Ο Ντόναλντ Τραμπ το έχει δηλώσει από νωρίς, πριν καν φτάσει στην Αλάσκα για τη συνάντησή του με τον Βλαντίμιρ Πούτιν: στα πρώτα λεπτά της συνομιλίας θα δει αν υπάρχει πιθανότητα να βγει κάτι θετικό. Σήμερα είπε ότι το ποσοστό αποτυχίας μπορεί να είναι 25%.
Πίσω από τις εκτιμήσεις κρύβεται η απλή αλήθεια ότι οι δύο πρόεδροι προσέρχονται στη συνάντηση με διαφορετικές προτεραιότητες, όχι μόνο για το Ουκρανικό που αναμένεται να κυριαρχήσεις αλλά και για την ίδια τη συνάντηση.
Ο Ρώσος ηγέτης θέλει να κερδίσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο τμήμα της επικράτειας της Ουκρανίας, ο Αμερικανός να κλείσει μια ειρήνη με κάθε τρόπο ειρήνη και να χτίσει την εικόνα του παγκόσμιου ειρηνοποιού.
Οι επιδιώξεις τους δεν σταματούν εκεί, γράφουν σε ανάλυσή τους στο BBC ο Στιβ Ρόζενμπεργκ και ο Άντονι Ζούρσερ.
Τα «ήξεις αφίξεις» του Τραμπ για Ουκρανία και Ρωσία
Πριν εγκατασταθεί στον Λευκό Οίκο ο Ντόναλντ Τραμπ έλεγε ότι θα τελείωνε τον πόλεμο στην Ουκρανία μέσα σε μία ημέρα, αλλά μετά το διάστημα μεγάλωσε, όπως και η απογοήτευση και από τις δύο πλευρές, Κίεβο και Μόσχα.
Τον τόνο τις τελευταίους μήνες δίνουν οι επικρίσεις του Αμερικανού προέδρου κατά του Πούτιν που πρώτα μιλά για το τέλος του πολέμου και μετά «πάει και βομβαρδίζει». Θεωρητικά την περασμένη εβδομάδα έληγε το τελεσίγραφο για τη Ρωσία και την ειρήνευση, αλλά πλέον ο Λευκός Οίκος λέει ότι ο πρόεδρος «δεν έχει στο μυαλό του τις κυρώσεις».
Η συζήτηση για την «ανταλλαγή εδαφών», που τόσο ανησυχεί την Ουκρανία, μπορεί να γίνει, μπορεί και όχι. Και τελικά θα είναι μια ουσιαστική συνάντηση ή απλά θα πάνε να ακούσουν ο ένας τον άλλο.
Η εικόνα που εκπέμπει ο Λευκός Οίκος είναι θολή, αλλά όπως σημειώνει το BBC, με τον Τραμπ συχνά καλύτερο να περιμένουμε το απροσδόκητο.
Όπως και αν έχει, ο Τραμπ θα χαιρόταν να είναι αυτός που θα έβαζε τέλος στον πόλεμο. Δεν είναι μυστικό, εξάλλου, ότι επιθυμεί διακαώς ένα Νόμπελ Ειρήνης.
Ο Τραμπ δεν είναι τύπος που κολλάει στις λεπτομέρειες, αλλά αν του δοθεί η ευκαιρία να ισχυριστεί ότι έχει σημειώσει πρόοδο προς την ειρήνη κατά τη διάρκεια των συνομιλιών στο Άνκορατζ, θα την εκμεταλλευτεί. Και ο Πούτιν μπορεί να βρει τρόπο να αφήσει τον Τραμπ να το κάνει αυτό – φυσικά με τους όρους της Ρωσίας.
Τέλος στην απομόνωση της Ρωσίας
Το πρώτο πράγμα που θέλει ο Πούτιν από τη σύνοδο κορυφής το έχει λάβει ήδη, γράφει ο Ρόζενμπεργκ και εξηγεί: είναι η αναγνώριση από την πιο ισχυρή χώρα του κόσμου ότι οι προσπάθειες του Δυτικού κόσμου να απομονώσει τον Ρώσο ηγέτη έχουν αποτύχει.
«Τέρμα η απομόνωση», έγραψε με υπερηφάνεια η εφημερίδα Μοσκόβσκι Κομσομολέτς αυτή την εβδομάδα.
Η Αλάσκα είναι το τέλειο σημείο για τον Πούτιν καθώς δεν θα χρειαστεί να πετάξει πάνω από τρίτες χώρες (ας μην ξεχνάμε ότι είναι κατηγορείται για εγκλήματα πολέμου από το ΔΠΔ). Το ότι η σύνοδος γίνεται… στην άλλη άκρη του κόσμου απομονώνει την Ουκρανία και την Ευρώπη. Τρίτον, ο τόπος είναι συμβολικός. Η τσαρική Ρωσία πούλησε στις ΗΠΑ την Αλάσκα, υποβάλλοντας και σήμερα την ιδέα ότι τα σύνορα μπορεί να αλλάξουν.
Ακόμη περισσότερο, από τη σύνοδο ο Πούτιν θέλει μια νίκη, προσθέτει το BBC.
Επιμένει ότι η Ρωσία πρέπει να διατηρήσει όλα τα εδάφη που έχει καταλάβει και κατακτήσει σε τέσσερις περιοχές της Ουκρανίας (Ντονέτσκ, Λουγκάνσκ, Ζαπορίζια και Χερσόν) και ότι το Κίεβο πρέπει να αποσυρθεί από τα τμήματα αυτών των περιοχών που εξακολουθούν να βρίσκονται υπό τον έλεγχο της Ουκρανίας.
Για την Ουκρανία αυτό είναι απαράδεκτο και το Κρεμλίνο το γνωρίζει. Αν εξασφαλίσει, όμως, την υποστήριξη του Τραμπ για τις εδαφικές του απαιτήσεις, υπολογίζει ότι η απόρριψη από την Ουκρανία θα οδηγήσει τον Τραμπ να διακόψει κάθε υποστήριξη προς το Κίεβο. Εν τω μεταξύ, η Ρωσία και οι ΗΠΑ θα προχωρήσουν στην ενίσχυση των σχέσεών τους και στην ανάπτυξη της οικονομικής συνεργασίας.
Υπάρχει όμως και ένα άλλο σενάριο. Με την οικονομία της Ρωσίας υπό πίεση και τα έσοδα από τις εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου να μειώνονται, το Κρεμλίνο μπορεί να συμβιβαστεί. Προς το παρόν, αναφέρει το BBC, δεν υπάρχουν ενδείξεις για κάτι τέτοιο, καθώς οι Ρώσοι αξιωματούχοι συνεχίζουν να επιμένουν ότι η χώρα τους έχει την πρωτοβουλία στο πεδίο της μάχης.
Πηγή: Protothema
