ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

Κύριε Πρόεδρε, με όλο τον σεβασμό...

Η επιστολή μιας μάνας

Κύριε Πρόεδρε, με όλο τον σεβασμό...

Αρνούμαι να πιστέψω ότι ζω σε ένα κράτος δικαίου στο οποίο οι νόμοι είναι σαφείς, εφαρμόζονται ομοιόμορφα και προστατεύουν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, στα οποία συμπεριλαμβάνεται η ασφάλεια των ατόμων. Η διαδικασία με την οποία θεσπίζονται και επιβάλλονται οι νόμοι είναι προσβάσιμη, δίκαιη και αποτελεσματική.

Κύριε Πρόεδρε, με όλο τον σεβασμό... η υπόθεση «Ορέστη» έφερε στο φως ένα σαθρό σύστημα που πρέπει να αλλάξει.


Πόσα χρόνια «θέριζε» ανενόχλητος ο «Ορέστης»;


Αρνούμαι να πιστέψω ότι το θέατρο του παραλόγου που παρακολουθούμε στις οθόνες μας τις τελευταίες 12 ημέρες δεν αποτελεί σενάριο ταινίας τρόμου χωρίς σήμανση ακαταλληλότητας και ορίου ηλικίας. Γινόμαστε μάρτυρες ενός εγκλήματος εις βάρος της κοινωνίας, μιας ρατσιστικής συμπεριφοράς που αρνούμασταν μέχρι πρότινος να παραδεχθούμε ότι έχουμε... από τον εγκληματία μέχρι την αστυνομία που σφύριζε αδιάφορα για τις γυναίκες και τα παιδιά που άνοιξε η γη και τις κατάπιε, δυστυχώς κυριολεκτικά.

Κύριε Πρόεδρε, με όλο τον σεβασμό...

Αρνούμαι να πιστέψω ότι όλη αυτή την ανασφάλεια μάς την προκάλεσαν τα ικανά κατά τ’ άλλα στελέχη της αστυνομικής δύναμης με την αδικαιολόγητη ολιγωρία, αδιαφορία και ανικανότητα που επέδειξαν στις υποθέσεις των εξαφανισμένων γυναικών επειδή ήταν ξένες.
Αρνούμαι να πιστέψω πως, αν ήταν Κύπριες, θα τύγχαναν της ίδιας αντιμετώπισης...

Κύριε Πρόεδρε, με όλο τον σεβασμό…

Αρνούμαι να πιστέψω πως, αν δεν έβρισκε τυχαία το πτώμα ο τουρίστας στο Μιτσερό, ο «Ορέστης» θα τριγυρνούσε ακόμα ελεύθερος και θα έκανε κομμάτια την κοινωνία, αφαιρώντας λίγο-λίγο την αξιοπρέπεια που πιστεύαμε ότι είχαμε.

Αρνούμαι να πιστέψω ότι ένα... τέρας με κοινωνική παθογένεια κατάφερε να ξεγελάσει και να κοροϊδέψει την αστυνομία και να σκορπίσει τον τρόμο και τον θάνατο σε ανυπεράσπιστες γυναίκες και παιδιά γιατί φανήκατε ανίκανοι να υπερασπιστείτε τα δικαιώματά τους, γιατί μετρήσατε τη ζωή με το τι αναγράφεται στην ταυτότητά τους και δεν δώσατε την πρέπουσα σημασία.


Οι ιστορίες πίσω από τα επτά θύματα


Αρνούμαι να πιστέψω ότι ενώ, όπως αποδείχθηκε, όταν υπάρχει θέληση υπάρχει ο μηχανισμός -εξ ου και το νήμα που άρχισε να ξετυλίγεται- κλείσαμε τα μάτια και τα αφτιά στις κραυγές αγωνίας των οικείων τους προσώπων και τούς γυρίσαμε το πρόσωπο επειδή μάς ήταν ξένοι.

Αρνούμαι να πιστέψω πως αφήσαμε να χαθούν αθώες ψυχές χωρίς να υπάρξει το ενδιαφέρον για το πώς και το γιατί, χωρίς να δώσουμε μια απάντηση στους οικείους τους... Αρνούμαι γιατί εμείς ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει αγνοούμενος, μια λέξη που πονάει και μάθαμε καλά το ‘74. Εμείς που διακαώς ζητούμε να μάθουμε την τύχη των αγαπημένων μας προσώπων κλείσαμε την πόρτα σε αυτούς που έχασαν τα ίχνη των δικών τους αγαπημένων σε περίοδο ειρήνης.

Κύριε Πρόεδρε, με όλο τον σεβασμό…

Σάς μιλάει μια μάνα που θα μπορούσε να χάσει το δικό της παιδί, που είτε είναι 5 είτε 15 είτε 45, ο πόνος παραμένει ο ίδιος. Μεγάλος και ακατανίκητος. Σάς μιλάει μια μάνα από την Κύπρο και σάς λέει ότι από όπου και αν μια μάνα κατάγεται -από Ισπανία, Βρετανία, Φιλιππίνες ή Νεπάλ- ο πόνος είναι το ίδιο αφόρητος. Σού ρουφάει τη ζωή.

Σάς μιλάει η μάνα της Μαρί Ρόουζ, της Μαρικάρ και των υπόλοιπων θυμάτων του «Ορέστη». Θα μπορούσαν να είναι τα δικά μας παιδιά. Θα μπορούσαν να είναι τα παιδιά και τα εγγόνια μας.

Κύριε Πρόεδρε, με όλο τον σεβασμό…

Δεν είναι μόνο το κυπριακό πρόβλημα που θα πρέπει να μάς απασχολεί ως κοινωνία. Υπάρχουν θέματα πολύ σοβαρά που ροκανίζουν τα θεμέλια του κράτους και χρειάζονται ιδέες για να μην καταρρεύσουν όπως την αξιοπρέπειά μας που χάθηκε μεταξύ Μιτσερού και Ξυλιάτου.
Κύριε Πρόεδρε, με όλο τον σεβασμό... ο θυμός δεν βοηθάει. Το σύστημα χρειάζεται εκ βάθρων αλλαγές εκτός από τη συγγνώμη σας που δεν ακούσαμε.

Με όλο τον σεβασμό, παρακολουθήστε τι γίνεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και αν δεν μπορείτε να παραδειγματιστείτε, τουλάχιστον ξυπνήστε... Το θηρίο δεν βρίσκεται πλέον σε χειμερία νάρκη, ξύπνησε και διψάει. Ως κοινωνία, πρέπει να το αντιμετωπίσουμε.

Τι πρέπει να γίνει;

Να προσαρμόσουμε διεθνή πρότυπα και τις τάσεις αντιεγκληματικής πολιτικής.

Να δημιουργηθεί μια ειδική ομάδα δίωξης με εξειδίκευση σε ιδιαίτερα εγκλήματα που να λειτουργεί σε παγκύπρια βάση.

Να ενισχυθούν οι μηχανισμοί αυτοκάθαρσης των διωκτικών αρχών.

Να προσληφθεί επιστημονικό προσωπικό.

Θέλετε κι άλλα, κύριε Πρόεδρε;

Να εκπαιδευτεί το προσωπικό της δύναμης στις νέες τεχνολογίες και στις σύγχρονες κατευθύνσεις της αντεγκληματικής πολιτικής
Να παραμείνουν στη δύναμη και να αναδειχθούν τα ικανά στελέχη.

Κύριε Πρόεδρε, με όλο τον σεβασμό…

Εκτός των άλλων νιώθω και ντροπή.

Και ξέρετε γιατί; Όταν αύριο επιστρέψω στην δουλειά μου, σίγουρα θα ξεχάσω τα επτά θύματα του αιμοβόρου ιλάρχου αλλά δεν θα ξεχάσω το αίσθημα ανασφάλειας που νιώθω. Και αυτό θα είναι το μόνο που με νοιάζει. Εγωιστικό αλλά θα είναι ακόμη μια πραγματικότητα που θα αντικρίσουμε όλοι την επόμενη μέρα στον καθρέφτη μας. Και αυτό πρέπει να μάς προβληματίσει.

Καλό Πάσχα, κύριε Πρόεδρε, με όλο τον σεβασμό... προς τα θύματα του «Ορέστη» και του κάθε Ορέστη!

Μια μάνα!

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Κοινωνία: Τελευταία Ενημέρωση