Σήμερα, 6/12, τιμάται η μνήμη του Αγίου Νικολάου, προστάτη των ναυτικών, του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού και του Λιμενικού Σώματος.
Ο Άγιος Νικόλαος αποφάσισε κάποτε να ταξιδέψει στους Άγιους Τόπους με πλοίο. Στη διάρκεια του ταξιδιού του ξέσπασε μεγάλη θαλασσοταραχή, με το πλήρωμα και τους επιβάτες να πανικοβάλλονται. Ωστόσο, ο Άγιος Νικόλαος δεν έχασε την ψυχραιμία και την πίστη του, και κατάφερε να ηρεμήσει τη θάλασσα, αφού προσευχήθηκε στον Θεό. Φημολογείται ότι, κατάφερε να αναστήσει και έναν ναυτικό, ο οποίος έχασε τη ζωή του μετά από πτώση του από το κατάρτι. Συνεπώς, θεωρείται προστάτης των ναυτικών και η μνήμη του τιμάται ανήμερα της 6ης Δεκεμβρίου, ενώ θεωρείται επίσημη αργία σε όλα τα ελληνικά πλοία, λιμένες, υπηρεσίες λιμένων και ναυτιλιακές εταιρείες, αλλά και στο Πολεμικό Ναυτικό, το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και το Λιμενικό Σώμα.
Ποιος ήταν ο Άγιος Νικόλαος
Ο Άγιος Νικόλαος, προερχόμενος από εύπορη οικογένεια, γεννήθηκε το 270 μ.Χ.στην Μικρά Ασία (Πάταρα Λυκίας). Σε νεαρή ηλικία έχασε τους γονείς του, οι οποίοι και του κληροδότησαν μεγάλη περιουσία. Ο Άγιος Νικόλαος ωστόσο, έχοντας αφιερωθεί ήδη στα Θεία, αποφάσισε να διαθέσει την περιουσία του προς ανακούφιση των άπορων, των ορφανών, των φτωχών, των χήρων, απόρροια των φιλάνθρωπων συναισθημάτων του.
Αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο και σύντομα, χωρίς να το επιδιώξει, χειροτονήθηκε ιερέας στα Πάταρα και αργότερα αρχιεπίσκοπος Μύρων.
Κατά τους διωγμούς του Διοκλητιανού υπέστη διώξεις και εν τέλει φυλακίστηκε μέχρι και την επάνοδο του Μέγα Κωνσταντίνου, όπου και ελευθερώθηκαν οι χριστιανοί κρατούμενοι.
Ο Άγιος Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό του αξίωμα, ενώ συμμετείχε στην Α' Οικουμενική Σύνοδο.
Έγινε ιδιαίτερα αγαπητός μέσω της διάδοσης της θαυματουργίας του.
Ο τάφος του Αγίου Νικολάου ανοίχτηκε τη νύχτα της 5ης προς 6η Μαΐου λόγω αναπαλαιωτικών έργων. Επί τη ευκαιρία, πραγματοποιήθηκε αναγνωριστικός έλεγχος και καταμέτρηση οστών από τον Καθηγητή της Ανατομίας στο Πανεπιστήμιο του Μπάρι Λουΐτζι Μαρτίνο με τη βοήθεια του Δρ. Αλφρέντο Ρουγγίερι.
Η έρευνα απέδειξε ότι πολλά τμήματα οστών έλειπαν, ενώ η κάρα είχε διατηρηθεί καλύτερα από τα υπόλοιπα. Επιπλέον, τα λείψανα επέπλεαν σε ένα διαυγές, άοσμο και άχρωμο υγρό, το οποίο προερχόταν από τις μυελοκυψέλες των σπογγωδών οστών.
Το 1957 πραγματοποιήθηκε νέα καταμέτρηση οστών πριν την οριστική κατάθεση στη λάρνακα, με τη βοήθεια του Δρ. Λουίτζι Βενέζια. Τα αποτελέσματα της έρευνας μαρτυρούσαν ότι τα λείψανα άνηκαν σε άνδρα ύψους 1,67, τρεφόταν με φυτικά προϊόντα και απεβίωσε σε ηλικία άνω των 70 ετών. Παράλληλα, αποδείχθηκε πως το άτομο αυτό υπέφερε κατά την παραμονή του στη φυλακή κάτω από δυσμενείς συνθήκες.
Μέσω αυτών των εξετάσεων, πιστοποιήθηκε η γνησιότητα των λειψάνων, αποδείχθηκε επιστημονικά η μυροβλυσία του αλλά και η διατήρηση των βασικών χαρακτηριστικών του προσώπου του.
Μέρη των λειψάνων του Αγίου Νικολάου βρίσκονται στο Μπάρι Ιταλίας, στην ρωμαιοκαθολική Βασιλική ομώνυμη εκκλησία, ενώ στην Ελλάδα βρίσκονται στις Μονές Αγίου Νικολάου Άνω Βάθειας Ευβοίας, στη Φανερωμένη Σαλαμίνος και στην Μονή Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων. Παράλληλα, βρίσκονται και στον Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος Μόσχας, στον ομώνυμο Ναό Αγίας Πετρουπόλεως και στη Λαύρα Αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
Πηγή: nooz.gr
