Πανίκος Κωνσταντίνου
Ο δισκοβόλος του αρχαίου Έλληνα καλλιτέχνη Μύρωνα (5ος αι. π.Χ.) είναι ένα έργο σπάνιας ομορφιάς όπου αναδεικνύεται το γαλήνιο πρόσωπο του νεαρού αθλητή σε συνδυασμό με την ένταση της στιγμής. Ένα άθλημα του οποίου οι κινήσεις μοιάζουν με αυστηρή χορευτική ενέργεια και χρειάζεται… χειρουργική ακρίβεια.
Το νησί μας λόγω πληθυσμού, υποδομών, ίσως και τεχνογνωσίας υστερεί σε ομαδικά αθλήματα σε σχέση με τον παγκόσμιο αθλητισμό. Αντιθέτως στα ατομικά αθλήματα έχει «γεννήσει» σπουδαίους αθλητές που μπορούν να ανταγωνίζονται τους καλύτερους στα αθλήματά τους, σε διοργανώσεις όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες και τα Παγκόσμια Πρωταθλήματα.
Η σύγχρονη αθλητική Κύπρος διαθέτει το δικό της δισκοβόλο. Από τους κορυφαίους αθλητές, με συμμετοχή στις Ολυμπιάδες του Λονδίνου 2012, του Ρίο 2016 και του Τόκιο 2021, ο Απόστολος Παρέλλης θεωρείται ο κορυφαίος ρίπτης όλων των εποχών. Πρώτος έριξε το δίσκο του πάνω από 60 μ. και είναι κάτοχος του Παγκυπρίου ρεκόρ (66,32 μ.). Έχει αγωνιστεί επίσης σε πέντε παγκόσμια πρωταθλήματα (2013, 15, 17, 19, 21) αλλά και σε Diamond League όπου μετέχουν οι 12 καλύτεροι του κάθε αγωνίσματος στον κόσμο.
Πρόκειται για ένα παγκόσμιας κλάσης δισκοβόλο που στα 37 του χρόνια φέτος φιλοδοξεί να αγωνιστεί στο 6ο του παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου και ονειρεύεται το 2024 να εξασφαλίσει συμμετοχή για τέταρτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες (Παρίσι 2024).
Ο Απόστολος Παρέλλης μίλησε στην «Κ» μετά από την προπόνησή του στο εθνικό στάδιο στίβου του στη Λευκωσία.
-Πού σε βρίσκουμε;
-«Γήπεδο! Στο ΓΣΠ. Μόλις τελείωσα την προπόνησή μου και άρχισα διατάσεις και μασάζ».
-Ποιος σε βοηθά;
-«Ο προπονητής μου, Κωνσταντίνος Σταθελάκος. Είμαστε μαζί πρωί και απόγευμα».
-Διπλή προπόνηση;
-«Ναι! Το πρωί τεχνική και βολές, μερικά εμπόδια και τρέξιμο και το απόγευμα γυμναστήριο και βάρη».
-Πόσο διαρκεί μια καθημερινή προπόνηση;
-Εξαρτάται από την περίοδο. Η χειμερινή έχει περισσότερη διάρκεια διότι πρέπει να βάλουμε όγκο. Περίπου 2-3 ώρες, το πρωί και άλλες 2-3 το απόγευμα. Συνολικά 6-7 ώρες. Το καλοκαίρι μειώνεται στο μισό περίπου 2-3 ώρες, διότι είναι οι αγώνες και πρέπει οι αθλητές να είναι ξεκούραστοι».
-Πώς είσαι από υγεία;
-«Μια χαρά κανένας τραυματισμός. Τελειώσαμε την πρώτη προετοιμασία στη Ν. Αφρική και θα ξαναπάμε στις 28 Ιανουαρίου μέχρι τις 20 Φεβρουαρίου για το δεύτερο κύκλο. Στην πόλη Πότσεφστρουμ ο καιρός και οι εγκαταστάσεις είναι εξαιρετικές και φιλοξενεί και άλλους αθλητές από την Κύπρο αλλά και Ευρωπαίους».
-Χαμογελάς κάποτε όταν σκέφτεσαι πως είσαι ο κορυφαίος ρίπτης της Κύπρου;
-«Ναι, ναι. Δεν έδειξε άλλος να μπορεί να εξασφαλίσει όριο για μεγάλη διοργάνωση αν και έχουμε μερικούς νεαρούς που προσπαθούν. Το μέλλον θα δείξει αν κάποιος καταφέρει να πάει Ολυμπιακούς ή Παγκόσμιους Αγώνες. Το 2015 κάπου εκεί, δεν είχε άλλο που έριχνε πάνω από 60 μ. Τα τελευταία χρόνια όπως σας είπα ορισμένοι νεαροί αθλητές τα καταφέρνουν. Ανέβηκε η δισκοβολία στην Κύπρο. Πιστεύω ότι βοήθησαν οι επιτυχίες με ρίψεις άνω των 60 μ. Όταν έβλεπαν τέτοιες ρίψεις ήταν κίνητρο και να φτάσουν κοντά σε μένα».
-Το 2022 με χρυσό στους Μεσογειακούς, 16ος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στις ΗΠΑ, 7ος στους Κοινοπολιτειακούς και 8ος στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Μόναχο ήταν πετυχημένη χρονιά;
-«Μπορώ να πω ήταν μια από τις καλύτερες χρονιές. Είμαι ευχαριστημένος διότι πέρασα δύσκολα λόγω covid 19 τον περασμένο Ιανουάριο, ήμουν εκτός για ένα μήνα, έχασα μερικά κιλά, έμεινα πίσω στις προπονήσεις, αλλά μαζί με τον προπονητή μου προγραμματιστήκαμε και στοχεύσαμε στους Μεσογειακούς που πήρα το χρυσό και στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο Μόναχο που έριξα 63,32 μ.».
-Πώς είναι η εμπειρία μιας Ολυμπιάδας;
-«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι η μεγαλύτερη διοργάνωση στον κόσμο. Από μικρός όταν παρακολουθούσα από την τηλεόραση ονειρευόμουν να διεκδικήσω θέση και να είμαι στους καλύτερους αθλητές. Μόνο και μόνο η συμμετοχή σε κάνει να νιώθεις χαρούμενος. Διεξάγονται στο καλύτερο στάδιο της κάθε χώρας. Στο Λονδίνο, στο Ρίο και στο Τόκιο ήταν ολοκαίνουρια τα γήπεδα, οι τελετές έναρξης και λήξης είναι επίσης ωραίες… Μένεις σε καινούριες εστίες και τα δωμάτια αυτά μετά πάνε σε φοιτητές. Είναι όντως πολύ όμορφη η εμπειρία μιας Ολυμπιάδας».
-Ποια είναι η χειρότερη σου εξωαγωνιστική εμπειρία;
-Οι Κοινοπολιτειακοί αγώνες στην Ινδία το 2010. Οι εγκαταστάσεις ήταν βρώμικες και ο αέρας μύριζε άσχημα. Έπρεπε να πάρουμε χάπια πριν και μετά την επιστροφή μας. Τώρα να μου έλεγες να ξαναπάω θα έλεγα όχι. Πήγα σε πολλές χώρες σε όλες τις ηπείρους, η χειρότερη ήταν εκεί. Βρίσκαμε τεράστια έντομα στο μπαλκόνι… ήταν απογοήτευση»!
-Κορυφαία στιγμή της καριέρας σου ήταν η 8η θέση στους Ολυμπιακούς του Ρίο;
-«Η 8η θέση ήταν η καλύτερη απ’ όλες, ναι».
-Πώς ένιωσες;
-Στην πρώτη Ολυμπιάδα (Λονδίνο 2012) ήθελα τη συμμετοχή. Για επτά εκατοστά δεν μπήκα τελικό. Τότε έβαλα στόχο να κερδίσω θέση σε τελικό (12 αθλητές) και τα κατάφερα, ήταν πολύ όμορφο το συναίσθημα διότι εξήλθα 8ος.
-Ισχύει αυτό που λένε για το σεβασμό που έχουν μεταξύ τους οι αθλητές από διαφορετικές χώρες παρ’ ότι ανταγωνίζονται για τα μετάλλια;
-Ισχύει. Πριν και μετά τους αγώνες τρώμε μαζί και δημιουργείται μια σχέση. Στους αγώνες ο καθένας προσπαθεί για το καλύτερο. Πολλές φορές νίκησα ένα αθλητή και ήρθε και με αγκάλιασε.
-Είσαι ένας από τους σπουδαιότερους αθλητές στον κόσμο με συνεχόμενες παρουσίες σε μεγάλες διοργανώσεις, πόσο δύσκολο είναι να το πετύχεις και πόσο άτυχος αισθάνεσαι που γεννήθηκες στην Κύπρο που δεν έχουν και οικονομική ανταπόδοση οι επιτυχίες σου σε σχέση με άλλους συναθλητές σου στο εξωτερικό;
-Δεν νιώθω άτυχος. Διότι στο εξωτερικό ίσως δεν θα με πρόσεχε κανένας. Σε κάθε χώρα υπάρχουν 5-6 στο επίπεδο μου και 1-2 προχωρούν. Αντίθετα σε εμάς αν βρεις ένα είσαι ευχαριστημένος για να προχωρήσει. Οι πλείστοι προπονητές ψάχνουν ένα αθλητή για μεγάλους αγώνες. Απ’ όσα ξέρω στην Πολωνία και Γερμανία έχουν πολύ καλή οικονομική στήριξη, εγκαταστάσεις και προπονητές. Δε λέω ότι δεν κάνουμε βήματα στην Κύπρο απλώς κινούμαστε λίγο αργά».
-Ασχολείσαι με ένα άθλημα που δύσκολα μπορείς να προσελκύσεις νέα παιδιά. Πώς μπορείς να τα πείσεις να παρατήσουν το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ και να ασχοληθούν με τη δισκοβολία;
-Είναι δύσκολο να πείσεις ένα παιδί να έρθει στο στίβο αντί ποδόσφαιρο. Το βλέπω και από το γιο μου (4 χρ.) που παίζει όλη μέρα ποδόσφαιρο. Υπάρχει μεγαλύτερη προβολή και όλα τα παιδιά θέλουν να παίξουν ποδόσφαιρο. Αυτό που μπορεί να γίνει είναι καλύτερη προσέγγιση στα σχολεία και ίσως ένα μικρό ποσοστό να το… κερδίσεις».
-Η δισκοβολία, το ακόντιο, η σφύρα, η σφαίρα μοιάζουν ή πρέπει να έχεις διαφορετικές δεξιότητες για το κάθε άθλημα;
-Οποιοδήποτε θα μπορούσα να έκανα απλώς μου άρεσε παραπάνω η δισκοβολία. Η σφύρα αιωρείται μακριά από σένα, το ακόντιο χρειάζεται ταχύτητα, η σφαίρα είναι κοντά στο λαιμό… Δοκίμασα και σφύρα και σφαίρα και με τράβηξε ο δίσκος, είναι αυτή η αίσθηση που σου προκαλεί. Μου άρεσε περισσότερο.
-Πως μπορεί να ξεχωρίσεις ένα αθλητή αν είναι ικανός στη σφύρα, το ακόντιο ή τη δισκοβολία;
-Όσοι είμαστε στο χώρο, καταλαβαίνουμε ποιο άθλημα μπορεί να ταιριάξει. Μόλις σε δει ο προπονητής θα αναγνωρίσει από τις λεπτομέρειες ποιο απ’ όλα σου ταιριάζει. Υπάρχουν κάποια χαρακτηριστικά που θα ξεχωρίσει μέσα από τις προπονήσεις.
-Ποιος είναι ο στόχος σου μέσα στο 2023;
-Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Βουδαπέστη. Θέλω να τελειώσω την προετοιμασία υγιής και μετά θα προσπαθήσω να πάω όσο καλύτερα γίνεται τον Αύγουστο.
-Το 2024 πέραν των Ολυμπιακών Παρίσι θα κυνηγήσεις και άλλες διοργανώσεις;
-Για να είμαι έτοιμος πρέπει να συμμετάσχω και σε άλλους αγώνες νωρίτερα για να βρω καλύτερη φόρμα.
-Το ρεκόρ των 66,32 μ. στην Ντόχα για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2019 καταλαμβάνοντας την 5η θέση πότε θα σπάσει;
-Μακάρι σύντομα από άλλο αθλητή. Εύχομαι να καταφέρω να ρίξω κοντά σε αυτή την επίδοση αλλά είναι δύσκολο. Δεν μπορώ σε αυτή την ηλικία, στα 37 μου, απλώς θέλω να ρίχνω πιο σίγουρα λόγω υγείας. Είναι δύσκολο ρεκόρ όμως ελπίζω να σπάσει σύντομα»
-Έχεις κάποιο χόμπι;
-Παρακολουθώ μόνο ράλι. Ο αδελφός μου (Δημήτρης) ασχολείται και παλαιότερα ο πατέρας μου (Λάκης). Μου αρέσει ο μηχανοκίνητος αθλητισμός. Καμιά φορά πάω και για ψάρεμα.
Συνέντευξη Απόστολου Παρέλλη στη Καθημερινή
