Χρήστος Ζαβός
Με μια μόνο πρόταση, δεν είναι έτοιμη η ομάδα. Ακόμη αναζητεί την ταυτότητα της. Και σε συλλογικό επίπεδο. Και στο ατομικό. Τόσο απλά!!
Όποιος νομίζει ότι στην παρούσα φάση, ο Απόλλωνας θα βάζει οκτώ παίκτες στην αντίπαλη περιοχή, απλά ονειρεύεται.
Όποιος λιγουρεύεται τον Γκασπάρ να κατεβαίνει από δεξιά, τον Μαλεκκίδη να κανονιοβολεί από αριστερά και τους Μπράουν, Λιούμπιτς να λιώνουν τον αντίπαλο στο τελευταίο του τρίτο, μάλλον ταλαιπωρείται από ψευδαισθήσεις.
Επί τούτου, είναι λυπηρό, κάποιοι να κτυπιούνται και να ζητούν το κεφάλι του Σωφρόνη μετά την ήττα από τον Ύψωνα και είναι εξίσου κρίμα, μετά το διπλό στην Πάφο και την τριάρα στην Ένωση, κάποιοι να νομίζουν ότι η ομάδα είναι τρένο χωρίς φρένα.
Τίποτα, μα τίποτα από τα δύο δεν ισχύει, ακριβώς γιατί η ομάδα ψάχνεται.
Δεν έχει ταυτότητα και δεν έχει αναπτύξει ακόμη τις όποιες αρετές μπορεί να διαθέτει.
Της διαδικασίας του ψαξίματος, ηγείται ο Σωφρόνης και συμπεριλαμβάνονται όλοι οι παίκτες.
Από τον Λέουενμπουργκ έως τον Μπράντον Τόμας και τον Μαρσελίνο που ακόμη δεν φόρεσε το «θεό» πάνω του σε επίσημο ματς.
Ομολογουμένως στη μέχρι στιγμής πορεία της, υπάρχουν κάποια πράγματα, που όντως είναι υπό συζήτηση.
Το πρώτο έχει να κάνει με την σακούλα καρύδια που άπλωσε στην Πάφο, παίρνοντας το διπλό μετά τις δύο ήττες που δέχθηκε.
Με πέντε νέους παίκτες στην ενδεκάδα της, σαστισμένη από τα δύο χαστούκια που δέχθηκε και όλη την πίεση του «μπλε πλανήτη» πάνω από το κεφάλι της, κέρδισε, αποσυμπιέστηκε και κυρίως απέδειξε ότι έχει χαρακτήρα, αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό!!
Αυτό το κρατάμε.
Πέραν όμως των πνευματικών δυνατοτήτων που έδειξε ότι διαθέτει, σε τούτα τα παιγνίδια της, διαπιστώσαμε μετά ευκολίας, ότι ο Σωφρόνης, υιοθετεί ως βασικό πλάνο του, το 4-4-2.
Σε μια πιο συντηρητική του μορφή, έχοντας τον εξαιρετικό φέτος Βαϊσμπέκ, πίσω από τον Μπράντον σε κάτι σαν 4-4-1-1.
Σε μια πιο επιθετική εκδοχή, είδαμε τον Γιουσέφ να ξεκινά με την ΕΝΠ, πίσω ή και δίπλα από τον Μπράντον, ενώ παρατηρήσαμε μια σούπερ, σούπερ επιθετική μορφή, όταν ο Καστέλ πήγε δίπλα στον συμπατριώτη του.
Όπως και να έχει, ο «γάτος» αναζητεί το ρούχο που ταιριάζει καλύτερα στη φετινή του ομάδα. Απόλυτα λογικό.
Άμα με ρωτάς, η πιο συντηρητική μορφή, με τον Βαϊσμπέκ πίσω από τον φορ, είναι και η πιο κατάλληλη, αφού οι χαφ, δεν είναι εντελώς μόνοι τους.
Μιλώντας για τους χαφ, ένα από τα πιο σημαντικά ερωτήματα που καλείται να δώσει απαντήσεις ο κόουτς, είναι κατά πόσο οι Λιούμπιτς και Μπράουν, μπορούν να το ρυθμίσουν και επιθετικά και αμυντικά.
Ο Αυστριακός μοιάζει αργός, είναι κάπως στατικός και τα ανεβοκατεβάσματα του, στην παρούσα φάση δεν είναι στο επίπεδο που πρέπει.
Με το καλό η ένταξη του Μαρσελίνο, θα δώσει επιπλέον επιλογές στον Σωφρόνη για να καταλήξει στην καλύτερη δυνατή φόρμουλα στη γραμμή του κέντρου!!
Όσον αφορά τ’ άκρα, θα ήταν μεγάλη λαφαζανιά, αν έλεγε κανείς ότι ο Γκασπάρ είναι το επιθετικό μπακ, που ο Σωφρόνης έχει στο μυαλό του.
Όπως και ο Λιούμπιτς, χρειάζεται χρόνο και όσο περνάνε τα ματς και έχοντας μπροστά του τον παικταρά Μάρκοβιτς, έχει την προοπτική να γίνει μέρος του επιθετικού κομματιού. Αυτή τη στιγμή δεν είναι.
Το ίδιο και ο Μαλεκκίδης που στην δική του μεριά, βρίσκεται ο φανερά βελτιωμένος Ντουοντού… παίκτης που ζύμωσε ο Σωφρόνης και όσο πάει είναι και καλύτερος.
Μην τα πολύ λέμε, ο φετινός Απόλλωνας κουβαλά πολλά ερωτηματικά.
Προς το παρόν κανείς δεν μπορεί να δώσει μετά σιγουριάς απαντήσεις για το ποιος θα ηγηθεί δημιουργικά από τον άξονα;
Θα είναι ο Μπράουν, ο Λιούμπιτς… πόσο θα βοηθήσει ο Μαρσελίνο ή και ο Βαϊσμπέκ;
Ποιος θα είναι η αιχμή του δόρατος; Θα μονιμοποιηθεί ο Μπράντον; Και αν ναι, ποιος θα είναι ο ρόλος των Καστέλ, Γιουσέφ και κυρίως του Μάρκες;
Πως θα δέσουν τ’ άκρα και ποια στάνταρ απόδοσης μπορεί να φτάσουν οι Μάρκοβιτς, Ντουοντού ή και Ροντρίγκες ή άμα λάχει!!
Βασικό ερώτημα είναι επίσης και τι γίνεται στο κέντρο της άμυνας.
Πέραν του Κβίντα, είναι τα στόπερ ικανά ν’ αντέξουν την πίεση, ποιοτικών αντιπάλων όπως του Άρη, της ΑΕΚ, της Ομόνοιας της Πάφου και του ΑΠΟΕΛ;
Αν εξαιρέσουμε το πρώτο ματς της σεζόν κόντρα στον Άρη, ποια φιλοσοφία θα έχει η ομάδα απέναντι σ’ αυτές τις ομάδες;
Θα κλειστεί στην άμυνα όπως έκανε με την Πάφο;
Θα παίξει στα ίσα ή θα επιδιώξει να κρατήσει τη μπάλα, όπως μας συνήθισαν οι ομάδες του Σωφρόνη κατά το παρελθόν;
Τίποτα, μα τίποτα απ’ όλα αυτά και άλλα πολλά, δεν είμαστε σε θέση να τα γνωρίζουμε!!
Το μόνο μετά σιγουριάς μπορεί να ειπωθεί είναι ότι η ομάδα χρειάζεται υπομονή.
Χάσει, κερδίσει ή πάρει ισοπαλία στη Λευκωσία, την ερχόμενη Κυριακή.
Ποιος όμως εντός της ομάδας, να συστήσει υπομονή και δεν θα πνιγεί στα νερά του «μπλε πλανήτη» που είναι μονίμως φουρτουνιασμένα;
Φουρτουνιασμένα, άγρια και ταραχώδη ήταν ανέκαθεν στον Απόλλωνα και αυτό θα πρέπει να το ξέρει καλύτερα απ’ όλους ο Αυγουστή.
Απλά μεταφέρθηκαν πια από την πραγματική ζωή στο Facebook. Κατά το Σωφρόνη, «σατανά».
Απεταξάμην!!!
