ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
ΚΛΕΙΣΙΜΟ

ΑΕΛ: Η «πλειοψηφία»… και το προσκύνημα

Χρόνια πολλά… αγάπη τους γλυκιά

Χρήστος Ζαβός

Χρήστος Ζαβός

Ποτέ μα ποτέ δεν υιοθέτησα την άποψη των πολλών, ιδιαίτερα μες τούτο το νησί που γεννηθήκαμε στο νησί. Άλλωστε η πλειοψηφία είναι αυτή που εξέλεξε προέδρους αυτούς που εξέλεξε και η πλειοψηφία αποδέχεται βολεμένη να ζούμε σ’ αυτό το ηθικό βούρκο που μας έβαλαν να ζούμε .

Όπως και στη κοινωνία και στο ποδόσφαιρο , η πλειοψηφία, η άποψη δηλαδή των πολλών ποτέ δεν μου ήταν κριτήριο στο μυαλό για το τι είναι σωστό και τι λάθος. Δεν είμαστε κιόλας ποδοσφαιρική φάρα με παιδεία… καλά, καλά ακόμη άμα παίκτης δίνει λάθος πάσα, ακούει η μάνα του και από κει που μπήκε και βγήκε.

Δυστυχώς η πλειοψηφία έπεσε μέσα για τα πεπραγμένα του Σίλας. Την ευθύνη όμως για το που βρίσκεται η ΑΕΛ έχει ο Σοφοκλέους…και κατά δεύτερο λόγο αυτοί που για χρόνια ασελγούν εις βάρος της

Παραδείγματα τέτοια που πηγάζουν μέσα από την ΑΕΛ μπορώ να σου αναφέρω πολλά. Από τους «Παμπουίνους» του 12’ μέχρι τους Σοφοκλεϊκούς της πρώτης εφταετίας έως και τον «λιθοβολισμό» του Κέρκεζ , πάντοτε η πλειοψηφία βρισκόταν απέναντι από τον τρόπο σκέψης μου.

Η ζωή όμως δεν είναι μαύρο και άσπρο και ποτέ δεν πρέπει να κολλάς σε συμπεράσματα και απόψεις γιατί τα γεγονότα ενδεχομένως να σε διαψεύσουν. Όπως δηλαδή ισχύει φέτος.

Η πλειοψηφία των Αελιστών δυστυχώς είναι σοκαριστικά εύστοχη ως προς την άποψη της για τα πεπραγμένα του Σίλας σε σχέση με το αγωνιστικό- προπονητικό κομμάτι. Ως προς αυτό και μόνο. Γιατί αυτός που έχει την μεγαλύτερη ευθύνη για την θέση της ΑΕΛ γενικότερα  είναι ο Σοφοκλέους  και κατά δεύτερο λόγο αυτοί που πραγματικά ασελγούν πάνω στην ομάδα για χρόνια.

Όπως και να έχει το κίτρινο πόπολο ορθώς φωνάζει ότι η ομάδα είναι αδούλευτη, ότι δεν μπορεί να βγάλει συνεργασίες, ότι μοιάζει καμένη, καλά, καλά στην αρχή του πρωταθλήματος, δεν έχει ταχύτητα, της λείπει η εκρηκτικότητα και φυσικά ήρθαν παίκτες που χρειάζεται να δηλωθούν στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις με άλλο επάγγελμα και όχι αυτό του ποδοσφαιριστή. Δεν χρειάζεται να τους αναφέρουμε… ακόμη και «πλειοψηφία» τους βλέπει και τραβά τα μαλλιά της.

Αν είναι πάντως να εντοπίσεις την ποιότητα ανάμεσα στους παίκτες αναπόφευκτα το μάτι σου θα στραφεί στους Νταβόρ και Τεϊσέιρα και αν είναι να χαμογελάσει η ψυχούλα σου παίρνοντας μια δόση ελπίδας θα εστιάσεις στον Φραντζή.

Ο μικρός σφήνωσε στο χόρτο τον Μαρκίνιος, σταμάτησε την όποια κατεβασιά του Φεράρι ενώ μέχρι το 90ο λεπτό έμοιαζε να έχει τις ανάσες για ένα ακόμη ντέρμπι. Γυμνασμένος, τεχνίτης και κυρίως ταπεινός στο παιγνίδι του… να τον φυλάει ο θεός της ΑΕΛ να μην τον κάνουν κάποιοι σαν τα μούτρα τους όπως έκαναν σε πολλά άλλα νεαρά παιδιά της ομάδας τα τελευταία χρόνια.

Ο Τεϊσέιρα ήταν ο στυλοβάτης της άμυνας κρατώντας από το χεράκι το νεαρό παρτενέρ του για να αφήσουν τον Κβιλιτάια εκτός περιοχής ενώ ο Νταβόρ μόλις που πήρε εντολή να πάει πάνω στον Βιγιαφάνες σταμάτησε κάθε πηγή δημιουργικότητας από τον άξονα για τον ΑΠΟΕΛ.
Ποιος του έδωσε την εντολή; Ο προπονητής. Ο οποίος δεν ξέρω, δεν είμαι και φαν του, αλλά την ισοπαλία μες στο ΓΣΠ την πήρε αποκλειστικά αυτός. Όρθιος πάνω στη γραμμή για 90 και κάτι λεπτά, καθοδηγούσε τους παίκτες του, εμψυχώνοντας και ταυτόχρονα διαβάζοντας τον αντίπαλο προπονητή κατάφερε να κάνει… το λες και υπέρβαση.

Ομολογώ ότι δεν ξέρω μέχρι που και τι μπορεί να κάνει ο Γιαννέφσκι. Η κατάσταση που αναλαμβάνει μοιάζει καμένη γη, μα υπάρχουν κάποιες ρίζες βαθιά χωμένες (οι παλιοί κυρίως παίκτες, ας ένα είναι και κανά δύο από τους νέους και εννοείται ο κόσμος της ομάδας), μέσα από τις οποίες αν τις εκμεταλλευτεί κάτι μπορεί να προκύψει.

Το βασικό όμως ερώτημα έχει να κάνει με το κατά πόσο μπορεί να βελτιωθεί η ομάδα ή αν μπορεί να κυνηγήσει τους στόχους της και να μπει τουλάχιστον εξάδα;

Το πρώτο μοιάζει πιο εφικτό καθότι ο Γιαννέφσκι και σοβαρός φαίνεται και γνώστης. Ως προς το δεύτερο δεν μοιάζει και τόσο νοουμένου ότι ομάδες όπως η Πάφος, ο Άρης η ΑΕΚ ο Απόλλωνας και η Ομόνοια μοιάζουν να είναι μακράν πιο ποιοτικές και έτοιμες.

Άμα όμως ο Βαλκάνιος τα καταφέρει και σουλουπώσει την κατάσταση, τότε μάλλον ή λαμπάδα ή κανά τρίφυλλο ίσα με πόδι του, ανάλογα τι πιστεύει ο καθένας, θα πρέπει να του ανάψουν… και μετά όλοι μαζί για προσκύνημα στον άγιο Γιαννέφσκι τον θαυματουργό.

Και μιας και μιλάμε για κεριά, ανάμματα, φωτιές και τρεχάματα … χρόνια πολλά αγάπη τους γλυκιά!!!

 

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

ΑΕΛ: Τελευταία Ενημέρωση