Μισή δουλεία... μισό και το αποτέλεσμα.
Ο Απόλλωνας έφτασε μια ανάσα από τη νίκη κόντρα στον Ολυμπιακό, όμως στο τέλος πλήρωσε ξανά τα ίδια του τα λάθη. Οι «κυανόλευκοι» έμειναν πίσω στο σκορ (44΄ Ζοάο Μάριο), όμως κατάφεραν να μαζέψουν τα κομμάτια τους, έδειξαν χαρακτήρα και αντίδραση, κυνηγώντας την ανατροπή.
Πιο συγκεκριμένα, οι ποδοσφαιριστές του Αυγουστή ανέβασαν στροφές κυρίως στην επανάληψη του αγώνα και πολιορκούσαν την περιοχή του Ταλιχμανίδη.
Ο Βρίκκης (78΄) με το που πέρασε στον αγωνιστικό χώρο, βρήκε το δρόμο προς τα δίχτυα και έφερε το παιχνίδι στα ίσα. Στη συνέχεια, με αυξημένη την αυτοπεποίθηση, ο Βέισμπεκ (95΄) στις καθυστερήσεις του αγώνα ανέτρεψε τα εις βάρος δεδομένα, όμως ο Μπαρπόσα (98΄ ) ήταν αυτός που "μίλησε" τελευταίος και διαμόρφωσε το τελικό 2-2.
Εν ολίγοις, η ομάδα της Λεμεσού είδε μέσα σε λίγα λεπτά να "γκρεμίζεται" ότι κατάφερε να χτίσει στο δεύτερο ημίχρονο και εκ τούτου το τελικό αποτέλεσμα επανέφερε έντονο προβληματισμό.
Ο βαθμός της ισοπαλίας δεν αφήνει σαφώς κανένα ικανοποιημένο στην οικογένεια του Απόλλωνα, καθώς αποτελεί ένα ακόμη πισωγύρισμα στη φετινή προσπάθεια…
Ουσιαστικά η «μοιρασιά» στο ΓΣΠ είναι ακόμα μια ξεκάθαρη απόδειξη ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του φετινού Απόλλωνα είναι η έλλειψη σταθερότητας, διάρκειας αλλά και συγκέντρωσης.
Ομολογουμένως, η ομάδα κατά διαστήματα παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο, δημιουργεί ευκαιρίες, σκοράρει, πιέζει… Όμως δεν είναι λίγες οι φορές που κατάφερε να χάσει τη γη κάτω από τα πόδια της στο φετινό μαραθώνιο.
Πρόκειται για ένα νέο σύνολο με μεγάλες ικανότητες αλλά και αρκετά περιθώρια βελτίωσης. Μια ομάδα που μοιάζει ικανή να κερδίσει τον οποιοδήποτε αντίπαλο, ωστόσο την ίδια στιγμή η αγωνιστική αστάθεια την οδηγεί να χάνει πολύτιμους βαθμούς.
Αναμφίβολα, χωρίς καθαρό μυαλό, ακόμα και πιο καλές εμφανίσεις θα συνεχίσουν να μετατρέπονται σε χαμένες ευκαιρίες, μένοντας διαρκώς μακριά από εκεί που πραγματικά μπορεί να φτάσει. Οφείλει λοιπόν ο Απόλλωνας να μάθει να ολοκληρώνει αυτό που ξεκινά… δείχνοντας ωριμότητα στα κρίσιμα σημεία.
