του αγώνα συνέχισαν να μας δίνουν ώθηση για τον επαναληπτικό. Μας έδειξαν μεγάλη αγάπη. Μετά το παιχνίδι θυμάμαι έδωσα μια συνέντευξη στην UEFA και ρωτήθηκα για τις πιθανότητες που είχαμε ενόψει του επαναληπτικού. Τους μίλησα για τον κόσμο και τους είπα ότι οι οπαδοί του ΑΠΟΕΛ είναι οι καλύτεροι οπαδοί που είδα. Αυτή τη μέρα δείχνω την αγάπη μου στον κόσμο για όσα έκαναν για εμάς».
Ο Βραζιλιάνος ανέφερε ότι είχε αρκετή αυτοπεποίθηση πριν το παιχνίδι, ωστόσο δεν έπιασε ψηλά στάνταρντ απόδοσης: «Η μόνη σκέψη ήταν να παίξω καλά και πίστευα ότι μπορούσαμε να πάμε στο ΓΣΠ με καλό αποτέλεσμα. Χάσαμε το παιχνίδι αλλά στο τέλος δεν ήταν κακό αποτέλεσμα. Γνωρίζαμε ότι παίζαμε μια πολύ καλή ομάδα και όλοι μας είχαμε κάποια νευρικότητα. Ήταν ένα από τα πιο ιστορικά παιχνίδια για την ομάδα. Είχα αυτοπεποίθηση καθώς είχα σκοράρει κάποια γκολ στη φάση των ομίλων. Παρ’ όλα αυτά δεν έπαιξα τόσο καλά για να είμαι ειλικρινής. Ο προπονητής με έκανε αλλαγή γύρω στο 60’. Δεν κατάφερα να σκοράρω, είχα και κάποιο πρόβλημα τραυματισμού. Ήταν δύσκολο. Δεν ξέραμε όμως τι μας περίμενε μετά».
Στις 7 Μαρτίου ήταν ορισμένος ο επαναληπτικός. Ο κόσμος των «γαλαζοκιτρίνων» έκανε το καθήκον του και στο ΓΣΠ δεν έπεφτε καρφίτσα. Η ατμόσφαιρα μαγική, οι ποδοσφαιριστές έτοιμοι για την υπέρβαση. Ο ΑΠΟΕΛ ισοφάρισε το σκορ του πρώτου αγώνα μόλις στο 9ο λεπτό με τον Γκουστάβο Μαντούκα. Το παιχνίδι οδηγήθηκε στην παράταση και στη συνέχεια στη διαδικασία των πέναλτι. Ο Διονύσης Χιώτης απέκρουσε τα δύο τελευταία πέναλτι και οι «γαλαζοκίτρινοι» πήραν τη μεγάλη πρόκριση στους «8».
Ο Αΐλτον μας μίλησε για το παιχνίδι στο ΓΣΠ ενώ τόνισε ότι ανέλαβε την εκτέλεση του πρώτου πέναλτι καθώς είχε μεγάλη αυτοπεποίθηση: «Παίξαμε πολύ καλά. Θυμάμαι είχα μια ευκαιρία να σκοτώσω το παιχνίδι στην παράταση αλλά δεν κατάφερα να σκοράρω. Στη συνέχεια πήγαμε στα πέναλτι. Όταν μαζευτήκαμε και μας ρώτησε ο προπονητής ποιος θέλει να εκτελέσει του είπα ότι ήθελα να εκτελέσω πρώτος. Είχα μεγάλη αυτοπεποίθηση ότι θα σκόραρα. Ήθελα να πάρουμε το πρώτο πέναλτι για να σκοράρω και να τους βάλουμε πίεση. Αλλά στο τέλος εκτέλεσαν αυτοί το πρώτο. Το έκανε ο φίλος μου ο Κάλστρομ. Σκόραρε και μετά ήταν η σειρά μου. Είχα μεγάλη αυτοπεποίθηση. Σκόραρα και ήταν πολύ ωραίο το συναίσθημα. Ήμουν ανακουφισμένος».
Μετά και τη δεύτερη απόκρουση του Χιώτη, τα ντεσιμπέλ στο ΓΣΠ ξεπέρασαν κάθε όριο. Ξέσπασαν πανηγυρισμοί, συνθήματα, ακόμη και κλάματα. Όλοι όσοι βρίσκονταν εκεί, παίκτες και οπαδοί, γνώριζαν ότι ζούσαν ιστορικές στιγμές. Ο Αΐλτον δεν μπορούσε να περιγράψει τα συναισθήματα του: «Είναι δύσκολο να περιγράψεις το συναίσθημα. Αν ρωτήσεις και τους συμπαίκτες μου θα σου πουν το ίδιο. Δεν μπορείς να το εξηγήσεις. Ήταν κάτι που δεν φαντάστηκες ποτέ. Αν μας έλεγε κάποιος από τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ ότι θα αποκλείαμε τη Λυών σε ένα γεμάτο γήπεδο και θα φτάναμε στους «8», κανείς δεν θα το πίστευε. Είναι δύσκολο να περιγράψεις το συναίσθημα. Ήμουν πολύ χαρούμενος. Ήταν η καλύτερη μέρα της ζωής μου στο ποδόσφαιρο».
Είναι γεγονός ότι ο δεσμός μεταξύ ποδοσφαιριστών, προπονητή και κόσμου έπαιξε τεράστιο ρόλο στο να έρθει η επιτυχία. Ο «εξωγήινος» παρουσιάζεται απόλυτα σίγουρος για αυτό: «Ο δεσμός μεταξύ των παικτών, του προπονητή και του κόσμου έκανε 100% τη διαφορά. Σήμερα είμαι αρκετά σίγουρος για αυτό. Ένιωθα τότε την ενέργεια μας. Ήμασταν όλοι μαζί. Ήταν καταπληκτικό. Όλα αυτά έκαναν τη διαφορά. Η ενέργεια και η σύνδεση μας όπως και το ότι όλοι το πίστευαν. Κανένας δεν είχε πει ότι ήταν ακατόρθωτο. Όλοι το πιστεύαμε. Είχαμε εξαιρετικούς ανθρώπους γύρω μας».
Αυτό το δέσιμο φαίνεται να κρατά μέχρι και σήμερα. Ο Βραζιλιάνος κρατά επαφές με τους συμπαίκτες του και όπως δήλωσε, ακόμη κι αν περάσει αρκετός χρόνος να συναντηθούν, το κλίμα παραμένει το ίδιο όπως παλιά: «Κρατάω επαφές. Όχι σε καθημερινή βάση. Η φιλία μας όμως είναι τέτοια που ακόμα και να κάνουμε ένα χρόνο να συναντηθούμε, όταν τα πούμε από κοντά είναι πάντα το ίδιο. Όταν ήρθα στην Κύπρο πριν τρεις μήνες, είδα σχεδόν όλους τους συμπαίκτες μου. Η φιλία μας είναι πολύ δυνατή. Ακόμα νιώθουμε ο ένας τον άλλο όπως τότε».
Ως γνωστόν, πριν μερικούς μήνες ο Βραζιλιάνος ανακοίνωσε την απόσυρση του από την ενεργό δράση. Ο πρώην άσος του ΑΠΟΕΛ μας μίλησε για το ενδεχόμενο να παραμείνει στον χώρο του ποδοσφαίρου: «Ακόμα σκέφτομαι τι είναι το καλύτερο για μένα. Το ποδόσφαιρο ήταν πάντα ένα σημαντικό κομμάτι στη ζωή μου. Δεν έχω πλάνα για να γίνω προπονητής αλλά πιστεύω θα κρατήσω τον εαυτό μου μέσα στο ποδόσφαιρο. Ο χρόνος θα δείξει. Έχω κάποιες ιδέες αλλά δεν αποφάσισα ακόμα».
Τον περασμένο Νοέμβριο, ο πρώην άσος του ΑΠΟΕΛ βρέθηκε στο νησί μας και στο ΓΣΠ όπου και παρακολούθησε το ντέρμπι κόντρα στην Ομόνοια. Οι φίλοι των «γαλαζοκιτρίνων» έδειξαν για ακόμα μια φορά την αγάπη και τον σεβασμό τους προς το πρόσωπο του. Ούτε ο ίδιος δεν περίμενε τέτοια υποδοχή: «Για να είμαι ειλικρινής δεν περίμενα τέτοια υποδοχή. Όταν ήρθα μου είπαν ότι ήθελαν να με γνωρίσουν και τους είπα ότι θα ήταν χαρά μου. Πήγα στο Σωματείο και ήταν γεμάτο κόσμο. Το εκτίμησα. Τους σέβομαι όπως με σέβονται».
Ο Αΐλτον χάρηκε ιδιαίτερα που είδε τον ΑΠΟΕΛ να παίζει ωραίο ποδόσφαιρο ενώ ο ποδοσφαιριστής που ξεχώρισε ήταν ο Μαρκίνιος. Ωστόσο, το παιχνίδι απέναντι στην Ομόνοια ήταν το μόνο που είδε αυτή τη σεζόν καθώς στη Σουηδία, όπου και ζει μόνιμα, δεν είναι εύκολο να παρακολουθεί τα παιχνίδια: «Θυμάμαι το παιχνίδι. Χάρηκα που είδα το ΑΠΟΕΛ να πηγαίνει καλά και να παίζει ακόμα ωραίο ποδόσφαιρο. Μου άρεσε ιδιαίτερα ο Μαρκίνιος. Είχα μιλήσει μαζί του και μια μέρα πριν το παιχνίδι. Δεν τον γνώριζα από πριν. Είναι πολύ καλός ποδοσφαιριστής και μπορεί να βοηθήσει πολύ το ΑΠΟΕΛ. Είδα μόνο το παιχνίδι με την Ομόνοια. Είναι πολύ δύσκολο για μένα να βλέπω τα παιχνίδια λόγω των καναλιών στην τηλεόραση. Είναι και η διαφορά της ώρας. Αλλά ελπίζω να καταφέρω να έρθω σύντομα στην Κύπρο και να δω παιχνίδια του ΑΠΟΕΛ από το γήπεδο».
Ο Βραζιλιάνος δεν παρέλειψε να στείλει το δικό του μήνυμα προς τον κόσμο των «γαλαζοκιτρίνων»: «Σέβομαι τον κόσμο του ΑΠΟΕΛ με τον ίδιο τρόπο που με σέβεται και τον αγαπώ με τον ίδιο τρόπο που με αγαπά. Μαζί γράψαμε ιστορία και αυτό κανείς δεν μπορεί να μας το πάρει. Είμαι περήφανος για ότι πετύχαμε όπως και για αυτούς. Είναι οι καλύτεροι οπαδοί που είδα ποτέ».
Αναμφισβήτητα, ο Αΐλτον αποτελεί τεράστιο κομμάτι στην ιστορία του ΑΠΟΕΛ. Ο «εξωγήινος» συμπεριλαμβάνεται στους μεγάλους πρωταγωνιστές του έπους του 2012 και οι φίλοι της ομάδας τον έχουν σε ξεχωριστή θέση μέσα στην καρδιά τους. Κάθε χρόνο η σημερινή μέρα φέρνει στο μυαλό κάθε ΑΠΟΕΛίστα όλες αυτές τις αναμνήσεις και χωρίς αμφιβολία, το όνομα του Βραζιλιάνου πάντα θα είναι συνδεδεμένο με αυτές.
Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο ηχητικό:
