Χρήστος Ζαβός
Όσο στον Απόλλωνα, επιμένουν να είναι ασύμβατοι με την πραγματικότητα, η απογοήτευση και οι εντάσεις θα παραμένουν στοιχεία της ζωής, όσων ασχολούνται με την ομάδα.
Μαζί και η συνήθης διαδικασία, που έχει ως επίκεντρο την αναζήτηση εξιλαστήριων θυμάτων.
Τη μια θα φταίει ο Σωφρόνης που έκανε την Χ αλλαγή και δεν έκανε την Ψ, την άλλη θα φταίει ο Κρέγκ που μας έστησε στην συμφωνία, την άλλη ο Λέουενμπουργκ που δεν έκανε έξοδο και πάει λέγοντας.
Όσο στον Απόλλωνα, δεν αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα, να εκσυγχρονιστούν ως ποδοσφαιρικό οικοδόμημα, επιλέγοντας να βολευτούν σε όνειρα θερινή νυχτός, τότε η ψευδαίσθηση ότι η φετινή ομάδα, μπορεί να βγει Ευρώπη μέσω πρωταθλήματος, θα λάβει στο άμεσο μέλλον, μια άλλη εκδοχή.
Η φετινή πάντως εκδοχή, κατέρρευσε, σ’ ένα παιγνίδι που ο Απόλλωνας είχε όντως την καλύτερη απόδοση του.
Και όμως έχασε.
Έχασε από μια ομάδα, που η ποδοσφαιρική της φιλοσοφία είναι βαθιά θεμελιωμένη και είναι ικανή να κερδίσει τον καλύτερο φετινό Απόλλωνα, ακόμη και κατακερματισμένη.
Με το τρίτο της δεξί μπακ, το τρίτο της αριστερό και εναλλακτικό δίδυμο στα στόπερ… χωρίς να κάνει υποχωρήσεις στον τρόπο παιγνιδιού της.
Εν αντιθέσει, ο Απόλλωνας είναι μια ομάδα, που ακόμη σφυρηλατεί την ταυτότητα του.
Η αντίληψη ότι η ομάδα, είναι έτοιμη ν’ ανταγωνιστεί τις υπόλοιπες ομάδες για την Ευρώπη, είναι λανθασμένη και προκαλεί κακό.
Όπως κακή ήταν επιλογή του Σωφρόνη, να διαφοροποιήσει το πλάνο του κάνοντας τρείς αλλαγές στο 70, μήπως και καταφέρει να κερδίσει και δεν χάσει το τρένο της Ευρώπης.
Από τη δική μας τη μεριά, προσπαθήσαμε να το θέσουμε κομψά πριν από καιρό με το κείμενο Υπομονή (Απεταξάμην) , μα μάλλον είναι ανάγκη να το θέσουμε πιο ωμά.
Το τρένο της Ευρώπης μέσω του πρωταθλήματος, χάθηκε πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα, γιατί ο Απόλλωνας σ’ αντίθεση με τις άλλες ομάδες είναι μια ομάδα που τώρα χτίζεται.
Προτεραιότητα θα πρέπει να είναι η δημιουργία εκείνης της ομάδας, που θα μπορεί σε δύο χρόνια, να πηγαίνει στη Λάρνακα, να παίζει με το τρίτο της δεξιό μπακ και το τρίτο της αριστερό και να κερδίζει.
Φέτος δεν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο. Τόσο ωμά!!
Αν μη τι άλλο με την ΑΕΚ, διαπιστώσαμε ότι η τριάδα των χαφ, είναι μακράν πιο αποδοτική παρά το ξερό 4-4-2 που πολύ χρησιμοποιεί φέτος ο Σοφρώνης προκειμένου να χωρέσει όλους αυτούς τους επιθετικούς που φορτώθηκε η ομάδα το καλοκαίρι.
Ο χαρακτήρας επίσης που έδειξε και ο αυτοσεβασμός που έβγαλαν οι παίκτες, όπως έκαναν και με την Πάφο εκτός, είναι επίσης στοιχεία που πρέπει να κρατήσει η ομάδα.
Από κει και πέρα, υπάρχουν πολλά ερωτήματα που αναζητούν απαντήσεις.
Αν ταιριάζει καλύτερα το 4-3-3 από το 4-4-2.
Ποιος είναι ο συνδυασμός των χαφ που ταιριάζει καλύτερα.
Πως θα δέσουν τα εξτρέμ με τα πλάγια μπακ.
Πως θα κτυπάει η ομάδα στην πλάτη, εκμεταλλευόμενη τις διεισδύσεις των Μάρκες και Τόμας.
Πότε θα εδραιωθεί η αποτελεσματικότητα των στημένων φάσεων που τόσο συμπεριλαμβάνονται στη φιλοσοφία του προπονητή.
Πότε θ' ανέβουν τα ψηλά συμβόλαια που κινούνται σε χαμηλές πτήσεις.
Το ξεσκαρτάρισμα παικτών, γιατί κάποιοι δεν ταιριάζουν και κάποιοι απλά δεν διαθέτουν την ποιότητα.
Λάθη έγιναν πολλά. Από το καλοκαίρι μάλιστα.
Κάποια όμως και άλλα πολλά, θα λυθούν, μόνο όταν τοποθετηθεί η κατάσταση στην πραγματική της βάση και όταν πάψουν όλοι να απαιτούν κάτι που δεν είναι εφικτό.
Αυτό αφορά τον Κίρζη, τον Σωφρόνη ακόμη και τον τελευταίο οπαδό που δεν φρόντισε να αποκτήσει σίζον τίκετ.
Να κοιτάξουν δηλαδή την πραγματικότητα και ας είναι ωμή!!!
